Na 10 uren diepe slaap wakker worden in zonovergoten ☀️ Malaga ( het was hier drie weken lang vreselijk vies weer…) dat voelt meteen: Hoppa!! En leuk al zoveel gezellige reacties : Gracias !!
Om 9.00 u brengt de onvolprezen ALSA-bus me naar Almería, een rit over de Autovia del Mediterráneo, langs de Costa Tropical. Prachtige route, vaak hoog boven zeeniveau met dus mooie uitzichten. Links in de verte de besneeuwde toppen van de Sierra Nevada, rechts zo hier en daar badplaatsen. Waar mogelijk lijken de vlakkere delen volgeplamuurd met witte kassen. Naarmate Almería nadert wordt de kust vlakker en kijk ik uit over een ‘zee van witte kassen’ oer-lelijk !
Almeria bevalt mij!! Fris windje en strakblauwe lucht, leuke wandeling vanaf de haven naar mijn logeerplek, om de hoek bij de catedral. Hermana Kati ontvangt me hartelijk en een sobere koele kamer wacht, prima! Ik installeer me snel en loop terug naar de catedral om daar aan HET EERSTE STUK CAMINO te beginnen. Én om in een koffiebar een (zoet ) ontbijtje te verschalken. Ook ben ik helemaal verliefd op een kunstwerk geworden. Ze willen het wel opsturen naar NL. En er zit nog wat in m’n verjaardagspotje …
Ik denk erover, zeg ik, terwijl ik de route naar Torrecárdenas loop. Super-vreselijk-helemaal-niks-an dus fijn dat ik dat morgen niet mét rugzak hoef te doen. Bij een veronderstelde bushalte (bij het ziekenhuis) word ik door mede-wachtenden in het Spaans / Arabisch geholpen met ‘welke bus terug en waar uit te stappen’ . Ze vinden mij stoer en denken zelf ooit op mijn leeftijd zeker dood te zijn. Tjee … dat heb ik dan uit de conversatie nog wel opgepikt.
Weer terug in het fijne hart van deze stad land ik in het fameuze Café Puga; bier en tapa, gaan er in als … mijn vader zou zeggen: Gods woord in een ouderling.
Dan ga ik het beroemde Alcazaba opzoeken.
De oorsprong gaat terug tot de tijd van de Umayyad-dynastie, die heerste over Al-Andalus, het Moorse rijk in Spanje en Portugal. Het fort werd in de 10e eeuw gebouwd ter verdediging van de stad. Vele trappen leiden naar boven vanwaar het uitzicht over de stad en zee prima is. Helaas is het op maandag dicht dus het blijft bij de trappen, buitenkant en de tuinen. Na deze fikse inspanning bezoek ik ‘Rotterdam’ , een bar met vele soorten bier. Spaans bier is voor mij sowieso prima.
Een korte stop bij mijn logeerplek, niet echt een klooster, maar het voelt wel zo. De buitendeur sluit onherroepelijk om 22.15 u en alleen vrouwen logeren hier. Rond 20 u ga ik op zoek naar een tapas bar, het wordt El Quinchy; mijn plek aan de bar biedt zicht op de onafgebroken aan-en afvoer van tapas en lege schaaltjes. Super vermakelijk! Naast mij zit de bemanning van een groot schip, dwz de heren verzorgen het onderhoud en in de bar zichzelf. Buurman Daniel is Roemeen dus dat schept een band ( de partner van mijn zoon is Roemeense ) dus ik moet nog uitkijken dat ik optijd het pand verlaat, na heerlijke tapas en vino tinto. Gelukt. Alles wat ik vergat te schrijven komt mañana. Tijd voor douche en bed ! Truste allemaal !! X

Geschreven door Hoppa