De boot ziet er na de winter goed uit. Fijn! Nadat we van alles hebben afgeladen en losgekoppeld parkeren we de camper net als vorig jaar aan het water naast het Venetiaanse fort van de boef Ali Pasha. We verzamelen vuilniszakken vol met afval rondom de plek. Dat ziet er beter uit; doen we ook iets terug voor onze gratis staplaats. We staan er bijna een week wild zonder dat iemand zich daar druk over maakt!

Op de boot begint Paul met goede zin aan het monteren van de nieuwe buiskap. We zijn heel benieuwd!!! Het is wél spannend om zoveel gaten in de kajuit te boren; hij lijkt wel te krap bemeten. Maar door de boel heel strak af te spannen blijkt het toch te passen. Dit was ook het advies van de zeilmaker. Dan het elektriek aansluiten van het nieuwe zonnepaneel: "Ik geloof dat ik net een zonnepaneel heb opgeblazen...of dan toch in ieder geval de regelaar!" Het blijkt mee te vallen; de oude regelaar was sowieso onderbemeten voor het solargeweld uit drie panelen en de panelen doen het prima. De nieuwe regelaar heeft een totaal onbegrijpelijke gebruiksaanwijzing van 42 pagina's, maar hij laadt wél, dus laten we het maar zo. We komen vast wel eens iemand tegen die het wél snapt. Ook dienen zich wat schilderklussen aan. Kiel en roer gaan in de antifouling, Marijke zet de nieuwe loopplank in tig lagen impregneer. En de blauwe band op de kajuit moet opnieuw geschilderd worden.

Ondertussen zien we Louis en Mirjam die we vorig jaar in Preveza hebben ontmoet en die ook druk aan het werk zijn met hun eigen boot. We nemen de high aspect fok, die we vorig jaar al leenden van Louis over. Ook doneert hij ons een oude rubberboot met een lekje dat inmiddels geplakt is. De grote RIB die we vorig jaar op sleeptouw hadden, past door de harde bodem niet aan dek en voor de Egeïsche zee die we hopen te bezoeken, wordt het slepen van een dinghy afgeraden. Door de hoge golven kan hij zomaar omslaan of voor zich zelf beginnen. We slaan de RIB dus maar tijdelijk op. De rode rubberboot past opgerold op de kajuit. Scheelt op de lange afstanden óók zomaar een knoop in snelheid en het is al bepaald geen sloom schuitje!

Op Paul's verjaardag hijsen we alle vlaggetjes die we hebben, een feestelijke aanblik en gaan we een hapje eten bij... De Griek!! Dan toch weer een bijzonder moment: de tewaterlating, wat trouwens erg zorgvuldig gebeurt. Het hele seizoen door hijsen ze dagelijks tientallen boten in en uit het water. We blijven nog een nacht in de buurt voor anker liggen: er is nog veel te regelen voordat alles op de plek staat... Hadden we nét de boot spic en span, regent het woestijnzand! Alles onder een laag bruine troep..! Ook die mooie nieuwe buiskap. Weer schoonmaken dus. Grrrr!

In Preveza stad, aan de overkant is het een soort thuiskomen en een weerzien met bekenden als daar zijn Tina de tavernahoudster van Mythos en Kamis de man van de verse eieren, honing en olijven die elke dag op zijn brommertje langs komt. Ook Aris, de man van de gasflessen en de diesel. Het is hier een levendige boel. Veel Grieken hebben vakantie en alles is in paassfeer, het belangrijkste feest van de Grieken, trouwens een week later dan bij ons. Zo kun je op veel plekken versierde kaarsen kopen, die men elkaar, zowel jong als oud met Pasen geeft. Een mooi gebruik: het doorgeven van het licht! Na veel wind en ook nog wat regen gaan we met een mooi zonnetje en een lekkere temperatuur morgen op zeilavontuur naar het zuiden.

Geschreven door Paulenmarijkeoppad