Saverne - Lochem

01 fietsdagen
Van Saverne naar Mettlach
Afst: 142 km. 790 hm.
Netto fietstijd: 5 uur en 55 min.
Aantal cols: nvt
Totaal gefietst: 142 km. Totaal 142 km

Om 06.45 uur was ik wakker. Ik heb vannacht toch de deken over me heen getrokken. Door de wijd openstaande ramen is de kamer toch redelijk afgekoeld.
Ik heb prima geslapen in het Palais de Rohan. Mijn hemel wat een immens groot, maar ook mooi gebouw is dit.

Het ontbijt heb ik niet bijgeboekt. Dat is ten eerste pas vanaf 8 uur, maar ik kan me van de eerste dag herinneren dat het een echt Frans, dus zoet, ontbijt is.
In de keuken maak ik daarom voor mezelf een stevig ontbijt klaar, waar ik langer op kan fietsen.

Even de fiets uit de berging halen is nogal een onderneming. Met de sleutel en tassen eerst iets van 80 treden naar beneden, dan de fiets uit het keldergewelf halen. Maar dan moet de sleutel weer naar boven, die 80 treden weer op en nog een keer weer naar beneden!
Dat ze de jeugdherberg hier op de hoogste verdieping van dat paleis hebben gevestigd…. Met een handicap kom je je er hier nooit in, want er is geen lift.

Al vroeg ben ik dus op pad, het is buiten heerlijk van temperatuur. Ik fiets eerst een stukje langs het kanaal waar ik begin juli ook langs gefietst heb, toen moest ik een paar uur wachten voordat ik kon inchecken.

Het eerste deel van de route passeer ik nog weer een paar van die mooie vakwerkdorpjes voordat ik naar links buig en een natuurgebied doorsteek dat hoort bij La Petite Piere. Hier kom ik toch nog wel aan het klimmen, maar dat had ik in het hoogteprofiel van de route al gezien.

Na de etappe van gister ben ik blij dat ik weet dat het grote klimmen vandaag beperkt is…
De eerste 50 kilometer zijn trouwens niet vlak maar veelal golvend, ik moet dus toch nog best vaak terug naar de kleine versnelling.
Op een gegeven moment kom ik echter te fietsen op een mooi en heel rustig fietspad, dat parallel loopt aan het spoor. Er is zelfs een stukje onverhard.
Ik fiets dan overigens, zie ik later op de kaart, ook al parallel aan het riviertje de L'Eichel.

Na zo'n 50 km steek ik in het dorpje Wittring de rivier over en ga ik gelijk weer naar rechts. Ik kom nu terecht op het fietspad langs het kanaal De La Sarre. Prachtig!!
Een mooi glad geasfalteerd breed fietspad, links van me het kanaal, rechts, een meter of 5-6 lager stroomt de rivier.
Soms fiets ik een stuk naar het oosten, dan weer naar het westen, het zaakje kronkelt nogal.
In het kanaal liggen regelmatig kleine sluizen waar kleine schepen zelf moeten schutten.
De oever van het kanaal is op veel plekken nog mooi kleurrijk met bloeiende planten.
Op sommige plekken liggen het kanaal en de rivier best dicht bij elkaar, alleen gescheiden door het fietspad. Maar wel met een hoogteverschil van meerdere meters.

In Sarreguemines gaat de Sarre over in de Saar.
In grote lijnen volg ik het fietspad een kilometer of 85 en nergens kom ik als fietser obstakels tegen!
En alles dus heerlijk vlak, want langs het water!
Ook de stad Saarbrücken passeer ik op deze manier moeiteloos. Na Saarbrücken fiets ik ook vele kilometers vlak naast de snelweg, want die gaat uiteraard ook parallel aan de rivier door hetzelfde dal.

Als ik Saarbrücken voorbij ben kom ik een heel eind te fietsen langs meerdere fabrieken van Saarstahl, aan de andere kant van de Saar. Wat een giga complexen zijn dat. Er staat ook nog een deel van de oude hoogovens gebouwen; als je die maar lang genoeg laat staan wordt het vanzelf een keer " Industriekultur".

