Alweer ruim een maand dat jullie wat van ons gehoord hebben. Nou is het ook zo dat we zo veel spectaculaire dingen mee maken.

In januari begon het 5/6 januari met Driekoningen, dat merk je meteen aan de drukte op de camping.

Zoals bekend komt Sinterklaas uit Spanje, maar vieren de kinderen in Spanje dat niet maar de Spaanse kinderen vieren op 5 en 6 januari Driekoningen of Los Reyes Magos, de dag dat de kinderen bedolven worden onder de cadeaus en alle Spanjaarden een vrije dag hebben.

De Driekoningen of Drie Wijzen zijn Melchior, Caspar en Balthazar. Zij zijn het die kerstcadeautjes meenemen voor alle Spaanse kinderen die zich goed gedragen hebben. Terwijl Sinterklaas stoute kinderen meeneemt in zijn juten zak, krijgen stoute Spaanse kinderen geen cadeaus, maar zwarte steenkolen, wat ook niet echt een straf is want het gaat om zoetigheid.

De Brief
Allereerst moeten de kinderen hun brief aan de Drie Wijzen schrijven en hen vertellen welke cadeautjes zij mee moeten nemen voor hen en waarom ze dat verdiend hebben. Hierna komt een van de mooiste momenten, het geven van de brief. De kinderen kunnen de brief persoonlijk aan de Drie Wijzen geven wanneer ze “officieel” aankomen op 5 januari.

Wanneer de langverwachte dag eindelijk arriveert, zal de hele familie op straat staan om de Driekoningen te ontvangen tijdens de Cabalgata de Reyes. De Wijzen komen aan in een traditionele optocht, rijden door de straten op hun kamelen, beladen met cadeautjes en begeleid door Koninklijke helpers die snoep gooien naar de kinderen. Eén voor één rijden de prachtige praalwagens voorbij, ingericht met heldere kleuren en geïnspireerd op populaire personages die bij de kinderen bekend zijn.

De temperaturen deze maand varieerden tussen de 17 en 21° met een uitschieter naar 26°.
Dus prima weer om veel te fietsen. Op dinsdag fietsen wij altijd met een grote groep (ca. 60 man) van de camping. Moet je wel zorgen dat je vlak vooraan fietst dan fiets je het prettigst. Op de helft van de tocht gaan we met z'n allen koffie drinken en worden de meegenomen broodjes verorberd.
Op donderdag hebben we een kleiner groepje (9 personen). Soms met activiteit en altijd met lunch, maar daarnaast zet ik ook af en toe een route uit op OSM en laten wij ons weer verrassen.

Daar de uitverkoop begin januari is gestart, besluiten wij met de auto en de fietsen op de auto naar Alicante te gaan. 3 km van het centrum parkeren wij de auto en fietsen naar het centrum. Ideaal. Wij zoeken wat bekende mooie zaken op, maar eigenlijk hebben wij het al snel gezien en gaan heerlijk lunchen in het restaurant van Cortes Ingles wat op de 7e verdieping ligt en wij buiten op het terras kunnen genieten van het prachtige uitzicht over Alicante.

In Catral woont een Nederlands echtpaar wat meestal 1x in de 2 weken op zondag voor grote groepen (max. 40 personen) kookt. Om hiervan gebruik te kunnen maken moet je wel eerst lid worden van de Dulce Vida Groep. Meestal wordt er via Facebook kenbaar gemaakt wat het menu is voor de zondag erop. Als je er niet als de kippen bij bent is de inschrijving gesloten (vol). Michiel die hier voor langere tijd op de camping verblijft houdt dit altijd goed in de gaten en schrijft ons dan ook in. De eerste keer dat wij hier gingen eten was het Hollandse pot (boerenkool met worst, hutspot met gehaktbal en zuurkool). Vooraf een heerlijke salade en altijd een toetje toe.

