We nemen afscheid van Vasili, die er met zijn bootje met toeristen al weer vroeg vandoor gaat. Na alles opgeladen te hebben, wat even duurt, gaat het richting de grens met Bulgarije. Een nieuw land voor ons. Wat we wel weten is dat het zo groot is als Nederland en België samen en dat er maar rond de 7 miljoen mensen wonen. Dit aantal gaat in rap tempo achteruit, omdat veel jonge mensen om economische redenen het land verlaten. De grensoversteek verloopt overigens soepel en vlot. We rijden door het mooie Rilagebergte, waar het bekendste klooster van Bulgarije ligt, het Rilaklooster. We vinden een knus campinkje vlak in de buurt. Wat is het groen hier!!. We slapen heerlijk koel op 1200 meter hoogte.

De volgende dag gaan we al vroeg op de fiets naar het klooster, om de tourincars met ingevlogen toeristen voor te zijn; het klooster is in de 10de eeuw gesticht, maar herhaaldelijk in brand gestoken en geplunderd, vooral door de Ottomaanse heersers! Nog steeds is er de Hreliotoren uit 1335, waarin de monniken zich terugtrokken bij een belegering.
Zodra je door de beschilderde poort bent kom je op een schitterend groot binnenhof met eromheen prachtige galerijen met houten balustrades; in het midden trots de fraai beschilderde Maria Hemelvaartkerk, van binnen bekleed met goud en mooie fresco's.
Deze zijn rond 1840 aangebracht door destijds bekende kunstschilders.

De camping ligt in het nationale park Rila en na al het Griekse blauw overheerst hier de kleur groen van de ondoordringbare wouden, waar nog beren, wolven en lynxen leven. (Hopelijk op gepaste afstand!). Omdat er na een nacht regen nog meer voorspeld wordt in dit berggebied, niet voor niets zo groen, besluiten we verder te trekken. Maar door de regen slippen de wielen door en moet de aanhanger worden afgekoppeld

We rijden wat zuidoostelijk naar het natuurgebied van het Piringebergte.
In dit gebied liggen rondom het plaatsje Melnik geërodeerde zandpiramides, door weer en wind uitgesleten. We vinden in de buurt een prima plek om te overnachten naast een herberg met een ontzettend aardige waardin; we mogen de badkamer gebruiken in een van de kamers. Wat luxe! We maken een motorritje naar het plaatsje Melnik. Melnik ligt in een bijna surrealistisch dal. Ooit in de 19de eeuw was het een welvarend handelsstadje, nu maar een paar straatjes met nog wat karakteristieke huizen, omgetoverd tot winkeltjes, taverna's en wijnproeverijen.

We maken een pittige wandeltocht door de zandrotsen, een geologisch wonder. In deze geweldige natuur ligt ook het klooster van Rozhen uit de 13de eeuw, deels afgebrand en in de 18de eeuw weer herbouwd, met zuilengangen van hout en ook weer mooie fresco's. Een sereen sfeertje. Rondom het klooster hangen in de bomen gekleurde versieringen, opgehangen door pelgrims.

De volgende dag rijden we in een dorpje te hard over een verkeersdrempel, die er voor veel plaatsjes slecht zichtbaar liggen. We zien dat de motor scheef op de trailer hangt en stoppen waar dit min of meer veilig kan. Meteen vraagt een passerende automobilist of we hulp nodig hebben! De valbeugels, waaraan Paul de voorste spanbanden vastmaakt blijken uit hun centrale houder getrokken te zijn, waardoor de motor steun verliest. Dan de spanbanden toch maar aan het stuur vastgemaakt. Gelukkig verder geen schade. We vinden na wat zoeken een plek aan het meer van Dospat. Terwijl Paul bezig is de valbeugels weer vast te zetten komt een lokale boer een handje helpen. Met zijn tweeën hebben ze de beugels zo weer op hun plek, dus is het tijd om samen een biertje te drinken.De man spreekt alleen maar Bulgaars, maar het woord "superr" begrijpen we. Hij doelt daarmee op de motor.

We gaan oostelijk door mooie berg- en bosgebieden. Op zoek naar een oude boogbrug komen we uit op een zeer smal, deels onverhard pad, waar we ons met de aanhanger erachter helemaal klem rijden. Om te kunnen keren moet de aanhanger eraf en manoeuvreert Paul met kleine stukjes voor- en achterwaarts de camper tussen de afgrond en geparkeerde auto's weer de goede kant op. Doodeng!! De oude Duivelsbrug van rond 1515 is echter heel mooi, dus is alle moeite niet voor niets geweest. Op zoek naar een camperplek rijden we verkeerd en rijden ons die dag voor de tweede keer klem op het terrein van een hotel. Twee hotelgasten bieden aan om hun auto's te verplaatsen, zodat we de camper kunnen keren. Ook helpen ze ons om de aanhanger heuvelop weer achter de camper te manoeuvreren. De moraal van dit verhaal: de lol van het af en toe rijden met de motor weegt op dit moment niet op tegen de dagelijks terugkerende problemen met parkeren en achteruitrijden. Had ik al verteld dat de achteruitrijcamera het meestal ook niet doet? De trailer is vrij smal en met de camera kun je hem goed volgen en op tijd bijsturen. Zonder camera zie je hem pas als ie al een flink stuk scheef staat, waardoor corrigeren veel lastiger is.

Uiteindelijk vinden we een stuk noordelijker een paradijselijke, rustige kleine camping met heerlijk uitzicht in het gehucht Alexandrovo, gerund door een Brits gezin. Van hieruit verkennen we een paar dagen de omgeving. Een tochtje met de motor brengt ons bij Perperikon, een oude stad uit de 5de eeuw BC en langs uitgesleten kalksteenfotmaties, om voor de hand liggende redenen 'de champignons' genoemd.
We ontmoeten op de camping een heel aardig Duits stel, Doro en Marcel en ook Keith een Iers/Australische motorrijder die op zijn Suzuki DR 650 uit Kathmandu is komen rijden met tig verhalen. Gezellig! Het lijkt wel een soort zomerkamp: Boogschieten, badminton, kaarten en muziek. Echt superleuk!

We besluiten de camper te laten staan en gaan met de motor naar Plovdiv en huren daar een appartementje in het centrum. Dat pakt heel goed uit! Ruime kamers en voor het eerst in maanden weer een heus bed en een "eigen" badkamer.
Plovdiv is de tweede stad van Bulgarije. Er is een prachtig oud theater, in de eerste eeuw gebouwd, maar pas in 1970 ontdekt na een aardverschuiving. Een grote vergeten schat van deze stad bleef bijna 2000 jaar verborgen onder de aarde. De oude stad, het historische hart, lijkt wel een soort openluchtmuseum, met afgesleten marmeren tegels en gekleurde oude woningen in Ottomaanse stijl. Plovdiv is dit jaar culturele hoofdstad van Europa; in de straten is er folklore! Een groep uit Georgië en één uit Spanje raken ons zeer met zang en dans!!
We bezoeken op de terugweg vlakbij de camping een Thracische graftombe uit het jaar nul met mooie wandschilderingen. Deze werd pas in 1991 ontdekt en uitgegraven.

We zeggen gedag tegen een ontzettend lieve familie Matt, Keiko en hun super dochter Skye die deze heerlijke camping runnen. Ongelooflijk dat je hier zo mooi en rustig kunt staan in het hoogseizoen. In de omringende dorpen heerst wel veel zichtbare armoede, hoewel het op de weg toch zwart ziet van de Mercedessen en BMW's. Kortom een land van contrasten met heel veel prachtige natuur.

Geschreven door Paulenmarijkeoppad