Geschiedenis

Tito was de machtige man in het naoorlogse Joegoslavië en hij streefde naar een federatief Joegoslavië onder leiding van de communistische partij. In november 1945 was het zover en werd de Federale Volksrepubliek Joegoslavië uitgeroepen, die bestond uit de deelrepublieken Bosnië-Hercegovina, Kroatië, Macedonië, Montenegro, Servië en Slovenië. Servië bezat ook nog de autonome gebieden Vojvodina en Kosovo.

Joegoslavië was op dat moment een staat met een centraal gezag in Belgrado en deelrepublieken die alleen op papier wat te zeggen hadden. Pogingen van de Sovjet-leider Stalin om Joegoslavië volledig onder de Sovjet-invloedssfeer te brengen stuitten op veel verzet van Tito en de zijnen en in 1948 volgde er een breuk tussen Joegoslavië en de Sovjet-Unie. Tito was ook degene die met o.a. Nehru van India en Nasser van Egypte de Beweging van Niet-Gebonden landen oprichtte.

In de jaren zestig ontwikkelde zich toch langzaam een federale staatsstructuur met meer vrijheden voor het bedrijfsleven. Ondanks dat, steeg de werkloosheid fors en veel Joegoslaven trokken als gastarbeiders naar West-Europa. In de tweede helft van de jaren zestig besloot de partij tot vergaande politieke decentralisatie waardoor de macht grotendeels bij de communistische partijafdelingen van de republieken kwam te liggen. Dit was een poging van Tito om de etnische tegenstellingen en het daaraan verbonden nationalisme in toom te houden. Toch ontstonden er steeds meer wrijvingen tussen de verschillende republieken en bevolkingsgroepen. Zo werd de roep om afscheiding en onafhankelijkheid begin jaren zeventig in Kroatië steeds sterker. Tito reageerde hier hardhandig op met zuiveringen onder de intellectuelen.

In 1980 overleed Tito en hij liet een land achter met een gierende inflatie, een grote staatsschuld, massawerkloosheid en een groot deel van de bevolking leefde in armoede. En verder was de uit meer dan 15 etnische groepen bestaande instabiele samenleving nog steeds een kruidvat waarvan alleen het lont nog maar aangestoken hoefde te worden.

Slovenië onafhankelijk

In december 1989 werden er voor het eerst in de Sloveense geschiedenis vrije verkiezingen gehouden die werden gewonnen door de Democratische Unie van Slovenië (DEMOS), een coalitie van zes burgerlijke partijen. Tijdens het 14e Buitengewone Partijcongres in januari 1990 kwam het tot een breuk in de overkoepelende Joegoslavische communistische partij. De Sloveense communistische partij stelde allerlei vergaande eisen (o.a. meerpartijenstelsel, persvrijheid) die uiteraard niet gehonoreerd werden. In februari 1990 scheidden de Sloveense communisten zich af van de Joegoslavische Bond van Communisten, en gingen verder als ‘Partij van de Democratische Vernieuwing’.

Op 22 april 1990 werd de leider van de Sloveense Communistische Partij, Milan Kucan, als president gekozen. Hij verklaarde de republiek in juli 1990 soeverein. Op 23 december 1990 werd er een referendum gehouden waarin ruim 88% van de bevolking zich uitsprak vóór de onafhankelijkheid. Een half jaar later, op 25 juni 1991, werd de onafhankelijkheidsverklaring uitgeroepen. In een poging om het proces te stoppen rukten federatieve Joegoslavische troepen en tanks op. Er werd zelfs wat gevochten en Ljubljana werd op 2 juli 1991 gebombardeerd. De Joegoslavische troepen waren echter dermate ongemotiveerd dat ze zich terugtrokken waardoor Slovenië zich bevrijdde met niet meer dan enkele tientallen gesneuvelden. Op 23 december van datzelfde jaar werd Slovenië door Duitsland als onafhankelijke staat erkend en werd de nieuwe Sloveense grondwet aangenomen door het parlement. Op 15 januari 1992 volgden de andere landen van de Europese Unie. In datzelfde jaar werd Slovenië lid van de Verenigde Naties en in 1993 van de Raad van Europa.


Ljubeljana, 4 oktober, Zonnig 21°

Aantal inwoners: ca.300.000.

Ons laatste gedeelte van de reis. Vandaag naar Ljubljana. Een stad omringd door bergen. Een gezellige studentenstad.

