Feestelijk de laatste avond in Muxia afgesloten nota bene gewoon in de keuken vd Albergue waar door meerdere pelgrims gekookt werd, en wijn en gerechten gedeeld werden; lange tafel gemaakt en iedereen schoof aan. Best veel tranen zo hier en daar ( beetje bij mij) want voor iedereen is het zo goed als voorbij. Dan lopen ook nog eens Anne en Luigino binnen; met hen zat ik de eerste avond in StJPdP aan tafel. Mooi Brits/Italiaans koppel, we zaten dus in elkaars slipstream.
Rugzak ingepakt, douche en naar bed. Beroerd geslapen in een zaal met alleen maar kerels. Ultravroeg op, met oa de aandoenlijke Felix. In het donker naar de bus; de chauffeur, een pittige korte Spaanse, krijst ons toe : masquerillas !! Ja, je zou bijna vergeten dat er nog zoiets als Covid bestaat. Ik had m’n mondkapje paraat maar een echt stokoude pelgrim werd onverbiddelijk geweigerd … In 2 uren scheurt ze met de bus ( uiteraard enkele stops onderweg) naar Santiago. Jacqueline en Dinh nemen afscheid van mij, zij zeggen zoiets moois : “Thank you for being our sunshine every day”. Ik hoop dat ze ooit naar Nederland komen. Om te bekomen van alle emoties duik ik m’n koffietent op de Rua del Hórreo in, even calm down. Daarna breng ik m’n rugzak naar pension Ramos en met m’n wandelschoenen aan ga ik lekker kriskras Santiago door. De prachtige oude markthallen gaan net open en het zonnetje schijnt. Net als ik 4 dagen geleden druppelen pelgrims de stad binnen. Tot 12 u amuseer ik me best, maar m’n voeten zijn blij dat de kamer bij Ramos dan klaar is. Schoenen uit en horizontaal !! Heerlijk weer die lage klok van de catedral te horen. En na een uurtje rust hoogste tijd voor lunch bij ? Het wordt Café La Morena: koude knoflooksoep, Zamburiñas ( St Jakobsschelpen) in citroenschil en notenijs als toetje. Om nog even in de stemming te blijven : kleine siësta. Daarna een succesvolle ‘jacht’ op comfortabele niet-knellende lichtgewicht schoenen om mijn voeten te verwennen. Op de terugweg kom ik Felix tegen, zie foto. En daarna bezoek ik natuurlijk ook De Catedral. Vervolgens op terrasje ontmoeting met 2 NL dames naar wie ik al weken zwaaide zonder te weten dat zij NL zijn. Nu drinken we een borrel samen en wisselen onze ervaringen uit.
Laatste avond in Santiago met hier in de Rua da Raiña alweer bekenden dus aangeschoven en geproost op alle mooie dingen !!

Geschreven door Hoppa