Vanmorgen was ik om kwart over 6 wakker. Tja wat zal ik eens gaan doen? Lijkt me heerlijk een wandeling te maken naar Waterfront. Een kwartiertje lopen van ons hotel vandaan. Het is een prachtige wandeling door het lommerrijke Westend. Het is erg bewolkt, maar het is in ieder geval nog droog. Het is lekker stil in de stad op een enkele jogger of hondenuitlater na.

The Waterfront ademt nog de sfeer en de welvaart uit de tijd van de handel met het Verre Oosten. In het Christopher Columbus Park kun je heerlijk relaxen. De oude werven hier zijn getransformeerd tot dure kantoorgebouwen en luxe appartementen. De Faneuil Hall Market Place is een prachtig gerenoveerd complex van oude markthallen. In het complex zijn vooral Quincy Market en North Market populair bij zowel toeristen als Bostonians. Het complex heeft veel restaurants, cafés, terrasjes, boetieks en kunstwinkeltjes. Bij Central Wharf staat het New England Aquarium, met diverse thema’s waaronder het ‘Caribische Rif’ en ‘De invloeden van de getijden’.

Wat een kadootje om zo dichtbij al dat moois hier te zitten. Als wij de straat uitlopen, zitten wij al in het Stanley Park.

Op de terugweg van mijn wandeling loop ik langs de warme bakker, die hier in de omgeving goed bekend staat. Gisteren kon je dat wel zien. De mensen stonden in een lange rij buiten te wachten. Daarnaast is het ook een café annex lunchroom. Er liggen heerlijke gebakjes in de vitrine.

Als het weer wat opklaart willen wij een fiets huren en de omgeving hier wat verkennen.

Het Stanley Park is het eerste, grootste en meest geliefde stadspark van Vancouver!
Een prachtige groene oase midden in het stedelijke landschap van Vancouver.

Het 400 hectare grote natuurlijke regenwoud aan de westkust biedt een schilderachtig uitzicht op het water, de bergen, de lucht en majestueuze bomen langs de beroemde zeewering van Stanley Park. Kilometers aan paden, prachtige stranden, lokale fauna, heerlijk eten, natuurlijke, culturele en historische bezienswaardigheden, samen met vele andere avonturen. Het park biedt een breed scala aan onvergetelijke ervaringen voor alle leeftijden en interesses, waaronder het grootste aquarium van Canada.

Wij verblijven in het Sandman hotel wat ligt aan de Davie street in het centrum van West End. Zoals elke stad heeft Vancouver verschillende wijken die naadloos in elkaar overgaan. Toch hebben ze elk hun eigen sfeer.

West End is de hippe, moderne wijk met groene woonstraten. Davie Street is de homovriendelijke wijk met regenboogvlaggen en -voetpaden. Maar daar stopt het niet. Er zijn ook roze (!) bushokjes en dito vuilbakken, en uiteraard veel leuke restaurants en bars.

Het is een veilige en rustige buurt waar het aangenaam vertoeven is.

Richting centrum wordt het wat drukker, maar nergens wordt dit beklemmend. Groot-Vancouver heeft ‘amper’ 600.000 inwoners. Niet zoveel voor een wereldbekende stad en dat voel je in het straatbeeld. Nergens krijg je het beklemmende gevoel wat je in New York of Aziatische steden kan bekruipen. Zelfs de winkelstraat Robson Street is op zaterdagnamiddag aangenaam qua drukte en sfeer.

Canada Place is wat het Opera House is voor Sydney. Geflankeerd met witte zeilen en zicht op het water, doet dit inderdaad wat denken aan zijn grotere broer in Australië. Dit gebouw huisvest nu een conventiecentrum en een simulatorattractie à la Soarin’. Het is tevens de aanleghaven van grote cruiseschepen.

Canada Place is één van de restanten van de Expo die in 1986 werd georganiseerd in Vancouver. Ook de SkyTrain en Science Park zijn nog restanten van deze Expo.

Vlakbij Canada Place vinden we nog een aangename wandelboulevard langs The Waterfront. Er staan informatiepanelen met sensationele verhalen uit de geschiedenis van Canada. Dit wandelpad eindigt bij Jack Poole Plaza waar we de toorts vinden van de Olympische Winterspelen van 2010. Het is een lelijk ding, maar bewijst wat een Expo of Olympische Spelen met een stad kunnen doen qua stadsvernieuwing.

Gastown, genoemd naar ‘Gassy’ Jack Deighton, is het historisch district van de stad. ‘Gassy’ Jack wordt geëerd omdat hij de eerste succesvolle saloon in de stad opende in 1867. Hij wordt nu herdacht met een standbeeld op Maple Tree Square, zittend op een vat whisky. ‘Gassy’ Jack leerde zijn volk drinken.

Gastown is nog steeds een gezellige plek om even te verpozen op een terras. Daarnaast wandelen we langs met-kasseien-geplaveide straten geflankeerd door oude bomen. Veel toeristen schuiven hier aan om te kijken naar de stoomklok uit 1977. Het ding speelt om het kwartier een schattig liedje, maar meer is er eigenlijk niet aan.

Het is opvallend hoe de aangename sfeer van West-Vancouver omslaat in een eerder lugubere buurt als je Oost-Vancouver nadert. Zo stoten we op een gebouw met opvallende neonletters. ‘Let’s heal the divide’, een project om de ongelijkheid in West- en Oost-Vancouver aan te kaarten. Voorlopig met weinig succes: het oostelijk deel van Vancouver gaat gebukt onder armoede en bijhorende problemen.

Middenin deze getto ligt Chinatown. Het is, na New York en San Francisco, de grootste community Aziaten in Noord-Amerika. Een grote poort geeft toegang tot straten vol kleine restaurantjes en winkeltjes.

Geschreven door Ellens.travels