Om 6 uur was ik klaarwakker dus net als een aantal anderen sleepte ik voorzichtig m’n spullen uit de donkere slaapruimte. Tegen 7.30 u was ik klaar voor vertrek, inclusief regenbroek, regenjack en poncho. Het regende en ik zal maar vast verklappen dat het vandaag niet meer ophield. Aangezien ik geen hoofd-lampje ( a la mijnwerkers ) heb moest ik mij het eerste half uur bijlichten met mijn mobiel. Het was aardedonker. Mijn plan was om naar Arzua te lopen, zo’n 29 km. Ik was daar al 2 x in een fijne herberg. Na twee uren had ik een gezellige koffiestop met 2 Zweden ( Bo en Lukas). Met enig optimisme vertrok ik daar, zonder poncho en regenbroek aan. Dom, dom … toen moest ik wat later alsnog in de regen mij in die vreselijke kledingstukken wurmen. Een lieve Spaanse dame, met dito hond, riep me binnen, hielp me met ‘aankleden’, bood zelfs nog koffie aan. Lief. Maar ik ontkwam niet aan de regen. Passeerde de stad Melide, waar de Franse Camino met de Primitivo samenkomt. Het wordt direct veel drukker.
Grappig idee dat de Norte ten noorden van mij nadert en de Francais ten zuiden. Daar lopen de meeste pelgrims.
Er wordt niet meer gegroet, jammer, maar ik blijf het wel doen: Buen Camino.
In het voorjaar ‘22 liep ik hier ook maar ik herken, behalve een restaurantje helemaal niets. Ik at daar toen empanada - tuna, nu weer. Sokken en schoenen uit, alles is doorweekt. Blijkt dat de herberg in Arzua vol is, net als vele andere. De regen wordt steeds erger en de vooruitzichten zijn beroerd. Ik loop tot Arzua en besluit daar de bus naar O Pedrouzo te nemen zodat ik morgen nog 1 dag kan lopen, met als einddoel: Santiago. Bij de bushalte waai je bijna weg, ik krijg het koud en voel me niet best. De verleiding om linea recta naar Santiago te reizen wordt sterker. Maar goed, als de bus eindelijk komt neem ik toch een enkeltje O Pedrouzo. Blijkt dat ook daar bijna alle bedden bezet zijn. Gelukkig kan ik in Albergue Edreira terecht en toevallig logeert Laura hier ook. Zij doet erg afstandelijk, had ook niet gereageerd op mijn whatsapp -vraag waar zij ging logeren. Tja….
Nu zit ik hier in de woonkamer aan een biertje (gekregen van de opa uit Namen die het leuk vindt dat ik Frans met hem spreek) , wat nootjes en warm langzaam op.
Morgen wordt opnieuw een regendag ( en daarna en daarna ..).
De voeten doen het echt goed. Ondanks de natte schoenen / sokken heb ik geen klachten.
Door het stukje met de bus van vanmiddag rest mij nog 1 dag lopen, (ipv 2) , wat me in de huidige omstandigheden een verstandig idee lijkt.
Mijn avondeten wordt waarschijnlijk het zakje noodles-soep dat ik al 2 weken als emergency in mn rugzak heb. Alles mag nu op.

Geschreven door Hoppa