Alweer een fantastische dag!
Qua blog begin ik bij gisteravond toen stipt 20.00 u het voortreffelijke vega-diner voor de 6 pelgrims en hospitaleros Irene en Diego klaarstond. Er werd veel over de komend etappes, in het bijzonder de zogenaamde Via Hospitales, gepraat. Hoe zwaar, welke risico’s etc. Irene is bosbouw - ingenieur en vertelde over het verlies van bomen gedurende de afgelopen decennia door klimaatverandering. Ook de vreselijke regenbuien in midden Europa ( oa Polen) kwamen ter sprake. Michael, die in ZuidPolen woont, kon er over meepraten. Had zelf geen schade maar was wel getuige. Om 22 u lag iedereen op 1 oor; ik sliep diep en ononderbroken tenminste 8 uren.
Fit en fruitig kwam ik aan het gezamenlijk ontbijt, dacht ik… maar ik maakte een krankzinnige verspreking… We deelden onze pelgrims-ervaringen in grote steden waarop ik, volgens de 5 anderen , gezegd zou hebben: ‘ … I always visit the casino..’ ( in plaats van cathedral). Voeg daarbij de tip van Patricia om Carajitos de Profesot in het eerstvolgende dorp te kopen ( zoek het maar op) en de stemming zat er goed in. Vervolgens heette de eerste Bakkerij die ik tegenkwam Casino en verkocht men Carajitos… en mijn collega pelgrims zagen dit ook dus het blijft mij nu achtervolgen. Er ontstaat zelfs een nieuwe trend om elkaar niet Buen Camino maar Buen Casino te wensen.
De route was helemaal waar ik van hou dus ik genoot. Liep alles alleen. Ontmoette af en toe een prille bekende ( zoals Luuk en Kevin uit Vega de Sariego).
Het weer is ook nog steeds heel goed, ‘s middags zelf bijna te warm. Maar toen ik na een flink eind stijgen uit het bos kwam woei m’n zonneklep van mijn hoofd en je ziet, eenmaal boven, 700 meter, de dreigende wolken boven deze streek hangen. Ik loop zover als ik vandaag kan, tot La Regeda, want morgen schijnt een regendag te worden. Achija uit Israël is ook hier, plus Louise en Christian uit Montréal en Laura uit NL
De albergue El Minore is van Maria, de koelkast is vol bier, we eten zometeen samen en nu 20.00 u valt de regen met bakken uit de hemel. Fijn binnen te zijn.
Een gezellig diner, een tafel vol met mega veel keuze voor een drankje bij de koffie of thee, het leidde er toe dat iedereen knock out in z’n (stapel)bed is beland.
Voor mij vandaag weer 24 km erbij.
Welterusten lieve lezers, ik zie uit naar jullie commentaren! Xxx

Geschreven door Hoppa