Wat een fantastische dag. De route start optioneel vlak langs de kust en daar kiezen Georgia, Anette en ik ( om 7.45 u, lekker vroeg) voor. Alhoewel het pad soms lastig te vinden én lastig te belopen is is het alle moeite van het geklauter waard. Het doet me denken aan ‘mijn’ Camino dos Faros, april ‘23. Georgia snelt met haar jonge lange benen iedereen vooruit, later treffen we elkaar weer bij koffie in Pendueles. De zon schijnt uitbundig, jas, vest en broekspijpen gaan uit. Ik vervolg alleen, een heerlijk pad dat meandert door duin-achtig gebied, dan weer langs grillig gevormde weilandjes, heerlijk geurende eucalyptus-bossen. Een paar prachtig aangelegde trappen maken het afdalen comfortabel. De koebellen klinken ( hèhè eindelijk weet ik het ) als een gamelan-orkest; de eindeloze herhaling - van enkele noten - die net niet hetzelfde is … ik word er zen van. Sowieso liggen de dieren overal ‘en famille’ bij elkaar, veel pasgeboren kalfjes die door hun moeders gekoesterd worden, de iets grotere die samen huppelen, papa als centrum van deze samenleving. Wat verderop zie ik iets heel vreemds in het land, het lijkt op een liggende pony ?? Het blijken twee innige vrienden te zijn, zie foto. Ik hoop op een copieuze lunch in Adrian, het wordt cola en alweer onsmakelijke tortilla maar er is niets anders. Qua eten heb ik nog niets formidabels te melden. Op weg naar Poo (eindbestemming ) kom ik Anette weer tegen en zwijgzaam worstelen we ons door de laatste 7 km. De lucht kleurt diepblauw, beter nu zo snel mogelijk ergens binnen zijn. In La Casa Verde word ik door Gloria en dochter Eugenia hartelijk ontvangen. De albergue is maar 3 minuutjes lopen van de zee verwijderd, ik ga snel een voetenbad nemen. Gek genoeg heb ik totaal geen last van ‘de kwaal’, wel zitten er 2 blaren. De watertemperatuur valt me mee, lekker spoelen die voeten. Nu, 17.30 u, zit ik in de lokale bar met , ja natuurlijk, Estrella Galicia en chips. Straks ergens een hopelijk vermeldenswaardige warme hap ! 26 kilometers !
Inmiddels valt de regen hier met bakken uit de hemel, slecht nieuws voor mensen die nog naar een restaurantje willen … dat werd een pizza in de bar. Nu blijkt ook nog dat de kamers laat met Spanjaarden gevuld gaan worden… wat dat moet worden vannacht … je hoort t !

Geschreven door Hoppa