Malaga is gewoon mijn stad niet. Het voelt helemaal goed om straks naar huis te gaan. Ik ga hier de laatste uren nog wat rondkijken. Het is best koud buiten, zonnetje komt eraan, gelukkig.

Dat werd een wandeling naar het stadspark; dat grenst aan het meer westelijke strand San Andrés, met één hele drukke weg tussen park en strand. Het is duidelijk een niet-toeristische plek, best prettig.
Honderden duiven in het park koeren gelijktijdig: RoeKoehhKoehh 🎶 het klinkt heel gezellig. Mensen lezen, sporten, zwemmen in binnenbad, laten honden uit. Sommigen liggen al op het strand aan de overkant. Er zijn hier best wat fietspaden, toch weinig fietsers.
Een laatste koffietje, dan naar het grote station en weer met ‘targeta’ ( pinpas) door de poortjes. Kijken wat ze dit keer incasseren.
Tegenover de incheckbalies is ruim plek om mijn rugzak klaar te maken voor vervoer, extra tas eromheen. Bij de Panaderia kocht ik wat lekkers en met mobiel en E-reader kom ik hier de laatste Spaanse uurtjes prima door.
Op mijn kilometerteller staat nu een totaal van 483 kilometer.
Nu zit ik in de trein naar Hilversum, na een gezellige vlucht met Ciska en Cees. Toen zij hun consumpties wilden betalen werkte ‘iets’ niet, dus ik schoot ‘t even voor. Ze willen tzt om allerlei goede redenen in Andalucia gaan wonen, en hadden juist vandaag gevonden wat ze zochten.
Buurvrouw Atie haalt me straks van het station, ook gezellig.
Het was weer een bijzondere ervaring, deze Camino Mozárabe, niet te vergelijken met eerdere. Alle kilometers alleen lopen, dat had ik van te voren niet zo leuk gevonden. Toch was dát juist wel heel fijn. Zeker had ik andere pelgrims willen ontmoeten, en dat is jammer genoeg niet gelukt, vergeleken met andere keren.
Tenslotte ben ik dankbaar dat ik dit zonder enig fysiek ( en mentaal !!) probleem heb kunnen doen.
Het lezen van jullie inspirerende berichten vond ik iedere dag weer een feestje: DANK daarvoor !
Abrazos y besos…..wie weet … tot de volgende keer !

Geschreven door Hoppa