Wij zijn vroeg uit de veren, want de camping (Resort Hotel Ljubljana) waar we naar toe gaan sluit van 13.00 - 16.00 uur. Best lang. Wij moeten vandaag 150 km afleggen en omdat we door een bergachtig (krijtsteen) gebied moeten rijden, zullen wij er ongeveer 2 1/2 uur - 3 uur overdoen. Het eerste gedeelte is bergachtig en groen. In de bergen zien wij een lint van dorpjes liggen. Prachtig gezicht. Zodra wij Slovenië binnen rijden, ziet de wereld er opeens heel anders uit. Het lijkt wel of wij in Oostenrijk zijn. De lieflijke bergen afgewisseld met mooie dorpjes en huizen nog voorzien van bloeiende bloemen. Om half één rijden wij de camping op. De caravan gauw neergezet. En ik moet zeggen dat wij daar erg behendig in zijn.

Na de lunch besluiten wij ons te oriënteren op de fietsroute naar de stad. Morgen moeten wij nl. om 11.00 uur verzamelen voor een fietstocht met gids (bij Watermelon) En als al die mensen achter je aan fietsen, moet je wel weten hoe de route is. De camping ligt aan de buitenrand van de stad. En dat maakt het verschil. Wij kunnen een heel eind landelijk fietsen, voordat we ons storten in de drukte. Het is maar goed dat wij ons eerst oriënteren, want het huisnummer wat ik had doorgekregen was nog in aanbouw.
Daarna fietsen wij door naar het restaurant waar wij het einddiner (lunch) hebben. Ligt er niet zover vandaan. Zo ontdekken wij deze ontzettend sfeervolle stad met een goede vibe. Alle tijd, die we hebben, willen wij hier wel doorbrengen.

Ljubeljana, 5 oktober, Zonnig 21°

Vandaag een fantastische dag gehad. Het is één van de groenste en meest leefbare hoofdsteden van Europa.

Om 10.00 uur (pas 13°, wat dat betreft lijkt het wel op de winter in Spanje) reden wij van de camping om vandaag met 13 personen een fietstocht te maken met een gids. De temperatuur loopt hier snel op, want al gauw was het 19°.
Toen wij in het centrum aankwamen, bleek de communicatie met Bajabikes niet duidelijk geweest, want onze gids had al 13 fietsen buiten gezet. Kwamen wij daar op onze e-bikes aanfietsen. Maar goed, vele handen maken licht werk.
Dus snel gingen wij al op pad. Als eerste maakte wij kennis met hét grote plein met een gezellig park waaraan terrasjes liggen. De huidige burgermeester heeft de binnenstad sinds 2007 autovrij gemaakt, waardoor dit plein dat vroeger parkeerplaats was voor auto's nu geschikt gemaakt is voor allerlei evenementen. En onder dit immens grote plein heeft men een 3 verdiepingen tellende parkeergarage aangelegd. Ook rijden er electrische busjes waar de mensen gratis gebruik van kunnen maken in de stad.
Aan dit plein ligt het Concertgebouw en hier achter op een heuvel torent het kasteel van Ljubljanski Grad uit.

Aan hetzelfde plein staat een gebouw (vroeger parlementsgebouw van de Habsburgers) met een sterke Habsburgse inspiratie. Het werd tussen 1899 - 1902 gebouwd door de architect Josip Guests.Het rectoraatsgebouw van de universiteit heeft een imposante en massieve architectuur. En vanaf het kasteel hebben wij nu ook de bovenkant mogen bewonderen met z'n prachtige koperen torentjes.
Hier studeren 50.000 studenten per jaar. Ze mogen hier gratis studeren.

Van het Franciscanenklooster loop je over het Prešerenplein zo naar de driedubbele brug over de Ljubljanica.De brug, die in het Sloveens ook wel Tromostovje wordt genoemd. Ooit lag hier maar één brug, maar omdat de architect Jože Plečnik (die bijna de hele stad heeft ontworpen) knelpunten wilde voorkomen, liet hij er twee voetgangersbruggen bij bouwen.

De middeleeuwse stad is schattig en stijlvol. In de oude en statige gebouwen zijn hippe koffie tentjes te vinden. Boven de terrassen langs het water groeien fraaie druivenranken.

