JAAAAAaaaaa ik ben in Arzua dus ik ben helemaal klaar met de Camino del Norte !! Joepie. Later meer …

Het was bijna té gezellig gisteravond in het café - restaurantje vlakbij het klooster. Al m’n slapies aten en dronken daar. Toch was iedereen om 22 u binnen, en stil, en donker in de slaapzaal. ‘s Nachts ging ik even naar de wc, dan moet je de slaapzaal uit, de ‘cour’ van het klooster op, en een andere deur weer in. Het was er magisch. Ik voelde mij er uitzonderlijk goed. Vanochtend vertrok iedereen en na ontbijt bij het café verspreidde zich het gezelschap. Martin en Thierry woonden nog een pelgrimsmisje bij, ik goddeloze was al onderweg. De mannen haalden me later in en helaas moesten we afscheid nemen. Zij gaan snel ! Maar ze sturen leuke appjes 😀
Voor mij blijft het het allerfijnste om de wandeling alleen te beginnen/lopen, ook al weet je dat anderen vlakbij zijn. Het begin was heerlijk, landelijk, dennennaalden onder je voeten. Maar m’n boekje had al gewaarschuwd : meer dan 80% ‘paved road’. Dat heb ik, en zeker mijn voeten, geweten. Een pauze van een uur in Boimorto met cola, churros en een broodje (deelde ik met het katten-scharminkeltje, foto) hielp nauwelijks. Samenvattend, deze laatste etappe van de Norte kwam ik niet eens bij wijze van spreken maar echt strompelend de drempel van de herberg over. Ik heb heel hard geroepen dat ik deze K . . Camino nooit meer ga lopen. Dat was wel lekker, hard brullen vlakvoor dat ik hier het dorpje Arzua binnenkwam. De Norte gaat hier op in de Camino Frances en ik verwachte een spectaculaire aankondiging. Noppes Nada ( zie foto). Anyway, klaar met de Norte. Na incheck bij San Francisco ga ik na een opfris-beurt linea recta naar de buren voor bier en chips en later een pizza. Ik hoef dan nl geen stap meer te verzetten.

Voor de liefhebbers van een vies verhaaltje:
meld je en ik stuur het je per whatsapp 😁

Inmiddels is het verhaal door de commissie ‘censuur’ goedgekeurd voor publicatie, zie hier:

Ik had ook nog een beetje een vies verhaal, niet eens een grap, alhoewel ik er zelf ontzettend om moest lachen wat het nog erger maakte … :

Het is hier snikheet… dus ik drink veel water… en was aan een grote pauze toe incl wc. Maar niets te bekennen. Dus even in de bosjes , broek omlaag en pieieieie 💧… wil ik m’n broek ophijsen, zie ik m’n onderbroek nergens … hoe kan dát nou ??? Heb ik er vanochtend geen aangetrokken ?? Nog es kijken … hè ?? heb ik dus nog aan, gewoon er doorheen gepieieie …. Jeetje, nou ja, straks de boel wassen. En gewoon doorlopen met vieze broek. Ik geloof wel dat mijn hygiëne-standaard even iets minder is …

Geschreven door Hoppa