Vandaag een bezoek gebracht aan het oude fotogenieke vissersdorpje Combarro wat ligt aan de Ria.
Zo op het oog verschilt Combarro niet van andere plaatsen langs de kust. Maar wie over het nieuwe plein naar het oude gedeelte loopt, wordt aangenaam verrast door wat je daar aantreft. Smalle geplaveide straatjes, kleine restaurantjes vaak met een terras aan zee en bovendien staan overal horréos. Op sommige plekken hebben de karren een diep spoor achtergelaten in de stenen en rotsen. 

Combarro is een lieflijk klein plaatsje dat bekend is vanwege de zeer compacte oude dorpskern die op een rots tegen het water is aangeplakt. De plaats wordt gekenmerkt door het grote aantal traditionele "graanhuisjes" (Horréos) die bij tientallen langs het water staan in de oude dorpskern en de vele kleine wijngaarden tussen de huizen aan de buitenrand van het dorp. 

Horréos zijn graanschuurtjes, ze staan op veelal granieten palen die bovenaan afgedekt zijn met een ronde schijf die plat is aan de onderkant. Deze ronde schijf moet verhinderen dat muizen en ratten de oogst kunnen bereiken. Het schuurtje zelf is gemaakt van natuursteen en soms hout of een combinatie van die twee. Smalle gleuven zorgen voor de nodige ventilatie. Het heeft een schuin pannendakje en op de geveluiteinden staat meestal een kruis. Het roept bij mij associaties op met grote sarcofagen en met de dodencultuur van geïsoleerd levende volken. Ze hebben iets fascinerends, iets magisch, zelfs iets sacraals.

Het vreemde is, dat de graanschuurtjes bij een landbouwcultuur horen en dat hier sprake is van een vissersdorp. Maar volgens de havenmeester, die veel weet van de plaatselijke cultuur, is men op een gegeven moment overgestapt van landbouw naar visserij. De horréos zijn later ook nog wel gebruikt om gedroogde vis, stokvis, in te bewaren.

Als je alle eigentijdse gebouwen wegdenkt, dan realiseer je dat het oorspronkelijke dorpje heel klein is geweest. Er is al veel gerestaureerd en men is nog steeds bezig om oude panden op te knappen. Het is een toeristische trekpleister geworden.

Ook in Combarro is, mede met behulp van Europese gelden, een nieuwe jachthaven gebouwd, die pas drie maanden in gebruik is. Op de nieuwe pier staan prestigieuze glazen panden op een eigenaar of huurder te wachten. Daaronder bevindt zich een nagenoeg lege parkeergarage. De moderne strak vormgegeven gebouwen en het knalrode havengebouw staan in sterk contrast met de omgeving. Maar accenturen op deze wijze wel een nieuwe fase in de ontwikkeling van Combarro. Het is te hopen dat men een goede balans vindt tussen commerciële belangen en het behoud van een uniek cultuurgoed.

Bij aankomst rond een uur of 5 is het nog tamelijk rustig in het vissersplaatsje. We zoeken een gezellig terrasje op met uitzicht over de Ria. Binnen de kortste keren stroomt het terras vol. Als wij teruglopen naar de auto komen wij busladingen toeristen tegen. Gelukkig hebben wij nog op de rustige momenten mooie foto's kunnen schieten.

Geschreven door Ellens.travels