Al vóór 6 u klonken er wekkers, werd er gerommeld en gestommeld, er was geen ontkomen meer aan: opstáán ( tegen wil en dank, mijn wekker stond op 6.50 u). Ik vond t een ontzettend benauwde herberg en daarbij kreeg je niet eens een papieren laken/sloop - setje. Dus je lag op plastic !
Nou ja, en het heeft ook wel iets om in het half-donker over een bospad te lopen; gek genoeg verspreidt de groep pelgrims zich dusdanig dat je je alleen waant. En het zal warm worden vandaag dus eigenlijk is het prima. Prachtig pad, vooral onverhard, dat veel meer het binnenland induikt; op zekere hoogte is de zeewind nog aangenaam verkoelend. Er is veel grijsgroen te zien door aanplant van eucalyptusbomen. Om 9 u een ontbijt-stop met fraai uitzicht, om 12 u iets dergelijks voor de lunch. Er is deze héle etappe geen horeca, dus de voorraden zijn goed aangevuld. Naar het eindpunt van vandaag daal ik ( soms zelfs omgekeerd) in de snikhete zon af, tegen 13 u ben ik in Markina, bezoek het bijzondere heiligdom van San Miguel, en loop naar de Albergue met fijne tuin + zitjes. Bier!! Dat smaakt ! En wat heerlijk dat er nog zoveel tijd over is voor wasje, boodschapje etc.

PS m’n Spaans is nog steeds minimaal, m’n Baskisch is nul, het uitspreken van de naam van deze herberg ‘ Intxauspe’ is al een hele toer ..

Geschreven door Hoppa