Ondanks de opkomende zon is het hier - Huéneja , spreek uit als Whéénéga - ‘s ochtends om 7.30 u nog echt koud buiten. De eerste 1.5 u loop ik met mijn wollen vest aan. De route is zo mooi en fijn, dit is 100% genieten. Bijna al het pad van vandaag is ‘dirt’, langs kleine beekjes, springen over stenen, en zelfs bij de overgang provincies Almería/ Granada loop ik langs een bos ! Mijn plan is om de route van vandaag wat te verlengen naar Jérez de M, totaal dan zo’n 23 km ipv 18. Geen hond te bekennen totdat plotseling uit het niets achter een bocht vandaan een pitbull-achtig hondje op mij af komt sjezen… gelukkig komt zijn baas er snel achteraan en roept ‘ passa nada ‘ ( er gebeurt niets). Dichterbij vraagt hij ‘ Inglese?’ … no … holandese … waarop hij losbarst in Brabants-met-Spaans-sausje …. Hij had namelijk 42 jaren in Valkenswaard gewerkt en genoot nu van zijn pensioen. Alhoewel hij dol is op NL ( geldt ook zijn kinderen en kleinkinderen) gaat er niets boven zijn Espagna. We staan op een prachtig punt en ik kan hem onmogelijk ongelijk geven. Daarbij beweert hij dat zijn ogen herstellen en zijn haar weer groeit … sinds hij hier terug is… tja… hoe goed kan het leven zijn. Met zijn twee honden gaat deze Pedro er graag op uit, ook als jager, want er zitten ook hier wilde zwijnen. Slik … ik zag slechts een hagedisje zich verstoppen en kijk later met iets meer interesse naar sporen op het pad. Het was ontzettend leuk om zomaar ‘in het wild’ in het Nederlands te converseren met deze aardige Pedro, zie foto’s. In zijn woonplaats Ferreira ga ik koffiedrinken. Dat was in de herberg niet gelukt want ‘jeweetwel’ ( die er ook sliep) had de koffie opgemaakt … : ‘ …Annette …. I took the coffee … because I need to drink a lot in the morning ..’. Tr.. dacht Annette … en gelukkig was er nog een Nescafé-stickje in A’s rugzak. Stom genoeg miste ik de bar in Ferreira maar niet de mobiele Panaderia, die mij aan 2 heerlijke verse empanadas hielp, die ik op het zonnige pleintje op at. Voor Carmen (Vilanova de Arousa) fotografeerde ik vandaag Calle Carmen ! Ik vind het zo bijzonder dat je me weer volgt ! Langs talloze amandelbomen gaat de route verder. Zo aangenaam vandaag, voor t eerst zonder tegenwind ! Het Castello van Calahorra blijft lang ‘in beeld’. Beroemdheden als Clint Eastwood en Sean Connery zijn hier gefilmd. In het stadje Alquife doe ik een korte stop, voor de laatste 5 km. Het venijn van de route zit in de staart: een vreselijk steile klim naar Jérez de Marquesado waar een mooi hotel staat, veel zin in, niet meer lopen, bar en restaurant in één. Hotel = gesloten. Dan maar naar Anabel’s Casa Las Santeras; heb je gereserveerd ?? vraagt haar Spaanse vriend. Nee … tja, dat had gemoeten. Beteuterd loop ik door naar de enige horeca - gelegenheid die open is; daar krijg ik vrij snel whatsapp - bericht van Anabel ( zij is er dus niet) dat ze een kamerTJE voor me heeft. Fijn!! Alles in het Spaans met de Spaanse vriend in orde gemaakt en nu zit ik op het dakterras aan … natuurlijk : bier en chips !!

Geschreven door Hoppa