Kan t zelf nauwelijks geloven maar ik ben vandaag helemaal naar Santiago gelopen. Verhaal volgt: nu eerst vocht - niveau op peil brengen ……
Vandaag kan ik uitslapen, doe ik, lekker in slomo opstaan, boodschapje bij de supermercado, nu ontbijt aan de haven. Frisjes buiten! Daarna m’n rugzak opgehaald en naar de haven. Jawel daar komt een 12-persoons-bootje, geen dek, geen dak. Juan de schipper laat me weten dat ik goed zit, pffff. Tegen 12 u racet hij de volle zee op. Goddank zit ik achter een paar stevige ruggen die de tegenwind iets temperen. Uiteraard stoppen we bij de lokale trots: de mossel- kwekerijen. Dan verder, passage van het eerste eenzame kruis, uit de 9e eeuw. Zo volgen er nog velen. Het blijft me, niet tot tranen maar wel degelijk ontroeren. Misschien juist door die verlaten plekken, sommige op eilandjes, slechts bezocht door aalscholvers. Tegen 13.30 u zijn we in Pontecesures en na het afstempelen van ieders pelgrimspas gaan de voetjes los, naar Padrón en verder. In Padrón kom ik Bill tegen, de lieve zachte snurker uit Casa Fernanda. Lijkt eeuwen geleden, is slecht 8 dagen geleden. ( .. even pauze want mijn caldo Gallego wordt gebracht ..) Zie meer bekenden maar wil nog lang niet stoppen. Het is 27 m’n naar Santiago en daarvan wil ik tenminste de helft doen. Het pad gaat soms langs drukke wegen, dan ineens weer door idyllische gehuchten waar men geen weet lijkt te hebben van ‘het moderne leven’. De stenen wasplaats neemt er nog steeds een centrale plek in.
Dan kom ik in een vrolijke optocht terecht. Een (basis)school uit Pontevedra doet de jaarlijkse Camino, in 5 dagen naar Santiago met kinderen en wat ouders. Jongste pelegrino is 4 maanden ! Alicia en Victoria, vriendinnen , 7 jaar oud, dragen beurtelings La Virgin. Dit is zo leuk, ik loop gezellig een stukkie mee.
Weer wat verder blijkt de beoogde herberg nog niet open te zijn. Dóór, het is pas 16.30 u. Op een heuvel staat een kerel nogal prominent aan z’n flapper te tappen.. wat raar, zo zichtbaar. Slecht voor mijn goede gevoel. Ik onthou zijn outfit: iets met wit en blauw. Later kom ik zo’n soort figuur op een bospad tegen, sigaretje rokend. Ik ga de bocht om, steek via een viaduct de weg over en zie uit mijn ooghoek diezelfde kerel alweer bezig.. weer duidelijk zichtbaar. Zo’n figuur verpest m’n gevoel echt voor enige tijd. 8 km voor Santiago kan ik ergens logeren maar ik vind t daar zo’n saaie voorstad dat ik toch de ‘stoute’ schoenen aantrek en besluit door te gaan naar Santiago. Er loopt veel volk te wandelen. Het is de week van Semana Santa, veel mensen zijn al vrij. Ik kan niet zeggen dat het moeiteloos ging … maar om 19.30 liep ik in Santiago naar het grote plein. Mooi gevoel, derde keer, weer anders en ook weer blij. M’n hotel is vlakbij, daar check ik in en ga direct even horizontaal. Even bijkomen. Nu eten in Restaurant central en zo ontzettend lekker op en in dat grote bed uitrusten !!
260 km in 10 dagen …

Het korte verhaal over de Via Crucis:
In het jaar 44 gaf koning Herodes de opdracht om de Apostel Santiago de Meerdere te onthoofden. Zijn trouwe discipelen Anastasio en Teodoro voerden de overblijfselen van de Apostel in een stenen boot van Haifa in Palestina naar Iria Flavia in Padrón (Galicië). Een wonderlijke reis die 7 dagen duurde.
Deze boottocht, de Translatio, wordt gezien als dé bron van alle camino´s en is de enige maritieme Via Crucis ter wereld.

Geschreven door Hoppa