We liggen totaal 4 nachten in de haven van Gythio en houden de windverwachtingen scherp in de gaten. We huren de laatste dag een auto en rijden een mooie route door een landschap van bloeiende brem naar Mistras, een oud Byzantijns spookstadje. In de bloeitijd woonden hier wel 40.000 mensen; nu zijn er alleen nog een paar nonnen in het klooster. In de kerken zien we nog goed bewaarde muurschilderingen. Het is een flinke klim naar het fort dat op ruim 600 m ligt door een fraaie wilde bloemenpracht en langs ruïnes, kerken en kloosters. Zeer zeker de moeite waard.

De wind wordt wat rustiger en uit de goede richting de komende 2 dagen, dus zetten we koers naar het zuiden. Het is nog ruim 100 mijl naar Kreta. De tocht gaat zo voorspoedig dat we onze route verleggen en met halve wind voorbij varen aan Elafonisos naar het eiland Kythira. Kythira is één van de legendarische geboorteplaatsen van Aphrodite. Cyprus en nog andere eilanden leggen overigens ook claims op deze eer. Aan de oostkant van het eiland leggen we aan in de haven van het schiereiland Makronisos. Er zijn ondiepe stukken, waar we sinds eerdere ervaringen nog alerter op zijn. Het blijkt ook de aankomstplaats van de veerboot, waar behoorlijk wat toeristen afkomen en we maken een praatje met Nederlanders die hun boot door veel pech moesten achterlaten op Mallorca en nu met de auto zijn. We zien tijdens een mooie wandeling een wrak in het water liggen en bespreken de volgende dag. Nog 65 mijl naar Kreta. Het zou kunnen!!!

We vertrekken heel vroeg, motorzeilend tot de wind aantrekt. Ineens zien we iets bewegen op het water!! We krijgen gezelschap. Jahhh dolfijnen!!! Zo bijzonder!! Ze zwemmen vlakbij en duiken voor en onder de boot door. Je ziet ze door het heldere water ook onder water zwemmen. Wat super gaaf!! Wat is dat toch dat je zo blij wordt van dolfijnen?!! Onze dag kan in ieder geval niet meer stuk.
De wind wordt steeds sterker en met een rif in het grootzeil en een half ingerolde fok loopt Lysander als een speer. Hij tikt surfend op een golf een top van 9.2 knopen aan. ( Zie vorig blog: de snelheid van een kwieke bejaarde fietser). De golven worden forser naarmate we de haven naderen; de aanloop is onduidelijk en het is lagerwal. Er ligt ook een slecht zichtbare verzakte golfbreker, die we in ieder geval moeten vrijvaren. Na veel geworstel met 7bft wind en hoge golven lukt het ons toch afgetuigd de haven van Chania in te varen, grotendeels vertrouwend op ons zelfgeplaatste waypoint in de plotter. ( Zeg maar bootjes TomTom). Het waypoint van Navionics bleek bovenop de golfbreker geprojecteerd. Je zou ze tóch!

Doordat de westenwind in de haven blijft doorwaaien loopt het aanleggen bijna op een hachelijke onderneming uit. Je had ons moeten zien klooien bij het oppikken van de mooringlijn. De boot woei zijdelings weg en Paul had plotseling alleen nog maar het handvat van de pikhaak, de haak waar je de lijn mee oppikt, overigens net nieuw, in zijn hand! De haak dreef in de haven. Hilarisch!! Het rolstoel heuvel-af-effect uit Flodder, zeg maar. Uiteindelijk zijn we langszij de kade gaan liggen met wat burenhulp, die er in een haven gelukkig altijd wel is. "Morgen gaan we wel braaf met de kont naar de kade liggen, als de wind weg is. En nu tijd voor een Fix Hellasbiertje". Het voelt alsof we uit een ander universum komen vanuit zee. De toeristenstroom trekt al fotograferend aan ons voorbij in zomerjurkjes en korte broeken. We staan er niet op ons voordeligst op, verwaaid met zwemvest en warme jas. Maar: het is wel gelukt! En we hebben live muziek op de kade.

De havenmeester tikt al vroeg op de boot de volgende ochtend!! "Yes we know!!!" We gaan verplaatsen! Uiterst vriendelijk ; de port police wil wel alle papieren zien en we krijgen zelfs een crew list van ze. Wat ze met al die informatie doen? Bureaucratie om de mensen maar aan het werk te houden? Geen idee, maar het verloopt allemaal uiterst gemoedelijk. Met weinig wind is het verleggen van de boot zo gedaan! We blijven even in Chania. We liggen in de mooie Venetiaanse haven, vlakbij de oude pakhuizen met tegenover ons een kasteel en op de kade een oud arsenaal. Wat wil je nog meer! We gaan mijn zus Anja met haar gezin binnenkort zien, die net zijn geland op Kreta. Zo leuk!! Daarna hopen we langs de Noord Kretenzische kust oostelijk te varen!

Geschreven door Paulenmarijkeoppad