Tot 8.30 u bijna non-stop geslapen en nu met koffie nog steeds in bed, in de verte kan ik de zee zien.
Gisteravond besprak ik met Francisca (de gids en tolk) en Marina ( mijn gastvrouw) de opties. Marina kent de hele Camino dos Faros heel goed. Ze zal mij morgen naar een verder startpunt van etappe 2 brengen zodat ik het zwaarste deel oversla. Mijn alternatief was: ‘gewoon over de weg verder’ maar dat vindt zij jammer voor mij en ik ben blij met haar voorstel.
Tijd voor een wandeling door dorp Niñóns, op weg naar de Praia ( al die verschillende spellingen .. ), wat een verrukkelijk stuk prikkelloos land. Een kluitje huizen, moestuinen, kerkjes, nauwelijks verkeer, de juiste weg wordt mij gewezen door alweer een vrolijke Spanjaard, ik slenter zo naar het strand waar ik een (Engels) praatje heb met een stel uit Ferrol, dat daar met hun katje Nina aan het picknicken is. Verder is er niemand. Buizerds in de lucht, vogel-gekwetter de hele dag, akelei, oostindische kers, witte bernagie, koolzaad, koolplanten, aardappels gezien. Hier in Casa Marina tomaten zo groot als flinke appels. Hopelijk vanavond weer zo’n salade!
Ondertussen heb ik me verdiept in hoe ik zo hier en daar een stuk uit zo’n pittige etappe kan weglaten; daar zie ik mogelijkheden en dat geeft me moed. Het weer wordt sinds vanmiddag wat slechter, ook een factor om rekening mee te houden.
En de e-reader is ook niet voor niets mee: ik lees ‘Fulltime avonturier’ van Tamar Valkenier.
Een heerlijke schotel met moten merluza, groentes en patates, en vino tinto aan t slot van deze rustdag. Ik eet samen met Marina en Juan. Afrekenen kost meer moeite, we rijden ervoor naar een zendmast die de pin-automaat laat werken. In de Casa lukt het namelijk niet.
Morgen nog een ontbijtje en dan is dit prettig intermezzo ten einde.

Geschreven door Hoppa