Vanochtend was het na een stormachtige namiddag / avond / nacht droog en een beetje zonnig. Iets na half negen stond ik buiten om de tocht richting Fisterra / Finisterre te starten. Het begon met een klim waarvan m’n shirtje ( net schoon) alweer ouderwets vochtig werd. Het zwaarste deel van deze lange etappe ( mits Finisterre gehaald wordt) zit in het begin en na 10.00 u werd het prettiger, aangenamer lopen. Geen andere pelgrims in mijn spoor, heel af en toe een enkele ‘tegenligger’, vermoedelijk uit Lires vertrokken. Ik realiseer me dat deze prachtige dag voorlopig wel eens de laatste kan zijn en geniet in stilte met volle teugen van het schitterende landschap. Tegen 12 u bereik ik Lires, het midden van de etappe; tijd voor een zeldzaam lekkere brunch! Een ontmoeting met de jonge wijze David blijft ‘hangen’, schrijvend in z’n dagboek ( doen veel pelgrims, ook ik dankzij Nathalie), kamperend van plek naar plek, having all the time of the world… maar ook: weg van de stress willen. En hij is niet de enige jongere die om die reden de Camino gaat lopen.
Mijn oog valt op een katje, dat slaperig in een dakpan ligt: wat heeft t beestje weinig nodig voor een heerlijk leven. ( zie foto)
Tien minuten later bevind ik me in samenzang met Madrileense generatie-genoten.. ..haha!!
Zo zet ik mijn tocht voort en rond 16.30 u kom ik aan in Finisterre, krijg direct een heerlijk koud biertje van de receptionist en plof neer op m’n bed, wetende dat Anna ( BBQclub) ook deze kant op komt. We ontmoeten elkaar in t stadje en eten heerlijke dingen bij “Os Tres Golpes” waar de zee-beesten, terwijl je daar aan je tafeltje zit, vers en soms levend worden binnengebracht. Anna wil dolgraag naar de vuurtoren, wijn en glazen mee. Halverwege de donkere tocht vind ik het ineens griezelig ( terwijl ik eerder nog geen seconde bang ben geweest); we keren om en drinken de wijn gezellig met drie Italiaanse mannen in Anna’s pension.
Vuurtoren komt morgen.
Buenas noches!

Geschreven door Hoppa