Aan de andere kant van de Tromostovje brug (de buitenrand) bevindt zich het oude gemeentehuis. Al slingerend door de stad staan wij op een plein aan de rivier de Ljubljanica met zicht op het kasteel. Hier heeft men vroeger een gedeelte van de stad moeten herinrichten, nadat in 1895 een aardbeving heeft plaatsgevonden waardoor 20% van de stad is vernietigd. Wat uiteindelijk de stad ten goede is gekomen. Vroeger bevond zich hier een haven.
De rivier heeft vóór de opkomst van de spoorwegen een belangrijke rol gespeeld in de aan- en afvoer van goederen naar de Sloveense hoofdstad.

De volgende stop is op een punt waar de rivier Ljubljanica - die om de stad heen loopt - weer samen komt en daarna 2 verschillende kanten uitstroomt. Op deze plek is een grote gezellige uitspanning (Park Spica) waar we een koffiestop hebben.

Op de Centrale Markt kijk je je ogen uit en kun je vanalles kopen. Van gekruide worst tot pittige kaas, maar ook groente en fruit of potten honing en wijnen zijn volop in de aanbieding. De markt is elke dag, weer of geen weer.

Nadat wij de meeste bezienswaardigheden in de stad bekeken hebben, fietsen wij nog naar het tegen de stad aangelegen Park Tivoli. Het grootste en mooiste park van Ljubljana, dat zich uitstrekt tot in het stadscentrum. Het park heeft een oppervlakte van ongeveer vijf vierkante kilometer.

Ljubljana, 6 oktober, Zonnig 23°

Wij zijn al vroeg in de stad. Onze eerste stop is aan het water bij Park Spica.

Dan rijden wij naar het centrum om met de liftje (1 minuut) naar het kasteel Ljubljanski Grad
te gaan. Verrassend is het als wij boven in een bos terecht komen. Heel bijzonder. Wij zijn uiteindelijk niet naar binnen gegaan, maar als je naar de top klimt van de heuvel waarop dit eeuwenoude kasteel staat, dan heb je een waanzinnig mooi uitzicht over de stad.

De leukste straat in Ljubljana vonden wij Trubarjeva Cesta. In tegenstelling tot de rest van de stad, niet per se een straat gevuld met barokke gebouwen, maar juist een waar je het ene streetart na het andere tegenkomt. Ook vind je hier veel leuke studentententjes en kleinere boetiekjes.

Ljubljana, 7 oktober, Zonnig 23°

Onze laatste dag in Ljubljana dus vroeg uit de veren. Om 10.00 uur fietsen we naar de te gekke stad. Wij willen er alles uithalen wat er in zit. Als om half 11 de zon doorbreekt is het meteen heerlijk. Wij genieten eerst op een terras aan de Ljubljanica van een heerlijke kopje koffie zonder gebak! Ja want om half één hebben wij een afscheidslunch bij restaurant Manna (ook in de stad). Aan de straat waaraan wij zitten lopen af en aan groepen schoolkinderen. Het restaurant waar wij zitten verkoopt ook heel veel soorten ijs.
En even later staat er een groep van 60 kinderen met juf, die er een ijsje komen halen. De juf haalt het geld op bij de kinderen en dan mogen ze in de rij allemaal een ijsje bestellen. Met 3 man sterk voorzien ze de kinderen van het gewenste ijsje. Wij horen dat bij de start van het schooljaar ze hiermee altijd beginnen.

Voordat wij het weten is het tijd om naar het restaurant te fietsen. Iedereen is keurig op tijd. De meesten zijn op de fiets gekomen. Wij hebben een plekje boven in het restaurant. De bediening komt binnen met kleine glaasjes. In eerste instantie denken wij aan een aperitiefje, maar ze gieten het op een schoteltje. Daarna krijgen wij warm olijvenbrood erbij opgediend. Heerlijke en goeie smaak. De lunch is werkelijk culinair. Anja heeft samen met Korrie een speech voorbereid voor de coördinator en kassier, die ze tussen de gangen door in dichtvorm voorleest. De koffie laten wij achterwege, want de finale van de jeu de boule wedstrijd moet nog worden gespeeld. En onder het genot van een borrel sluiten wij deze mooie reis weer af.

Camping Resort Ljubljana

Ligt op fietsafstand van de stad. Toiletgebouw netjes. Ruime douches.
Helaas alleen wifi bij de receptie. Geen watervoorziening op de plek.
Camping is gesloten tussen 13.00 en 16.00 uur

Beoordeling:4

Geschreven door Ellens.travels