Na bijna 11 uren onderweg en 35 km verder , ben ik in een albergue beland waar je eigenlijk liever niet wilt zijn. Kleine troost: Caren is ook hier. Het is een oud schoolgebouw, ziet er aardig uit maar het verkeer raast hier langs. De matrassen zijn plastic en kapot (gelukkig krijg je zo’n weggooi nep - laken en sloop) en je moet goed kijken in welke wc nog papier is … Maar na zo’n enorm lange dag kun je niet kieskeurig zijn. Het weer is uitstekend en de route was het heel plezierig. De eerste helft liep prettig naar Luarca, een bijzonder mooi havenstadje. Voor de lunch vond ik een superleuke bar, de man kende allerlei Hollandse steden. Het was duidelijk een autochtonen-bar en ik had best zin om daar langer te blijven, er zaten zulke leuke types. Maar de Camino roept .. dus ik vertrok … zonder stokken … en daar kwam ik pas na 10 minuten klim achter. Terug natuurlijk, en gelukkig waren ze er nog. De Camino del Norte staat erom bekend dat je zelden vlak loopt. Na de enorme inspanningen van gisteren was dit tweede deel toch wat teveel … maar tot aan Piñera (waar ik nu ben) was er geen herberg noch hotel. Mijn voeten doen pijn, al een tijdje vandaag, en ik ben heel benieuwd hoe ze morgenochtend voelen.
Zometeen eten Caren en ik het menu del dia, dat de albergue serveert.

Eigenlijk was het een hartstikke leuke avond. Hermando, hospitalero, bracht eten en wijn en veel gezelligheid. Tot laat zaten we buiten over van alles te praten. Nu is ‘t bedtijd ( hier ..)
Welterusten allemaal ! Xxx
PS Hopelijk krijgen jullie ook wat zon en warmte !

Geschreven door Hoppa