Ter info: in Lavacolla (10 km voor Santiago) werden destijds de pelgrims geacht zichzelf van boven tot onder goed te wassen; men ging ervan uit dat dat niet eerder tijdens de pelgrimage had plaatsgevonden. In de grote Albergue hier is het goed douchen / wassen. Daar knap je, na 28 km, sowieso reuze van op. De dag begon fris, mistig en dat bleef tot rond het middaguur. Mij kwam de relatieve koude prima van pas. Nadat ik ‘s nachts nog een biotex-badje voor m’n kapotte voeten had gemaakt zag ik als een berg op tegen de laatste kilometers. Ik had ‘t gevoel geen stap meer te kunnen verzetten. Maar nu opgeven, 37 km voor de finish, geen optie, toch. Dan maar schuifelend over de Camino + een ibuprofen achter de kiezen. Het idiote is: na 10 à 15 minuten verdwijnen de ergste pijntjes en binnen een half uur liep ik aardig. Heerlijk dat er geen zon was, dat maakt het minder zwaar, ik liep bijna 3 uren achter elkaar. Schijnbaar weinigen zijn op pad, en na de (salade)lunch lijkt het of ik helemaal alleen in de bossen loop. Fantastisch, wat een mooie afsluiting. Tegen 16 u arriveer ik bij m’n Albergue; bed opmaken, douchen, wasje, boodschapje. In een bonte mix van pelgrims zit ik aan tafel m’n broodje op te eten en de fles wijn uit te schenken.

Geschreven door Hoppa