24 uren later … gezellig schaduw-terrasje met natuurlijk weer Estrella Galicia, olijven en nog ergere voeten .. en toch is dit precies hét lekkere Camino- moment van de dag. Na ‘slechts’ 29 km en een ruimschoots op tijd gereserveerde slaapplek ga ik prettig relaxen, kan eindelijk m’n zomerse jurkje aan, en straks mijn favoriete soep Caldo Galego eten. Vanochtend startte ik redelijk op tijd; het verzorgen van de voeten- die goddank ‘s nachts hun normale formaat terugvinden, ook omdat ik van andere bedden kussens ‘jat’ zodat m’n onderbenen/voeten wat hoger kunnen liggen- kost wat extra minuten, maar hoe kom ik anders door die laatste kilometers. Je ziet velen bezig met crèmes, pleisters, compeed, zowel bij de start vd dag, als onderweg. Het wordt nu echt druk richting Santiago. Dagjes - pelgrims, de 100-km-pelgrims, en de St-Jean-starters, het loopt in file westwaarts. Toch dunt het ook weer uit, t kost geen moeite om foto’s zonder pelgrims te maken. Steeds vaker zijn er loslopende honden. Sommige prettig relaxed in een dorpje, andere duidelijk op zoek naar ?? We zullen het niet weten. ( Buuf/buum: ga geen Camino lopen ..) Snelle stappen achter mij kondigen Joshua uit Kentucky aan, een 100% stereotype American boy. We ontmoetten elkaar al eerder in Morgade, ik voelde toen al: andere wereld … Anyway, wel gezellig dat ie blijft kleven tot aan mijn ontbijtmoment. Solo verder voor de volgende 2 uren/10 km. Lunch op een heerlijke plek waar Dinh en Jacqueline passeren dus we lopen met z’n drietjes verder, en vervolgen eerder gestarte gesprekken. Heerlijke lieve fijne mensen! Carla en Carlos uit Mexico sluiten aan.. wat een gezelligheid en oh wat is dat fijn als je dan even niet met je eigen pijntjes/moeheid/dorst/hoe-lang-nog bezig hoeft te zijn. Wijs geworden door gisteren ( niks gereserveerd en te lang door moeten lopen ) heb ik tijdens de lunch een ‘cama’ (bed) gereserveerd, op de gok, in Albergue San Francisco; mijn vader Tjeerd bewonderde het leven van deze bijzondere man… dat helpt bij het doorhakken van knopen …Goede keuze! Zeer nette comfortabele moderne Albergue in t hartje vd stad. Omdat ‘mijn’ restaurantje pas rond 20.00 u open gaat zit ik inmiddels aan m’n derde Estrella, én aan het worstje dat ik gisteren op de markt in Portemarin kocht; had een gesprek met het meisje achter de tap ( werk-student ) over het gedrag van pelgrims … ‘ do you have pilgrim-dinners for free..’ wat een irritante lui/mannetjes … vergeet nooit dat je te gast bent ! Ze vertelt dat ze inderdaad allerlei onzin moet verdragen .. ik schaam mij plaatsvervangend.
Net terug van m’n diner, hoe leuk! M’n hospes had mij gezegd Caldo Galego iets verderop te eten. De tent bleek dicht maar de vriendelijke gastheer nodigde me toch uit want er was ook een groep Ierse pubers ( 6 meisjes, 3 jongens ) met begeleiders. Ze lopen de Camino voor een goed doel. Heerlijke verhalen van pubers tijdens de Camino, over vroeg op, in de groep, wel en wee. Enthousiaste kids die me uitnodigen om naar Ierland te komen. Zo vrolijk en vol energie. Ondertussen at ik inderdaad de Caldo en tot mijn verbazing ook spare-ribs .. die verwachtte ik hier niet. Nu rondbuikig in bed …

Geschreven door Hoppa