06.30 u, mijn roommate Tracy vertrok al vroeg, heel stil, in het donker. Nu kan ik rustig jullie gezellige reacties lezen en m’n sapje en koffie drinken … Ik ben van plan ook wat eerder te gaan, want het zal vandaag weer warm worden.
Deze charmante Casa Jazmine is van Marie-Chantal, oorspronkelijk uit Versailles. Ze heeft hier, met haar pension, een nieuw bestaan opgebouwd. Daarbij geeft ze taal-lessen en binnenkort koopt ze het pandje hiernaast, om als gastenverblijf op te knappen. Goeie energie heeft deze Franse oma, ik mag haar verhalen graag horen. En ik sliep hier super.
8.25 u ga ik als laatste. Pablo vroeg mij nog waar ik logeer vandaag; blijkt in een andere herberg te zijn dan die van hem. Kleine opluchting want, alhoewel hij alleraardigst is en mij een mooi prentje + tekst gaf van een herberg / monasterio waar hij hospitalero was, ik ben door Mariëlle gewaarschuwd voor zijn ‘snurken’.
Stad uit, olijfboomgaarden in.
Hop en koekkoek roepen beurtelings, sowieso is het weer een waar vogelconcert. Er nadert een tractor in een enorme stofwolk. Ik stop, hij ook, en stapt uit voor een praatje. Leuk !! Daarna rijdt hij door naar zijn ‘finca’.
De etappe was niet bijster interessant, vooral veel asfalt, niet mijn favoriet, maar ik kon wel gedachteloos ( of juist diep in gedachten ) doorlopen zodat ik binnen 5 uren de afstand van ruim 20 kilometer overbrugde. En natuurlijk maakte ik een halfuurtje pauze.
De entree van het stadje Castro del Río is nogal deprimerend en ik houd mijn hart vast voor de geboekte kamer in Hostal A Ka La Sole. Onterecht, zo hartelijk als ik word ontvangen. Ik mag De Grote Koelkast (van het restaurant) gebruiken en m’n kamer is helemaal prima.
Nu 13.45 u op terras Bar Córdoba (aangeraden door Gronze) voor het menu del dia: altijd keuze uit meerdere gerechten en ik krijg de specialiteit vd streek (salmorejo, dikke koude tomatensoep met o.a. stukjes ei en ham) en boquerones+ frites. En bier !! Pablo eet hier ook. Hij liep de etappe in 4 uren.
De rest van de middag ben ik oer-lui, plat op bed, dutje, douche, wasje, blog.
Na de siësta ga ik terug naar Bar Córdoba voor n biertje. Ik vraag me altijd af hoe het kan dat je je, zonder speciale reden, op de ene plek volledig senang voelt en op de andere niet. Tussen stoep en straat staan rijen jasmijnbomen, het ruikt hier heerlijk. De dag eindigt op het terras van m’n zgn Hostal. De straten zijn nog warm, voelt als een heerlijke zomeravond. Er scharrelen twee katjes voorbij ( tóch een KvdD).
Verder verschijnen hier alleen mannen, vooral oudere. De enige andere vrouwen zijn de aardige jongedame die mij eerst van wijn en later van ‘berenjenas fritas con miel’ voorziet. LEKKER !! En de kok, die dit heerlijke aubergine-gerecht bereidde.
Nu is het echt bedtijd, morgen bijna 23 km te gaan.
Buenas noches Xxx

Geschreven door Hoppa