Vandaag gelopen van 7.00 u tot 18.00 u, 34 km
Nu ik ( gedoucht en de was gedaan) met de beentjes omhoog zit kan ik terugkijken op een superlange en mooie dag. Allereerst prima non-stop geslapen ! Met nog hier en daar een ster aan de hemel, liep ik als eerste ? ( je weet t nooit 100%) op het pad. Zoals gezegd loopt de route nu meer door het binnenland: langs beekjes, weilanden, bossen, heel verzorgde boerderijen en huizen. Weinig dorpjes, weinig slaapplaatsen dus ! Dat bleek overduidelijk bij de eerste stop bij het prachtige klooster van Zenarruza. Daar werd ik door een wanhopige Duitse ( die ik al eerder, in dorpjes zoekende had gespot ) aangeklampt. Zij kon geen slaapplek voor deze dag vinden. Misschien samen met mij? Even overwogen maar ze werd zo krampachtig dat ik dacht : dan nog liever alleen ergens buiten.. Julia uit Barcelona wilde nog helpen , wij ontmoetten elkaar al een aantal keren en zaten gisteren lekker aan de Cerveca in de tuin vd Albergue , had t ook in de smiezen dus go girl go hoppa. Kom ik net hier ( Gerekiz) aan, wie zit daar in de tuin? Jawel de Germaanse ..
Anyway , na t klooster wachtte er in het bos een prachtige afdaling, helemaal van houten traptreden gemaakt. Wat een genot, na keien en takken! Even een koffie / bocadillo- stop, goh wat is het heet !! Mucho Calor .. ( weer wat geleerd..) Ook richting Guernica was het pad heel prettig, met fijn zo hier en daar een water-tappunt ( ik drink me suf !) De laatste kilometers naar Guernica zijn saai, de stad zelf is vol herdenkingsplekken aan de gruwelen van destijds. Cola en chips geven me een flinke boost voor de laatste 2 uren, waarin de weg voornamelijk weer stijgt, komt geen eind aan. Toch denk ik te voelen dat ik in de loop vd dagen sterker word, gewend raak aan het vele stijgen en dalen.
Bijna een adder op z’n staart getrapt!
Na een gezellig pelgrimsdiner met 2 Ierse vriendinnen, 2 mannen uit de VS duik ik al om 21.30 u het bed in.

Geschreven door Hoppa