8.05 u, ik was blij dat ik de herberg kon verlaten. Rond 01.00 u ‘s nachts enterden nl drie Spanjaarden de slaapkamer. Normaal gesproken gaat in een pelgrims-herberg uiterlijk 22.00 het licht uit en is het stil. Hier golden rare regels en dat hadden m’n mede-pelgrims en ik ook al met afrekenen gemerkt. Wegwezen dus. Fijn dat het na die giga buien van gisteravond weer helder, droog en zonnig is. Op de onverharde wegen liggen enorme plassen. Het pad van deze dag voert langs weinig onverhard en veel asfalt. Dat ik ook nog twee keer misliep was daarbij slecht voor m’n humeur. Ik moest daardoor een half uur langs een weg zonder berm lopen. Voordeel was (even op z’n Cruijff’s ) dat deze langs een supermarkt kwam waar ik lekkere dingen kocht ( de pizza van gisteren was niet veel soeps). Van het lekkers genoot ik dubbel toen ik weer op de route was en een heerlijke pauze had aan een strand. En de ‘ellende‘ is dan ook zo weer vergeten. Na het strandje besloot ik niet te ver te gaan vandaag. Het is een beetje puzzelen waar je vannacht en dan dus ook de nachten daarná zult slapen. Ik gok nu op zo’n 20 km per dag. Voor vandaag kies ik een kleintje : pilgrims only. De naam begint met La Llosa en de hospitalera appt me dat ze een bed vrij heeft. Mooi. Dan nog wat boodschappen doen in het dorpje ervoor ( La Llosa heeft geen bar, ligt in middle of nowhere) en gaan ! Na alweer een vreselijk stuk, dit keer langs een razende snelweg, zie ik de bordjes. Klim klim, nog niet, verder verder , eindelijk !! Niemand thuis maar overal bankjes en duidelijk ingericht op gasten. Daar komt de auto van de postbode aan. Zij komt een grote koffer langsbrengen en ziet mij wachten. Ze belt naar de eigenaar van de B&B die dan aan komt snellen. Aha “show me your reservation “ … ik zit bij de verkéérde La Llosa …. die variant van ‘verkeerd’ had ik nog niet. Terug naar de route en een stuk verderop vind ik de goede La Llosa, een idyllisch klein schuurtje ( 3 stapelbedden, keukenhoek, badkamer ) bij een groter huis. Fijne tuin erbij. Inmiddels zijn er behalve mij 5 andere gasten: Caren uit California die al 5 X heeft verteld dat ze zo happy is haar onderkomens voor de Paasdagen geboekt te hebben. Silke uit Duitsland die een moord doet voor bier ( dat ze niet heeft gekocht ) en twee mannen/vrienden uit Bilbao, leuk om met hen over hun stad te praten. En net arriveert de laatste druipnatte pelgrim. Einde middag, het regent dus.
Mijn biertje drink ik buiten op het overdekte terrasje en ik heb helemaal geen aandrang om dat blikje te delen. Wat ik wél deelde was een broodje met het katje hier, zie foto.
Wat feitjes:
—Vanochtend ben ik voor ‘t eerst in maanden vergeten de voet-oefeningen te doen. Zo goed gaat het !
—Wandelwol tussen de blaren-tenen werkt prima.
—Bij elke pauze: schoenen en sokken uit, en FitFlops aan, superprettig.
—Langs dit deel van de noordkust zie je regelmatig Bufones (blaasgaten). Het water van de zee komt woest binnen, door de scheuren van de kalksteen in de kust. Diezelfde kracht zorgt ervoor dat ze de oppervlakte bereiken. Op deze manier genereren ze een fenomeen dat doet denken aan dat van de geisers en vormen ze jets van meer dan twintig meter hoog.
— 20 km erbij !

Geschreven door Hoppa