28 fietsdagen, 2 rustdagen
Van Saint Jean du Gard naar Carpentras
Afst: 149 km. Ca 1526 hm.
Netto fietstijd: 6 uur en 53 min.
Aantal Cols: 2 => 66 /111.
Totaal gefietst: 2505 / 4092 km

Ik heb vroeg ontbeten en om ongeveer 7.30 uur reed ik weg. Van het huis stonden alle deuren en ramen nog open om de 'koele' lucht erin te laten.
Overal in de stad werden kramen opgebouwd en klaargemaakt voor de grote markt van vandaag. Op de fiets kon ik overal nog wel langs.
Via een oude boogbrug reed ik het dorp uit. Direct over de brug begint de beklimming van de Côte de Mont-Brion, ruim 300 meter klimmen.
Een heerlijke afdaling brengt me in Lasalle, waar ik eerst van plan was geweest te overnachten.
In de lokale super koop ik precies 1 tomaat, ik hoop brood bij een bakker te vinden.

De route gaat inmiddels opnieuw in zuidelijke richting en wat verder kom ik weer in een gebied met wijngaarden. Hier zie ik voor het eerst blauwe druiven.
Na de grootschalige bosgebieden fietst dit toch ook wel weer fijn, er is meer te zien, wat het veel boeiender maakt.
Bij het plaatsje Durfort moet ik weer een nieuwe track van ca 200 km laden in de Garmin.
Richting Urzès steek ik een heel vlak stuk van dit deel van Frankrijk door met veel wijngaarden, maar ik zie ook olijfbomen staan.
De huizen zijn hier ook weer anders, veel lichter van bouw.

Op een gegeven moment zie ik heel in de verte de Mont Ventoux liggen, heel herkenbaar aan z'n unieke vorm natuurlijk.
In Mousac ga ik een fietsbrug over een rivier over en aan de andere kant van de brug staan stoelen buiten, een mooie plek voor een kop koffie.
De jongedame die me de koffie brengt geeft aan dat er in het dorp een bakker is, waar ik even later een donker maanzaadbrood koop en een Tartelette van appel 😀.
Als ik bij het terras wegfiets en een bidon water vraag, doet ze er eerst ijsblokjes in: zo lief!!

Om even voor 12 uur ben ik al in Urzès, waar ik gedacht had om vandaag te overnachten. Best een mooie stad, met fraaie witte gebouwen. In vergelijking met veel dorpen en stadjes van de laatste dagen ziet het er allemaal netjes en schoon uit.
Om nu de rest van de dag in een warme stad door te brengen vind ik geen aantrekkelijk idee.
Omdat het vandaag redelijk waait, is het fietsen met de warmte eigenlijk best goed te doen en ik besluit om verder te rijden.

In het dorpje Valliguéres moet ik linksaf, maar ik ga even naar rechts en fiets het dorp in. Ik ben al een paar dorpen op zoek naar een levend wezen om te vragen naar water.
Bij een grote deur die open staat hoor ik "werkgeluiden". Aan de man die er aan het werk is vraag ik of ik water kan krijgen en even later fiets ik met 2 volle bidons weer verder. Aardige man trouwens.
Al met al drink ik heel wat bidons leeg vandaag.

De weg waarover ik al een poos fiets ziet er op het oog prima uit, met een grijze steenslag laag.
Die weg is echter voor geen meter vlak en is zeer hobbelig. Het zitvlak wordt op deze manier langzaam, kilometer na kilometer, aan gort gestuiterd.
De beplanting is hier weer heel anders. De bomen zijn vrij klein, ik denk dat het misschien steeneiken zijn, maar er staan ook kleine naaldbomen.
Omdat het landschap relatief vlak is kan ik heel ver kijken. Naar het oosten toe zie ik bergkammen opdoemen, waaronder dus de Mont Ventoux.

Na het dorp Roquemaure steek ik de rivier de Rhone over over een grote brug. Ik had niet verwacht dat de rivier zo breed zou zijn, wat een plons water.
Na de rivier rechtsaf naar Chateauneuf-du-Pape. Links en recht van de weg staan borden die verwijzen naar de beroemde wijnen met deze naam. Ik zie veel fraaie borden met namen van Kastelen die hier hun wijngaarden hebben.

In het centrum van Chateauneuf zie ik links van me toevallig het VVV. Hier loop ik binnen met de vraag of er in het dorp misschien accommodatie vrij is. 2 Jonge dames zijn meer dan een een half uur bezig met zoeken. Veel is vol of veel te duur: € 130 voor een nacht slapen wil ik niet betalen.
Geweldig zoals ze zich voor me inspannen, maar ik besluit uiteindelijk om nog maar verder te fietsen en te hopen op een iets voordeligere overnachting.

Net voorbij het dorp haal ik bij een begraafplaats weer 2 bidonnen vers water en eet ik nog wat. In de bomen waar ik onder zit zitten een aantal cicaden enorm lawaai te maken. Ik hoor ze veel onderweg.
In Bedarrides haal ik nog wat inkopen, ik eet tegen de klippen op, alles smaakt me goed 😉.
Hier ook geen acco te bekennen.
In Sarrians zie ik weer een Tourist Info en ook de jonge dame die hier werkt belt ik weet niet hoeveel adressen. Ze nemen niet op of zijn vol.
Ik zit inmiddels al op de 140 km en vind het eigenlijk wel goed voor vandaag. Toevallig zie ik zelf op Booking.com een hotelkamer die nog beschikbaar is in Carpentras. Zij belt er heen en legt de kamer vast. Ze legt me uit dat ik via een Via Verde naar Carpentras kan fietsen, een km of 9 en eigenlijk niet de goede kant op. Dat laatste kan me nu niet zoveel meer schelen...

Een Via Verde is in ieder geval bijna vlak!. Een half uurtje later ben ik hier en wordt welkom geheten door de zeer aardige eigenaar. Ik kan mijn fiets in de garage zetten, naast een hele rij andere fietsen. Er logeert blijkbaar een fietsgroep in het hotel.
Ik ga nog weer wat inkopen doen en loop nog even rond: ook een aangename stad zo te zien met veel lichte gebouwen.

Op de kamer begint het zoeken naar acco voor morgen.
Als ik deze trip zal afbreken dan is het niet omdat het te zwaar is maar vanwege dat eindeloze gezoek naar acco's.
Ik heb er ik weet niet hoeveel bekeken en gebeld. Vol, nemen niet op of webadres bestaat niet meer.
Tijden ben ik er iedere dag mee bezig, ik heb voor morgen nog steeds niets. Nog wel 2 adressen, maar daar krijg ik het antwoordapparaat. ik vind het zonde van alle tijd, die ik veel liever zou besteden om te voet de omgeving even te bekijken of om lekker even een dutje te doen!

Morgen wil ik de Ventoux over en daarna wil ik eigenlijk niet al te ver meer doorrijden, ook al omdat ik vandaag stevig aan de kilometers zit.
In Malaucene, het eerste dorp na de Ventoux, is alles wel zo'n beetje vol.
Ik ga zien wat het morgen wordt.

A demain

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg