Alweer een fijne dag. Best geslapen en bij de super wat proviand ingeslagen. Stevige tegenwind. Ik loop aan de overkant van gisteren. Mijn pad nu is helemaal knisper-nieuw aangelegd, langs de rivier de Annlón naar de Atlantique. De eerste 6 km zijn makkie, meer ochtendwandelaars en af en toe een groet ‘ bwuem dia’ of zo , ik mompel ook maar wat. Een vrolijke vrouw die mij ( zit net aan m’n choc-broodje) herkent als loper vd Camino dos Faros. Ze wenst mij als vrouw alleen veel succes. Uiteraard maak ik spierbal- gebaren. Wij vrouwen kunnen dat prima alleen. Zij lacht.
Het is lekker buiten. ’s Nachts heeft het geregend, het ruikt naar den, hars, aarde en nu komt de zon door. Inmiddels ben ik weer totaal alleen en dat blijft zo tot aan Laxe. Om mij heen narcisjes, primula’s , later heel veel varens, het pad stijgt en daalt en is zelden even vlak. Ik merk dat ik er aan gewend raak, stop op tijd voor korte of langere pauze. Het vraagt veel van benen én armen want ik loop met wandelstokken, absoluut onmisbaar.
Bij aankomst op het strand van Laxe kan ik weer met de voetjes in de branding! Superfijn.
Hotel ligt vlakbij, aan het strand. ik kom binnen, de receptie-man zegt : ‘Nanjette?’ Si !! Wat geinig, nog niet eerder zo persoonlijk begroet. ( Blijkt dat er maar 2 gasten zijn ..de andere is een man .. haha .. vandaar!!)
Wasje doen, op zoek naar biertje, boodschapje en even horizontaal.
Nu in een Taberna met een groot bord zamburiñas a la plancha, Sint Jacobs schelpen …
Inmiddels, na copieus ontbijt, klaar voor etappe 4, zonder shortcuts !!
Hoppa !!

Geschreven door Hoppa