Alweer een prachtige Camino-dag. Vroeg uit de veren om van de zonsopgang te kunnen genieten loop ik al snel 2 pelgrims tegemoet… hé dat is raar, gaan zij de verkeerde kant op, of ik ? Ik de sufferd was zo aan het opgaan in het ontwaak-proces van deze dag dat ik de afslag voorbij was gelopen. Pas na enkele minuten met dit jonge stel verder te lopen bleek dat zij en ik landgenoten zijn. We wisselen de gebruikelijke zaken uit ( waar kom je vandaan, waar sliep je, wat is je plan ) en zij lopen uiteraard in eigen tempo verder. Maar niet voordat ik een foto mag maken van deze twee leukerds die me enorm doen denken aan mijn Hsumse overburen. De route is zo mooi, zo fijn, meer dan twee uren ongestoord dwalen langs velden, door bossen, wel een enorme helling. Hier doe ik het voor! Na drie uur ben ik erg aan koffie toe, bijna boven, strompel strompel, loopt er een paard op de Camino. Gewoon lekker zelf, hapje hier, hapje daar, stukje verder, stukje terug. In de verte zie ik een vrouw en wuif naar haar van : help, een paard !! Zij roept mij toe : ‘ passa nada, passa nada’ ( er gebeurt niks). Ik denk altijd dat zo’n paard in de gaten heeft dat ik er bang voor ben , maar ik moet wel … dus quasi ontspannen keuvelend passeer ik hem/haar en hij/zij kijkt mij allervriendelijkst aan, even heel dichtbij, eigenlijk even heel mooi. Erg opgelucht bereik ik het geweldige restaurantje op de top van de heuvel waar het NL-stel ook zit te genieten. Ik bestel van alles, zet 2 stoelen op een schaduwplek, voeten omhoog en blijf daar bijna 1.5 uur zitten. Met de NL-ers Nelleke en Kevin ontstaat een mooi Camino gesprek. Zij zijn, met hun prachtige zelf-ingerichte kampeerbus, tot Irun gereden en daar op de Camino del Norte gestapt. Het raakt mij - weer - dat we zo open kunnen zijn, op de Camino. Daarbij is het ook leuk om te ontdekken wie van de pelgrims die ik ‘ken’ zij ook hebben ontmoet. Phlilip uit Freibourg schuift aan, en uiteindelijk vertrekt iedereen eerder dan ik; ik had er best willen blijven maar inmiddels heb ik mijn terugvlucht geboekt op 23/4. Nog 11 dagen om 162 km af te leggen. Vandaag pakte ik er 22, dat is ook wel echt de max op het moment.
Later maak ik nog een cola-ijs-citroen- stop, een goede suiker/caffeine boost. Dan nader ik Lourenza, en laat me leiden door het toeval: het wordt de gemeente - herberg ( Albergue Xunta) waar Philip ook blijkt te zijn. Vlakbij zijn winkels dus wie weet, kook ik vanavond m’n eigen potje. Bed opmaken, prima warme douche en nu ( 18 u) met de benen omhoog op een bankje in de zon.

Geschreven door Hoppa