Zomertijd … nooit aan gedacht … rond 6.00 u onrust in de slaapzaal als enkele fanatici coûte que coûte om die tijd willen vertrekken. Zoveel haast heeft mijn supersympa bovenbuurman Rico niet, gelukkig. Wij ontbijten samen en ik moet daarna helaas afscheid van hem nemen want hij neemt de ‘afslag’ Primitivo, een schitterende en veeleisende Camino-variant ( of juist de originele , wie weet het?) naar Santiago. Vrij stom, al in de stad raak ik mijn route kwijt, gelukkig kom ik ‘m weer tegen. Het is echt heerlijk, zo rustig, heel landelijk, fijne paden. Er komt een serieuze klim aan, naar 435 m. Ik word ingehaald door papa Tim en zoon Miche (van gisteravond). Zij lopen circa 35 km per dag …. Toch blijven ze heel gezellig in mijn tempo hangen en zo bereiken we bijna ongemerkt de top. Wat een fijne mede-pelgrims vandaag ! Na een voor mij hoognodige pauze ( 3 uren continue gelopen) nemen we afscheid. Miche zoekt mijn hoppa-blog op, dus wie weet … horen we nog van elkaar. Ik daal in slomo af, geniet van uitzichten en nader, na 17 km, Café Pepito waar ik straks door de pelgrims- taxi van Albergue Peon / Casa Capión opgepikt wordt.
Inmiddels is het 2 uur later en bevind ik me in de huiskamer van de Albergue, heb net warme lunch op, mag zelf hout op de open haard doen en ben hier, tot nu toe, de enige gast. Oliva, een zeer kortdate en kleine dame, haalde mij op, reed in doldrieste vaart naar dit best afgelegen oord, checkte me in ( kamer, lunch, diner en morgen ontbijt en weer taxi-service naar Casa Pepito), reed vervolgens naar haar zus die de maaltijden bereidt, weer terug, en serveerde me dus lunch bij de open haard. Fijn ! Zo ben ik deze 1e Paasdag prima onder de pannen. Je vraagt je misschien af waarom ik juist hier logeer. In La Isla vroeg ik aan de hospitalero of er een herberg was tussen Villaviciosa en Gijon. Het is een pittige afstand ( 30 km) en die wilde ik graag in tweeën doen. Et voila !
Het terras hier baadt in de middagzon en ik doe mee, genietend van een biertje, dat mij toch net iets beter smaakt dan cider. Lezen, in slaap sukkelen, nog niet eerder was ik tijdens een Camino zo lui. Hond Blacky komt gezellig bij me liggen.
Om 19.30 u werd de groentesoep ( ik kom er niet achter waar het naar smaakt, deze licht-oranje velouté) en daarna de Pisto ( groente stoofpot ) geserveerd, alweer met een gebakken ei erop, en Oliva brengt een flinke karaf vino tinto.
Nog even wat lezen, einde van een fijne dag !

Geschreven door Hoppa