Een meer gevarieerde route is nauwelijks denkbaar. De dag begon met een rondleiding door Oliva in hun grote Albergue. Waren er in ‘mijn’ huis slechts 4 logeerkamer en 2 badkamers, in de ( ik denk verbouwde stal met verdieping ) aanbouw is een receptie en zijn er meerdere grote kamers met veel stapelbedden. Ze hebben dat gedurende de Corona-periode zo gerealiseerd en krijgen wekelijks vele gasten. Oliva is zeer trots op het gastenverblijf en in mijn beste Spaans ( mucho bueno) prijs ik de Albergue. Gelijktijdig staat de pilgrims-taxi al 10 minuten stationair te draaien opdat die ene gast ( ik dus) in een warme auto naar met pickup- punt gebracht wordt. 8.15 u 2e Paasdag, het is nog stil en gedurende het eerste halfuur lijkt dit stukje wereld alleen van mij en de wakkere vogeltjes. Voor ik t weet ben ik klaar met de klim, dus boven en in m’n nopjes, uitzicht naar Gijon, en langzaam dalend die kant op. Een schier eindeloze tocht volgt door villa-achtige wijken, langs hoge flats, de boulevard en het strand naar Het Grote Plein, waar ik me iets teveel van voorstel. Het is pas 12 u, dus ik besluit, na een laat ontbijt, nog een flink stuk door te lopen, voel mij gewoon veel beter in het platteland. Gijon uit aan de westkant is vreselijk. Zeker 5 kilometers drukte, en als toppunt een kolencentrale waarvan de stank en de neerslag duidelijk aanwezig zijn. Dit in tegenstelling tot de aanwijzingen van de Camino ( gele pijlen ) waardoorj ik echt denk dat dit niet kán kloppen. Toch is het zo. Arme mensen die daar wonen. Wanneer ik bijna verlost ben van de viezigheid kan ik als enige passant langs een zojuist gebeurd ongeluk laveren. In een bocht heeft een dalende vrachtauto een stijgende combi geraakt … niemand gewond gelukkig. Na wat kronkel-weggetjes en een beste klim mag ik het bos / het veld weer in. De laatste 6 kilometers zijn weer fris en fijn, weg van herrie en stank. De besneeuwde bergtoppen zijn weer goed te zien. Aan een hek hangen plukjes schapenwol, meegenomen! Casa Rural Selmo ligt 10 minuten lopen van de Camino; dat heb ik er na deze dag graag voor over. Na een hartelijke ontvangst ( met Estrella Galicia 😀) door Susi en haar honden hang ik lekker op m’n grote bed, met nog meer bier en pistache-nootjes. Vanavond is het menu del dia: crema o pure de verduras con queso, pescado ( zeebaars), crema de limon. Heerlijk. Met een klein flesje Rioja verdwijn ik naar mijn kamer om lekker nog wat te lezen. Enne … morgen hoef ik dus ook niet zo vroeg uit de veren.

De hele dag / route kwam ik geen enkele andere pelgrim tegen.
Ik heb t gevoel sterker te worden.
Toch weer een flinke afstand afgelegd: 27 km.

Geschreven door Hoppa