47 fietsdagen, 3 rustdagen.
Van Saint Marie-aux-Mines naar Saverne
Afst: 124 km. met 2360 hm.
Netto fietstijd: 6 uur en 10 min.
Aantal cols: 5 => 111 / 111
Totaal gefietst: 4092 / 4092 km

Rond 16.30 uur daal ik af naar het centrum van Saverne, het is er weer erg heet, net als in begin juli. Het eind van de route brengt me naar het station, weer badend in de hitte.
Hoewel ik bijna nergens gestempeld heb, haal ik hier wel een stempel als aandenken en ik charter natuurlijk een voorbijganger om een foto te maken.
Het zit erop! Van Saverne terug naar Saverne en daartussen ruim 4000 kilometer aan indrukken, beelden en ervaringen.
Wat is Frankrijk mooi en wat heb ik daarvan genoten!

André had me gister aangeboden dat hij wel even met me naar de supermarkt wilde rijden, die ligt net aan de andere kant van het dorp en een stukje lager.
Daar heb ik daar dankbaar gebruik van gemaakt, want dat scheelde vanmorgen al snel ruim een half uur plus de nodige hoogtemeters die er toch al stevig in zitten vandaag.

Vanaf zijn oprit ga ik rechtsaf en dan zit ik al gelijk op de klim naar de Col de Ste Marie. Die Col hakt er gelijk wel in, 8 - 10% en soms 11%. Ik ben al een paar dagen hoesterig en dat komt het diep ademhalen niet ten goede.
Boven op de Col rijd ik van de Elzas de Vogezen weer in. Vandaag passeer ik die grens tussen de Vogezen en Elzas overigens nog een paar keer.

De beide volgende klimmen zijn met hellingen zo rond de 4% prima op te fietsen. De route voert vandaag wel heel veel door bossen, dus is de afleiding van mooie uitzichten er niet.
Ergens vandaag heb ik in de berm een opgeblazen das zien liggen, die is dus vermoedelijk aangereden en niet overreden.

De Col de la Charbonnière, die hierop volgt vraagt een stuk meer energie. Het is ook een tamelijk saaie Col, lange rechte stukken omhoog in het bos. Dan staat er op het hoogste punt ook geen bord, dat komt pas een stuk verder en lager!

Het is vandaag overigens een dag waarop ik veel Colbordjes zie. De route passeert nogal wat Cols waar de route niet tegenop klimt maar wel overheen komt. Die tellen dus niet mee in de telling.
Op de lijst staat dat ik vandaag 12 officiële Cols en/of Côtes beklommen heb!

Rond 11.30 uur daal ik af in het dorpje Le Hohwald, waar een prachtig mooi en oud statig hotel staat - Hotel du Hohwald -, maar het lijkt erop dat het niet - meer - in gebruik is.
Er tegenover, in een klein parkje, maak ik een etenspauze waarbij ik geniet van een zelfgekweekte tomaat van André, die hij me vanmorgen bij vertrek mee gaf.
Naast me draait een klein waterrad, dat wordt aangedreven door een kleien beek die rond mijn bankje stroomt. Ook staat er een groot schaakspel: prima plek om te pauzeren.

Vanaf deze plek is het nog 12 km naar het klooster van Mont Sainte Odile. Een groot complex, gelegen letterlijk op de rand van de Vogezen en met een fenomenaal uitzicht over de vlakte en dorpjes van Elzas. Vanwege de warmte is het helaas niet helder. In de verte zie ik vagelijk de contouren van de bergen van het Zwarte Woud. Met helder weer zijn ook de vierduizenders in de Zwitserse Alpen zichtbaar, vandaag dus niet.
Het is hier natuurlijk druk met bezoekers, er is een hotel in het complex en horeca.

Na de lange afdaling van het klooster is de route voor een deel relatief vlak en gaat door een aantal mooie dorpjes van de Elzas, hier fiets ik plotseling weer door de wijngaarden.
De (vakwerk)huizen hier zijn er mooi en kleurrijk en vaak volop versierd met bloembakken.

Vanuit Westhoffen, ook weer zo'n gaaf dorpje gaat het richting Col du Schanz. Die naam wordt ter plekke niet genoemd. Op de bordjes naast de klim staat echter "Montée du Geisweg".
Niks geen uitroeptekens bij deze klim die echter in de onderste kilometers tussen de 10 en 13% steil is en het laatste stuk maar een klein beetje afvlakt.
Pfff en dat zover op de dag!!

Vlak voor Saverne staat nog wel een klim met uitroepteken, maar die ben ik blijkbaar opgereden zonder dat ik dat in de gaten had :-)
Uiteindelijk daalt de route dan af naar Saverne. De tocht is rond en gedaan.
Een dankbaar gevoel komt er over me dat ik dit heb mogen en kunnen doen.
Een terugblik zal nog wel komen.

Het is al laat als ik Saverne binnen rijd. Dat heeft als voordeel dat ik, na een paar boodschappen, gelijk kan inchecken bij de jeugdherberg, die om 17 uur opengaat.

Ik heb besloten om naar Lochem terug te fietsen. De weersverwachtingen voor de komende dagen lijken goed.
Via een route langs de Saar en de Moezel fiets ik relatief vlak 🙂 naar Troisvierges in het noorden van Luxemburg. Via de Vennbahn kan ik dan over de Ardennen naar Aken en vandaar fiets ik door Limburg en deels door Duitsland terug tot ik het bordje Lochem zie.

Misschien a demain?

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg