18 fietsdagen, 1 rustdag.
Van Loevie-Juzon naar Luz Saint Saveur
Afst: 83 km. Ca 2052 hm.
Netto fietstijd: 4 uur en 50 min.
Aantal Cols: 3 => 29 /111.
Totaal gefietst: 1590/ 4092 km

Ik heb kostelijk geslapen op de kamer van 5 waar ik alleen lag. Wat een ontzettend mooi huis met nog heel veel originele constructies: zware balken, grote trap naar boven, fraaie deurklinken, houten vloeren etc.
Het ontbijt werd beneden in een grote sfeervolle ruimte geserveerd, buiten miezerde het een beetje, de eerste nattigheid sinds ik ben vertrokken op 1 juli!

Ik koos ervoor om geen jack aan te doen, dat leek me te warm en de miezer stelde ook niet zo veel voor. Een kwartiertje later was het al droog, maar het was wel zeer grijs en aangenaam van temperatuur.
Eerst ca 5 km terug naar Bielle waar ik gister de route had verlaten.
De klim naar de Aubisque zou al na een km of 15 beginnen en ik had teveel eten bij me dat ik gistermiddag nog had gekocht en dat ik niet eerst de Aubisque op wilde slepen.
In een klein dorpje bij een wasplaats heb ik m'n laatste 2 bakjes yoghurt opgegeten en een heerlijke grote grapefruit. In de buik voelt het toch lichter als in de fietstas 😀.

In het al drukke dorp Laruns begon de klim.
De klim naar de Aubisque heeft wel een hoge index (8,3), maar ik denk dat die grotendeels komt door de lengte.
De weg was breed, prima asfalt en deze ochtend helaas erg druk.
Er kwam me een eindeloze stroom campers tegemoet, die hebben gister vermoedelijk allemaal op de top naar de Tour gekeken.

De eerste kilometers gingen aan een procent of 4 tot 6, een prima helling om in een lekkere cadans tegenop te fietsen.
Na een paar kilometer kom ik in het dorpje Eaux-Bonnes. Hier staan mooie oude gebouwen en ik rijd zelfs nog even verkeerd. Even verder reed ik een jonge vrouw op de racefiets achterop. Haar man/vriend reed ietsje sneller dan ik, maar die haalde ik uiteindelijk ook in want hij wachtte natuurlijk een keer op haar.

Opvallend vond ik in het begin de enorme dikke naaldbomen vlak naast de weg.
Naarmate ik hoger kwam werd het zicht steeds minder door de mist; uiteindelijk was niet veel meer te zien.
Uiteindelijk kwam ik nog door Gourette. Ik zag wat hoogbouw met afbladderend beton en dichte ramen,... Misschien een - oud - skidorpje?
Vanaf hier werd de weg smaller en ook minder druk, het werd zelfs afgeraden om hier met een caravan of camper te rijden. Het zicht werd minder en minder, ik denk nog geen 60 meter.

De weg wordt langzamer steiler en op een gegeven moment lijkt het wel wat lichter te worden. Er valt een reepje zonlicht op de weg voor me.
Rond 1500 meter hoogte fiets ik langzaam uit de wolken. Surrealistisch mooi. Links van me zie ik plotseling in de verte, als er even een gat in de mist valt, een paar hoge rotswanden, een paar seconden later sluit de mist weer en zijn ze weer weg.
Langzaam klim ik verder en verder boven de helder witte wolken uit, ik móet er wel foto's van maken, zo mooi. De lucht erboven is knalblauw.

Het laatste stuk is boomloos en voor me zie ik de weg in bochten omhoog slingeren naar de Col in de verte.
Boven is het een drukte van belang met heel veel fietsers, auto's en natuurlijk motoren
Een waanzinnig uitzicht. Een witte deken in het dal met bergtoppen die daar scherp bovenuit komen..
Na wat topfoto's zoek ik even verder een plek aan de kant van de weg om te eten en te genieten van het uitzicht.
Op de rand van een stuk gras voor me ligt een hele kudde koeien ontspannen te herkauwen, het geluid van hun bellen klinkt vrolijk hoorbaar.

Maar goed, naar beneden is natuurlijk het omgekeerde verhaal. Langzaam maar zeker word ik weer opgeslokt door de wolken en wordt het zicht weer minder, soms wel heel erg kort. Tegemoetkomende auto's en fietsers zie ik daardoor pas laat dus is het zaak om niet te snel te dalen.
Jammer dat er van het uitzicht niets te zien is.
Na een niet al te steile afdaling gaat de weg weer omhoog richt Col de Soulor, die ik al vrij snel bereik.
Verbazend veel fietsers aan deze kant bezig zijn met de klim naar de Aubisque.

Uiteindelijk raak ik onder de wolken en de brede weg maakt de afdaling het laatste stuk tamelijk snel.
Er staat nog een 3e Col in de beschrijving met nog iets van 200 hoogtemeters en het venijn zit toch wel in deze Col met behoorlijk steile stukken.
Het smalle weggetje en het landschap zijn echter super om te fietsen.
Vanaf het hoogste punt daalt de weg eindeloos lang, het houdt maar niet op.
De laatste km of 15 fiets ik langs de grote weg naar Luz Saint Sauveur.

Bij het VVV gevraagd of er in het dorp iets van een gite te vinden is. Ik krijg de naam en het adres van een Gîte en ook van de jeugdherberg, die er vlakbij moet liggen.
Bij de Gîte stond een fietser te wachten, die had al gebeld maar geen gehoor gekregen en de Gîte ging pas om 16.30 uur open. Dat betekent 2 uur wachten!
De fietser komt uit Spanje en spreek alleen maar Spaans.
Zijn naam; Eduardo!! Hoe bestaat het.
Hij is op de racefiets met alleen een tas op een drager die aan zijn zadelstang vastzit.
Samen ontdekken we de JH maar ook daar moeten we nog 3 kwartier wachten voordat die open gaat.
Er is gelukkig nog plaats en samen met 2 Nederlandse wandelaars liggen we op kamer 7.
Ik ga het dorp nog even in. Er staat een soort "kasteel kerk" waar voorbereidingen worden getroffen voor een muziekuitvoering vanavond. Verder staan er overal marktkramen met veel lokale producten van brood, kaas, honing etc.
Luz is een druk toeristisch plaatsje.

We zitten vanavond met z'n vieren aan een tafeltje en het avondeten smaakt prima.
Ik heb net al afgerekend: € 46.

A demain

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg