Yeah! Wij hebben het gehaald. Het was een hele tocht, maar dan ben je blij dat je het gehaald hebt. Je voelt je nu één met de andere pelgrimgangers. We zijn net op tijd voor het bijwonen van de mis.
Na de mis bijgewoond te hebben, krijgen wij een rondleiding door de stad. Het is niet overdreven druk, maar wel overal gezellig vol op alle door de hele stad aanwezige terrasjes. Ook bij de eetstalletjes op de markt is veel vertier. Al slenterend lopen we over de markt en door de schilderachtige smalle steegjes.
En natuurlijk duiken we aan het eind van de rondleiding een restaurant in om te genieten van een Spaans menu met een heerlijk glaasje sangria erbij.
De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella (ook wel Sint Jacobsroute of Jacobsweggenoemd) (Spaans: Camino de Santiago; Galicisch: Camiño de Santiago) is de pelgrimsroute naar het graf van de apostel Jakobus in Santiago de Compostella in Spanje. De belangrijkste route (hoofdroute) door Spanje was de Camino Francés, die de voortzetting was van meerdere trajecten komend uit Frankrijk. De Camino Francés was de middeleeuwse verkeersas die in Noord-Spanje loopt van de Pyreneeën naar het graf van Jakobus.
Volgens een legende zou het graf van de apostel Jakobus, een van de discipelen van Jezus, zich hier bevinden. Zijn stoffelijk overschot zou, nadat hij in Palestina was onthoofd, in een stenen boot zijn gelegd waarin twee van zijn discipelen meereisden. De boot bereikte vanzelf de Galicische kust, waarna het dode lichaam werd begraven aan de berg Libredón. Over het graf verrees een machtige basiliek.
De kathedraal is sinds 1985 opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De kathedraal is afgebeeld op de Spaanse munten van 1, 2 en 5 cent.
Waarom de Sint Jacobsschelp?”
In de christelijke iconografie is de Sint Jacobsschelp het attribuut van Jacobus de Meerdere. Hieraan dankt de schelp dan ook haar naam. De schelp is het embleem van de bedevaart naar Santiago de Compostela en staat in het algemeen symbool voor pelgrims. Het zichtbaar dragen van de schelp, op de hoed of op de jas genaaid, gaf bescherming tegen struikrovers, die de dragers uit een erecode met rust lieten (maar waarschijnlijk ook omdat ze wisten dat er bij de arme bedevaartgangers niets te halen viel).
Geschreven door Ellens.travels