De herberg in Pasajes was zeer sfeervol, ook zeer basic. Je kon er niet koken ( zelfs geen kop thee oid maken) dus ging ik, net als de andere Peregrinos, op zoek naar een leuke bar. Helaas, niet gelukt. Dan maar naar de super aan de andere kant van de baai, even met t pontje naar de overkant. Overal zwemmen jongetjes in groepjes, ze hebben dolle pret. Waar zijn de meisjes ? Geen idee…
Met brood, wijn en kaas keer ik terug bij de herberg en gelukkig vind ik in Josefine ( 21 jaar, student uit Regensburg) een gezellige méé- eet- en- drinker. Ruim voor 22 u is het stil in de herberg en ik slaap alweer heel goed. De hospitalero ( die trouwens dol is op André Hazes e.a. Nederlands lied) doet om 6.30 u de lampen weer aan, en z’n favoriete muziekcassette ( dank u … geen NL muziek ) en binnen 3/4 u is iedereen gepakt en vertrokken, Josefine en ik als eersten en na de oversteek pakken we de route op, die met een giga- trap begint. De beloning is natuurlijk het fantastische uitzicht. De zon komt op, het wordt heel prettig weer. Het wandelpad is zo fijn, mooi, zacht over dennennaalden. Ik geniet volop. Josefine kiest bij een splitsing voor een langere GR route, ik houd t op de gele pijlen. En tot mijn geluk kom ik al snel de zeer fraai liggende herberg van Doce Tribus tegen waar men een heerlijk ontbijt serveert. Idylle. Daarna gaat t voornamelijk omlaag naar San Sebastián. Nog steeds in het bos bij een splitsing bestudeer ik de borden, en ja hoor daar komt Josefine weer aangehuppeld , dat is toch zo leuk om elkaar zomaar weer tegen te komen. Met haar loop ik San Seb in, drinken nog een koffie en dan ga ik mij melden bij m’n logeeradres.
Tot zover m’n belevenissen als pelgrim, vanaf nu ben ik voor 1,5 dag toerist. Na m’n supersnelle Camino Francés besloot ik deze Norte anders te doen, vooral langzamer en met meer stops; San Sebastián is te leuk en te lekker om over te slaan. Na de incheck bij m’n Airbnb is het hoogste tijd voor een smakelijke lunch, dus koers ik naar de alom geroemde Bar Bergara ( had ik thuis al uitgezocht ..) Je kunt hier ‘alles’ prima lopend bereiken. Overal zitten mensen, oa picnickend in t park, spelen kinderen, flaneren ze over de boulevard, worden talloze honden uitgelaten, het voelt als ‘alle dagen feest’. Ik vind t zo gezellig ! Ook in Bar Bergara is het komen en gaan van oud, jong, stamgast en toerist .. Ik zit aan een tafel met aan de muur een foto van de Bar en z’n chef. Hij staat te bedienen en wenkt mij achter de bar, voor een foto. Zo, dat laat ik mij geen twee keer zeggen .. !
Na deze heerlijke lunch ga ik verder op ontdekkingsreis. Ik loop me suf, oa op zoek naar het beroemde aquarium, kom in een slagwerk - groep terecht, leuk! Weer verder over boulevards, stranden, trappen op en af, en echt overal die feestelijke gezelligheid ! Het is heel lekker weer dus ik blijf slenteren, bezoek oa het museum hedendaagse kunst met fabuleus dakterras en na een korte stop op m’n Airbnb- kamer vind ik een tafeltje, tussen vele Spanjaarden, op het terras van Apitxin, een van de vele lokale bars hier. Lekkere happen en wijn. En dichtbij m’n bed …

Geschreven door Hoppa