Ik heb al een hele poos zin aan koffie, maar langs het kanaal ben ik tot nu toe niets tegengekomen.
Bij Grosbliederstroff zie ik boven me een kerk staan en ik knijp in de remmen: kerk = kerkplein = misschien wel een café?
Ik fiets het steile talud naar boven en tot mijn verbazing ligt daar een prachtig terras van "Côte Canal" (mooie naam overigens voor dit restaurant).
Dat die niet een bordje beneden aan het fietspad zetten….??? Dan fietst de omzet vanzelf naar binnen. . . .
Maar goed, heb daar kostelijk genoten van een kop koffie met een tartine de pommes.
Rond de klok van 12 uur fiets ik weer verder.
Het fietsen langs het water is best boeiend, heel afwisselend en er zijn veel fietsers.

In de planning had ik gister gekeken of het dorpje Saarlouis een eindpunt zou kunnen zijn voor vandaag, op zo'n 115 km van Saverne.
Het is echter nog vroeg en de benen kunnen nog best wel verder, dus fiets ik Saarlouis voorbij.
Ik zit onderweg natuurlijk wat te rekenen, wat zou ik per dag kunnen fietsen de komende dagen. Is rond de 150 km per dag haalbaar?
Mijn stopplek moet wel wat groter zijn, het liefst met een VVV. Er moeten natuurlijk meerdere acco's in zo'n plaatsje zijn, er moet wel kans zijn dat er ergens een bed of kamer vrij is.
Ik had als optie ook Mettlach gezien.

In Merzig sta ik even te kijken en word ik gepasseerd door een jonge vrouw op een mtb/gravelbike met een alleen een stuurtas en zadeltas.
Even later haal ik haar in en maak een praatje, we gaan dezelfde kant op, dus fietsen we een poos samen op.
Haar naam weet ik niet, maar ze komt uit het Münsterland en is alleen 2 weken op pad geweest met een klein tentje, o.a. langs de Rijn. Ze heeft dus veel fietspaden gefietst zoals ik nu vandaag.
Zij vindt het ook leuk een keer aanspraak te hebben.

We naderen de beroemde Saarschleife, maar de fietsroute snijdt die enorme bocht af. We verlaten dus op een gegeven moment de rivier en plotseling ligt er best een heel steil weggetje voor ons. Ik had dit plekje ook al als kleine piek in het hoogteprofiel gezien.
Een schitterend smal weggetje, met boven ons een kleine kerk. De helling tikt de 10% aan en dat is m'n medefietsster teveel en ze moet lopend naar boven.

We slaan boven linksaf, maar de gps geeft aan dat we rechtdoor moeten. Dus een smal wandelpad in. Even verder hetzelfde, maar nu wordt het smalle wandelpad een paadje van 30 cm breed waar boomstammen overheen liggen.
Zowel haar als mijn route geven dit aan. Waar Komoot het idee vandaan haalt?? Hier kun je niet fietsen.

We zoeken een alternatief en via een ander, iets breder bospad dalen we steil af tot we boven in Mettlach uitkomen.
De route gaat langs de begraafplaats en bijna op onze kop zo steil moeten we hier te voet een meter of 100 naar beneden. Bizar gewoon, maar wel leuk.
In het centrum scheiden onze wegen. Zij fietst verder, ik ga op zoek naar een bed.

Ik kan het zadel inmiddels goed voelen. Het fietspad was over een lengte van misschien wel 10 kilometer beton met om de ca 10 meter een voeg. Iedere voeg is een kleine hobbel, niet zo erg, maar over zo'n afstand zijn dat wel heel veel hobbels. . .
Na wat gezoek besluit ik te overnachten in een hotel in het centrum. De kamer die ik heb ligt in een bijgebouw, zo'n 200 meter verder. Kamer is net zo goed maar door de afstand iets voordeliger. Het is trouwens een prachtige en grote kamer.

Mettlach is het dorp van Villeroy&Boch, het wereldberoemde aardewerk. Het is gevestigd in een gebouw dat wel een beetje lijkt op het Palais de Rohan. Ik ben er jaren geleden met een studiereis een keer binnen geweest: indrukwekkend mooi.
Vanavond heb ik op het terras van het hotel heerlijk gegeten: Bandnudeln mit Pfefferlingen, kostelijk!

Morgen maar eens kijken hoever ik naar het noorden kom.

A demain

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg