Wakker worden, na minstens 9 uren slaap, en direct het Spaanse ‘platteland’ zien, dat was een top-start vanochtend. Ik had het rijk alleen, in de slaapkamer voor 4. Fijne café americano, wat fruit, en hoppa! Prachtig weer, strakblauwe hemel. Na 2 uren verzamelen de pelgrims in Sahagun, ook Jill kom ik daar weer tegen. Zij heeft als velen giga-blaren en Michelle ( uit New Zeeland) weet hoe daarmee om te gaan. In Sahagun krijg je je halfway- certificate, laat ik niet aan mij voorbij gaan ! Na koffie etc loop ik eindelijk een stukkie met Jill, supergezellig, twee moeders onder elkaar! Later splitsen we, ik koos al voor de oude Romeinse route ( wat langer maar véél meer in de Meseta-natuur) en reserveerde een bedje aldaar. Jill stuurt haar bagage vooruit en zo kan het zijn dat we elkaar niet/nooit meer zien. Eenmaal op ‘mijn’ weg maak ík picnic- pauze. In de verte naderen Jenten en Barry en we lopen samen verder door het ‘wilde westen’ van dit deel vd Meseta. Barry geniet van de vrijheid en rent van hot naar her met af en toe een bad + slok in een regenplas, en wij genieten van Barry. Zeer voldaan stoppen we, en zeker niet moe, in dit kleine dorpje en genieten van Spaanse hapjes en drankjes. Alweer een heerlijke dag, met fijne ontmoetingen. Na douche en de-was-doen zit ik te genieten op het terras, wie passeert : Elisabeth ( ontmoet in Hontanas) … zonder haar man Michael. Hij heeft zoveel blessures dat hij per trein naar Leon reist. Zij overleeft .. en komt hier eten. De Camino wordt eigenlijk steeds leuker met alle Greg’s Bill’s Douglas’ Jill’s Michelle’s etc. Morgen begint de Camino met 17 km zonder voorzieningen. Dat betekent veel water en ‘brood’ mee. Altijd blijven vooruitkijken.
PS lang gedacht dat ik Santiago niet ging halen … nu hoop ik er rond 14 mei aan te komen !

Geschreven door Hoppa