6.15 u wakker, 7.15 u Go !! Prachtige start van de dag. Ik ga vooruit, Angel zal met Josefa meelopen, zij heeft last van duizelingen en dat kan juist bij de eerste 5 km gevaarlijk zijn. Aangezien zij mij gisteren uitgebreid over haar beroep, werk, leven , scheidingen, (klein)kinderen , woonplaatsen , Camino’s had verteld vond ik het wel ‘opmerkelijk’ dat pas vanochtend bij míj́n vertrek haar énige vraag aan mij was: ‘hoe heet je ?’ DIKKE DOEI !!
Bij de rivier begroet een enthousiaste hond mij als oude bekende: dag schone broek! Na 3 km door en langs de Rio Nacimiento begint een steil geitenpad met zo af en toe duizelingwekkende afgronden ( wordt voor gewaarschuwd) naar boven. In 2km stijg je 300 meters. Dat doe ik in een dik half uur, prima conditie. Ver beneden mij, in de kloof, hoor ik de stemmen Angel en Josefa, wat een akoestiek ! Geweldig pad (beetje a la Ruta dos Faros). Ruige en onherbergzame natuur. Klein stukje langs autoweg en dan het ‘dirt path’ weer op, even vlak, dan weer steil naar beneden, terug naar de rivierbedding. Korte pauze om 9.45 u. Verderop woont kluizenaar Arturo, allervriendelijkst in 3 talen biedt hij water aan. Daarna alwéér een best zwaar stuk door de rivierbedding tot het gelijknamige stadje Nacimiento, met de fijne Bar Centro, wat een hartelijke gastheer! Weer loopt de Camino kilometers lang over de droge rivierbedding. Daar heb ik schoon genoeg van: geen stap zonder kei onder je voet, een vermoeiende manier van verplaatsen. Bij Dona Maria ‘mag’ ik er even af… voor een cola en een sandwich. Ik moet zeggen dat dit tweede deel absoluut niet aantrekkelijk is. Pas wanneer mijn eindbestemming Abla in zicht komt, in het decor van de witte toppen van de Sierra Nevada raak ik mijn niet zo goede humeur weer kwijt. In Pension Mirrasierra is nog 1 kamer ( zonder raam ..) vrij, ik neem m. Het is 16.45 u, ik ben hartstikke moe en heb bijna 30 km afgelegd. Het biertje smaakt best, straks eet ik hier een happie.
En… de ochtend startte met de roep van de vogel hop: HopHopHop … zo leuk !!
En … ik zag een konijn, én een ree ( slechte foto !).
Katten zijn vaak schuw dus meestal al gevlucht voordat ik een foto kan maken.

Alhoewel deze Camino véél rustiger is dan ik dacht ( op dit moment ongeveer 1 à 2 pelgrims per dag vertelt Angel vd Albergue ) is het magnifiek om hier in de stille natuur te zijn, omgeven door machtige landschappen.

Geschreven door Hoppa