Wienke (reiscoordinator Zweden reis) en Rob, maar daarvoor hadden wij al samen de reis naar Aosta/Cinque Terre meegemaakt, verblijven in een appartement in Albir en wilden een idee krijgen van deze camping en de omgeving. Na eerst genoten te hebben van een kop koffie fietsen wij een mooie route naar Rojales en lunchen wij bij El Barrio in Rojales (een typisch Spaans restaurant). Als je binnen komt staat binnen de kortste keren de drank, salade, stokbrood en sausjes op tafel. Daarna komen zij in het Spaans vragen wat je keuze is als voor- en hoofdgerecht. Eerst eventjes het briefje vertalen. Wat af en toe hilarische vertalingen oplevert. Het eten is meestal simpel en smakelijk, Als nagerecht worden wij verrast met een groot bord met een variatie van toetjes.

Met Egbert en Anneke fietsen wij op zondag naar de Lemon Tree market (grootste markt in de omgeving) in Guardemar del Segura. Vandaag een route van totaal 60 km. Het is een prachtige route en vanaf Rojales is het alleen maar klimmen. Wij hebben het geluk dat in Rojales de weg is afgesloten vanwege een sportevenement en wij als fietsers de weg voor ons zelf hebben. Prima om zo naar boven te klimmen. Als wij bijna boven zijn buigt de weg naar de Lemon Tree markt af en dalen wij af tot aan de markt. Zoals altijd is het een drukte van jewelste en ben je blij dat je op de fiets bent en zo de lange rijen auto's moeiteloos kan passeren. Over deze markt struinen is altijd een plezier voor je oog. Naast verse producten van lokale boeren, tref je ook handgemaakte ambachten kleding en accessoires, lokale delicatessen, huishoudelijke artikelen en gereedschap, dierbenodigdheden.
Naast winkelen kunt je op de markt ook genieten van live muziek, culturele optredens en thematische evenementen, wat de levendige sfeer te goede komt. Ook aan restaurants op deze markt geen gebrek.

Voor de lunch hebben wij een plekje gereserveerd bij de "Chocolade Chinees" in Guardemar del Segura. Via een mooie fietsroute langs het strand bereiken wij het restaurant. Zoals gewoonlijk is het restaurant stampvol. Wij besluiten een plekje buiten in de zon te nemen. Eensgezind zijn wij met de bestelling. Na de verschillende voorgerechten nemen wij als hoofdgerecht eend in sinaasappelsaus met bami. Echt een aanrader. Na het toetje rekenen wij af. En blijkt de keuze voor ons alleen nog maar te bestaan uit een waaier, want alle chocolade was inmiddels vergeven.
Onze tocht naar Rojales bergafwaarts brengt ons in mum van tijd in Rojales en daarna via vlakke wegen naar de camping. Een prachtige dag.

Met Ernst en Truus fietsen wij deze week de citroen route. De route brengt ons langs heel veel citroenplantages. Langs rustige wegen en Spaanse dorpen genieten wij van al dat geels. De citroenen zien er gelukkig beter uit dan vorig jaar. Toen werden de citroenen niet geplukt, omdat ze vanwege het kleine formaat geen geld opleverden. Met lunchtijd wordt het nog zoeken naar een restaurant. In heel veel dorpen zijn de restaurants dicht. Gelukkig vinden wij een Italiaans restaurant La Parrala in het plaatsje Rafal.

Afgelopen weekend bij Dulce Vida was het thema Grieks.

Het groepje waar Harry en Alie zijn meegereisd, zijn vorige week zondag hier gearriveerd. De camping is heel vol en er zijn maar weinig plekjes waar je bij elkaar kan staan. De mooiste plekken zijn inmiddels vergeven. Maandag helpt Wim, Harry met de voortent. En nu de tent staat is het genieten als 's ochtendsvroeg de zon al in de tent schijnt.

Woensdag maken wij een mooie fietstocht met Harry en Alie en gaan wij lunchen bij El Barrio. Terug fietsen wij langs de gigantische Ficus boom in Almoradi.

Tijdens de spelletjes avond hebben wij donderdags o.a. mede dankzij Harry en Alie 16 enthousiaste Canasta spelers naast de Klaverjas teams en de Kezenspel spelers.

Geschreven door Ellens.travels