31 fietsdagen, 2 rustdagen
Van Monasque naar La Palud-du-Verdon
Afst: 73 km. 1213 hm.
Netto fietstijd: 5 uur en 58 min.
Aantal Cols: 1 => 74 /111.
Totaal gefietst: 2777 / 4092 km

Het onweert en het regent!!! Ook hier voor het eerst sinds weken.
Toen ik vanmiddag bijna boven was zag ik donkere wolken opstijgen achter een berg en helikopters vlogen met waterzakken om de bosbrand achter de berg te blussen.
Later in de middag vlogen hier recht boven het huis 2 blusvliegtuigen en meerdere heli's.

Na een prima nacht heb ik op m'n kamer een tamelijk copieus ontbijt voor mezelf gemaakt.
Buiten was een schoonmaakwagen de smalle straten aan het schoonspuiten in de ochtendzon.
Eerst nog even bij een bakker een half brood gehaald en al snel daarna had ik de route weer terug gevonden.

Het was, zo rond de spits, druk om de stad uit te komen en het devies is: uitkijken!!
Wat zijn sommige straten hier slecht, je zou je fiets er op stuk rijden af en toe.
Na een kilometer of 6 begin ik aan de Cote de Debençon, de eerste klim van vandaag met ruim 200 hoogtemeters. De benen vallen niet mee vanmorgen, ik schakel heel klein om naar boven te fietsen.
De afdaling brengt me in het alleraardigste Gréoux-les-Bains. Terrassen zitten er al vol zo vroeg op de ochtend. Het is een badplaats (dus met Casino) en er staan legio hotels en restaurants van de betere klasse. De hele sfeer ademt een weldadige en rustige luxe uit.

Dik 20 km verder, in het dorp met de mooie naam: Allemagne-en-Provence stop ik bij een pleintje en overweeg of ik nu al een koffiestop zal maken.
Links van me staat een imposant kasteel, zo vanaf de weg lijkt het wel leeg te staan.
Ik besluit nog even door te fietsen, het is nog tamelijk - te - vroeg.

In Riez zie ik een warme bakker met ervoor een paar stoeltjes. Dat betekent koffie met wat lekkers erbij!!. Bij de meeste restaurants serveren ze niets bij de koffie. Ik neem een stevige punt pistache taart in de hoop dat de energie daarvan naar m'n benen zal zakken.
Ook hier is het druk. Het valt me op dat er in deze streek heeeel veel Nederlanders op vakantie zijn.
Aan de overkant van de weg, in het openbare toilet (die hier veel te vinden zijn) vul ik mijn bidons.

Ik heb vanmorgen de zit niet op de fiets. Er zijn zo van die dagen…..
De bergketen die ik al in verte zag liggen ligt nu vlak voor me: hoge rotsen tekenen scherp af tegen de lucht.
Tegen deze rotsen ligt het dorpje Moustiers-Ste.Marie. In één woord prachtig en schilderachtig!
Ik moet linksaf om naar het dorp te klimmen, achteraf is dit een van de Côtes van vandaag.
Ik zie beneden een groot parkeerterrein en later zie ik van boven zo'n "Bello treintje" naar boven puffen. Dan kun je wel nagaan wat voor dorpje het is....
Zeldzaam mooi en overlopen door toeristen (zoals ik…).
Het is boven inderdaad gillend druk.

Na het dorp draai ik naar links in de richting van de Col D'Ayen, ca 10 km klimmen. Dit is de route Gorges du Verdon.
Al snel zie ik rechts onder me een enorm meer, prachtig groen en blauw van kleur: het Lac de Sainte Croix.
De weg buigt dan naar links de kloof van de Verdon in. Adembenemend spectaculair is dit eerste deel, anders kan ik dit niet omschrijven.
Helemaal in de diepte slingert de bijna droge rivier. Ik zie een een paar kano's varen.
De route is en blijft natuurlijk druk met heel veel auto's. Het voordeel van fietser is dat je op iedere plek wel kunt stoppen om van het uitzicht te genieten, dat kan een auto niet.
De benen voelen inmiddels - gelukkig - weer meer als klimbenen, daar ben ik wel blij mee. Zou die pistache taart dan toch. . . .??
Ik zoek een pauzeplek, want als ik eenmaal boven ben is het niet zover meer tot mijn acco.
Ik vind geen goede plek, er is maar heel weinig schaduw en naast de smalle bochtige weg is zo goed als geen plaats.
Zo ben ik toch bijna boven voordat ik kan lunchen.

Vanaf de Col is het nog maar een kilometer of 5 dalen naar La Palid-sur-Verdon waar ik slaap vannacht.
In het dorpje wordt het verkeer geregeld met stoplichten. De straten zijn te smal voor verkeer tegelijk van 2 kanten.
In de kleine Proxy super doe ik wat inkopen waaronder een heerlijk ijsje.
Ik zie dat er ook een verhuurbedrijfje zit voor E-bikes…..
Nadat ik m'n acco heb gevonden, een kleine 2 km buiten het dorp in de stilte, fiets ik terug naar die E-bike shop.
Ik heb m'n reserve remblokken meegenomen en aan de verhuurder, die natuurlijk ook onderhoud doet aan die E-bikes, vraag ik of hij naar de staat van m'n huidige blokken wil kijken en eventueel de nieuwe blokken wil monteren.

Voordat we weggingen heeft Ruud ons nog instructie gegeven hoe je remblokken moet vervangen, en ik zou het zelf ook wel kunnen, maar deze jongeman doet het dagelijks. Hij was even aarzelend, maar toen hij hoorde dat ik passende remblokken bij me had wilde hij wel even kijken.
Vóór ging nog wel, daar zat nog wel ca 50% op, maar achter was ik er zo goed als doorheen.
Na ruim 2500 km dus helemaal op!.
Er komen nog heel veel bergen aan en het geeft nu een goed gevoel dat er nieuwe remblokken op zitten! Daar moet ik de Alpen wel mee over komen.

Bij dat dorpje Moustier trouwens, stond aan het eind van de weg een mobiele E-bike verhuurder.
Daar stopte ik met de vraag of hij misschien ook plakspullen had. YES! Zo'n klein doosje, nu kan ik weer vooruit, want door al die lekke banden heb ik niet zoveel pleisters en solutie meer.
Ook heb ik een nieuwe binnenband bij hem gekocht! Hij had de goede maat ook in z'n bus liggen. Ik helemaal blij.

Toen ik gisteravond belde naar deze acco heb ik een andere prijs begrepen dan ik moet betalen…. Is het nadeel van een beperkte kennis van Frans.
Ik gaf aan daarom niet het avondeten te willen gebruiken, dat was heel ver boven budget, dat zou ook in het dorp goed kunnen.
Toen werd ik even later uitgenodigd om toch te avondeten, zonder extra betaling! Hoe verrassend en lief kun je het treffen!

Tijdens het eten buiten betrok de lucht al wat en een uurtje later heeft het even geonweerd en heerlijk geregend. Daar zullen veel mensen blij mee zijn en de droge natuur ook!

Heb weer uitgebreid zitten zoeken naar een acco voor morgen, maar die heb ik nog niet kunnen vinden.
Hopen op hulp van het lokale VVV morgen.
Ik zie in mijn routebeschrijving dat de zware Alpencols er aan komen over een paar dagen.

Buiten is het hier op hoogte wat afgekoeld, binnen is het nog zweterig warm.
De ramen heb ik opengezet en buiten is het een monotoon concert van cicaden in de stikdonkere nacht.

A demain

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg