De laatste dag van deze Camino, ik zit op het vliegveld op een voor mij inmiddels bekend prettig en rustig plekje, waar ik mijn bagage kan ordenen in ruim- of handbagage. Wat een verschil met een halfjaar geleden, toen ik als een berg opzag tegen de lange aankomst-aanloopgangen op Schiphol. Mijn voeten / enkels waren goed stuk… zonder pijnstillers kon ik niet lopen.
Nu …níet één pilletje hoeven slikken! Ik kwam zojuist op mijn sandalen hier aan. De wandelschoenen zijn namelijk nog lang niet droog. Dat moet dan thuis maar gebeuren.
Na een enorm gezellig en vrolijk diner met mijn ‘pelgrimsfamilie’, met veel emoties ( zo hier en daar bloeide er wat op ..), luisterden we naar een lied van de Parijs/Bretonse Alexandre, over de Camino. Iemand had ooit dat lied gemaakt en hij zong het met 200% overtuiging in de eetzaal. Goed moment om naar het grote plein te gaan waar de muzikanten hun feestelijke stukken / liederen spelen. Dit zorgt altijd voor een top-sfeer, iedereen zingt mee, klapt en danst, en het hoort ook zo bij het euforische aankomst - gevoel. Tegen middernacht is het afgelopen en wordt er afscheid genomen want de meesten reizen vandaag door. Ik kan niet echt in slaap komen, zoveel meegemaakt, zoveel leuke mensen ontmoet. Kopje kamillethee ( badkamerkraan) helpt toch niet echt. Ach, ik haal het thuis wel in. Wel ben ik echt snotterig wat niet vreemd is na alle nattigheid.
Ontbijt, check-out en ohh lekker even zonder regen Santiago door. Ik app Ilze om te vragen of we samen koffie zullen drinken, zij antwoordt : ja, en gaat op zoek naar een locatie. En dan loop ik daar juist toevallig voorbij. ‘The Camino provides’ is een veelgehoord citaat, en ik ben ‘t daar wel mee eens. Ilze is een heerlijke spontane expressieve ondernemende mooie jonge vrouw, die mijns inziens echt alles uit haar leven haalt. Ze is erg verdrietig dat we nu afscheid moeten nemen maar ik denk dat ze best eens naar NL komt.
Veel te vroeg (het is wéér gaan regenen) haal ik mijn spullen in het hotel op, loop naar een fijne bar aan de Rua do Horreo. Ik kom er jaarlijks wel 1 of 2 keer. Doe mij maar een biertje, hapje erbij, en ik loop door naar de bushalte voor de directe buslijn naar het vliegveld…. last come , first in … ik geneer me, wil anderen voor laten gaan maar niemand maakt er een punt van. Ohh die aardige Spanjaarden !
Hier op het vliegveld wemelt het van de NLers die net als ik deze rechtstreekse vlucht kozen.
De meesten ‘deden’ de Portugese of een deel van de Franse.
Ik vond de Primitivo geweldig, enorm veel natuur en rust. De laatste delen waren mede door de slechte weersomstandigheden minder aantrekkelijk. Twee pelgrims hadden voor de alternatieve route ná Lugo gekozen ( via Friol en Sobrado) en waren zeer enthousiast, maar meldden ook dat er ‘veel wilde honden’ waren. Tegenwoordig draag ik een afschuwelijk hoog en hard klinkend fluitje dat een naderende vervelende hond tot nu toe deed stoppen.
Volle bak in het toestel. Het weer lijkt steeds slechter te worden dus ik hoop dat we zo gaan.
Lieve mensen: wat, wanneer, waar…. dat weet ik nog niet maar een volgend avontuur kan niet uitblijven.
Dank voor jullie enthousiasme en support.
Veel liefs, nu nog vanuit Santiago ! 😘
Totaal aantal gelopen kilometers 361

Geschreven door Hoppa