Vandaag brengen we een bezoek aan Porto. Met de auto rijden we naar Póvoa de Varzim waar we de metro zullen nemen naar Porto. We hadden gehoord dat het station aan de linkerhand zou liggen en toen we een bijzonder gebouw zagen waar we heel veel mensen naar binnen zagen gaan, waren wij in de veronderstelling dat daar het station was. Nu de auto nog parkeren. Dat is een probleem. Alles betaald parkeren in de wijde omtrek en
nergens een plekje vrij. Eindelijk vinden wij dan een parkeerplaats. Wel een heel eind lopen van het "station". Eindelijk aangekomen op die plek blijkt het een markthal te zijn. Ook wel heel interessant om te zien, maar niet de bedoeling. Bij navraag blijkt het station nog een heel eind verder te zijn. Och weer een aantal gezonde km's wandelen. Bij het station staat een automaat waar je de kaartjes uit kan trekken. Een behulpzame perron medewerker assisteert ons erbij. Na 2 pogingen gedaan te hebben met een creditcard verwijst hij ons naar het ticketoffice. Hier staat een lange rij wachtenden, maar we hebben geluk dat er ook iemand van ons gezelschap in de rij staat. Hij komt terug met een kaartje wat ook geldig zou zijn voor de bus. Nou eindelijk kunnen wij dan onze reis naar Porto voortzetten. De reistijd van 40 minuten is al pratend zo om. Wij stappen uit op het station Casa da Musica. Het centrum van de stad. Al lopend merken wij al snel dat dit niet ons ding is. Eerst maar een kop koffie met gebak. Wij rekenen € 4,00 af en zoeken de ons opgegeven buslijnen op. Al rondrijdend zien we een wereld van verschil met het nieuwe gedeelte. We stappen uit in het drukke toeristische gedeelte van Ribeira en lopen al slenterend richting de rivier de Douro. Het is hier een en al gezelligheid. En dan wordt het toch tijd om een hapje te eten. Op de terrasjes is geen leeg plekje te vinden. Dus duiken we maar een trendy uitziend restaurant binnen. Na eerst een drankje besteld te hebben, bestuderen wij de menukaart. Onze keuze valt op scampi's. Voorafgaand aan ons hoofdgerecht krijgen wij verschillende soorten brood en toast met knoflooksaus en een Japans-achtige mousse en olijven. Dan komt de ober met een grote pan met deksel een kommetje met mintblaadjes en een zandloper van 1 minuut. De deksel gaat van de pan en de mintblaadjes worden over het gerecht gestrooid. Dan wordt de zandloper omgedraaid. Door het magnetisch veld van de inhoud geeft dit een bijzonder effect. Daarna wordt de mint weer verwijderd en kunnen we genieten van de gamba's en aardappels in een heerlijke saus.
Het wordt tijd om verder af te dalen naar de Douro. Langs de Douro is het een aaneenschakeling van terrasjes. Langs het water wordt viool gespeeld, gezongen en volop gedanst. Wij lopen richting de opvallende Luis I-brug, die ontworpen is door Théophile Seyrig (een leerling van de architect van de Eiffel). Ons idee om met het treintje naar boven te gaan, moeten we laten varen, omdat de wachtrij enorm lang is. Dan zien we een bus aankomen, die naar het station gaat. Even een sprintje trekken en jawel hoor, we redden het net. En dan kunnen we weer relaxed de metro terugnemen.

Geschreven door Ellens.travels