Van Casa Rural Selmo naar San Martín de Laspra

Spanje, Castrillón

Kun je een dag ook een negatief cijfer geven ? Ik wel … een min 3 ! Na 4 km prettig lopen naderde grote verkeersdrukte. Ik was gewaarschuwd. Maar dat het zó erg was …. ik kon op een zeker moment, staande langs voorbij razende vrachtwagens echt geen gele pijl meer vinden. Liep door middenberm naar viaduct ( om te schuilen want regen ) , ook daar niets te bekennen. Weer terug, 100 meter dood-eng, naar laatste pijl. Daar kwamen net 2 anderen aan, Peter en Susanne ( hoe is het mogelijk hè !) en Peter ( uit Vancouver en zij kwam uit Duitsland) vond de route. Ik kon wel janken, was echt heel bang en toen ook opgelucht, snap je? Gedrieën liepen we langs !! de weg ( dat moest volgens de gele pijlen) en het hielp mij dat ik een tijdje niet alleen hoefde te lopen. Na een uur wilden zij stoppen voor koffie. Dag aardige pelgrims !! Ik ging door, hoe eerder dit achter de rug was, hoe beter. Sloffend kwam ik de grote stad Avilés binnen, hopende op een leuke koffietent. Natuurlijk vond ik die pas, toen ik net daarvoor m’n toevlucht tot de lokale supermarkt had gevonden. Anyway, die aardige tent vond ik toch nog dus de koffie pepte me op. Ook bijna het hele laatste stuk moest ik langs weliswaar minder drukke wegen lopen maar om auto’s te ontwijken moest ik vaak even stoppen, of van de ene kant naar de andere oversteken. Oei een tunnel, zonder vluchtstrook… goed luisteren … komt er iets aan … snel er doorheen. Enfin, ‘t is allemaal goed afgelopen en dat ik tenslotte voor de prachtige herberg hier nog moest klimmen kon ik ook nog wel handelen. Na incheck drink ik vele glazen water, zit in de zonnige zitkamer en wie komt er binnen : Caren uit Californië. We zagen elkaar voor t laatst in La Isla.
Lieve mensen, het is écht niet altijd rozengeur en maneschijn… dit was een aanslag op mijn humeur, energie, conditie etcetera. Toch voel ik me alweer wat beter.
En nu nog wat later, na het basic diner van hospitalera Maria is het lekker uitbuiken en zal het niet lang meer duren tot ik op één oor ga. Mijn room-mates zijn potentiële snurkers … Maria heeft voor t geval dát een extra matras voor mij in de verwarmde !! zitkamer gelegd. Hoe lief. Truste allemaal ! X

Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Jammer van al die drukte. Daar ga je niet voor. Hopelijk motgen beter. Groeten

Atie 2024-04-02 21:18:34

Hoop dat je een goede nachtrust krijgt, heb je verdiend. 💪 Later lees je het terug en kan je deze dag waarschijnlijk nog goed herinneren. Je kwartetspel zwarte/bruine etc stippen schiet al lekker op hahaha, leuk! Welterusten en morgen gezond weer op. Knuf X

Marjolijn 2024-04-02 22:26:36

Joh al lezend schrok ik me dood! Pas in vredesnaam op. Gelukkig is alles goed gekomen. 👍

Wim de Graaf 2024-04-02 22:47:55

Ach arme, wat een narigheid. Maar ook dit heb je weer overwonnen! En zonder dalen geen pieken... Hopelijk morgen weer een piekervaring!

Astrid 2024-04-02 23:29:14

Ondanks deze ene jammere dag, ben je wel met een heel bijzondere reis bezig. Zo leuk om mee te mogen genieten!

Janneke 2024-04-03 16:24:12
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.