Mijn laatste grote ( bijna 30 km) wandeling van deze Camino, in oktober liep ik dit traject van noord naar zuid, vond ‘t toen prachtig. Alhoewel je de zee lang niet altijd ziet hoor je toch het geluid van de branding tegen de Costa Muerte. Kruidige geuren, bloemen die ik allemaal in m’n tuin wens zoals digitalis, kamperfoelie, akelei kleuren de bermen. Citroenenbomen, brem, heide, eucalyptus, sparren, het is er allemaal. Vlindertjes dwarrelen om me heen. Veel horreos ( Galicië:Cabazo ) . De eerste twee uren kom ik niemand tegen; wat een voorrecht alwéér, om zo door de natuur te mogen banjeren. Wat ook voelbaar is is de vrede alom. Zelfs de dieren maken de indruk gelukkig te zijn. Kat, hond, koe, schaap, kip, het scharrelt rustig naast elkaar en verdraagt elkaar. Vlak voor As Lires ontmoet ik Evelyn uit Dtsl. Ze wil wel een foto van mij maken. Om 10.30 u ben ik op m’n ontbijtplek en bestel graag hetzelfde als toen in okt ! Klein uurtje gezeten, nu wordt t doorbijten. Het landschap is uitermate prettig, kleine verzorgde dorpjes, moestuinen, prettige paden, maarrrr het is echt heel warm aan het worden. Rond 13 u stort ik neer bij 2 USA dames, op een schaduwplek met fris berg-water. Zo schiet t natuurlijk niet op…. Rond 14 u stort ik echt in, geen energie, wel brandende zon. Brood met ham van gisteren redt mij, en veel water water water. Daarna gaat t ineens gesmeerd en loop ik triomfantelijk Muxia binnen. Bij de Albergue word ik iets té aangeklampt door die Evelyn, dus ik dacht: wegwezen. Zat vrij snel op terras, met oa Caldo Galego, en met Mark uit NL ook nog naar n volgende bar, kon eindelijk weer eens Nederlands praten. Ik vermoed in totaal tenminste zo’n 850 km gelopen te hebben! Vanavond komen er nog wat bij want ik ga naar de sunset bij de vuurtoren en het Sanctuario Nosa Señora de Barca. Het is prachtig daar. Over het bovenpad loop ik terug en jawel, wie zit daar bij het eerste huis ?? Mijn kattenvriendje van okt ‘21, ( volgens de señora vh huis )Peregrino’. Die heeft ‘t daar duidelijk heel goed. Na wat wederzijds geknuffel hoogste tijd voor m’n cama ( bed in slaapzaal) bij Arribada. Deze cama’s hebben gordijnen zodat je toch nog iets privacy hebt. Morgen verder.

Geschreven door Hoppa