Zaterdag 02 juli. 2e pre 100Cols fietsdag.

Van Bad Dűrkheim naar Lemberg.
Afst: 76 km. 760 hoogtemeters.
Netto fietstijd: 3 uur en 55 min.
Hoogste snelheid: 39,5 km/u.
Aantal Cols: 0 = 0/110. Nog niet van toepassing!

Putdeksels.
Dit is toch wel het thema van de dag. Het is niet te geloven hoeveel grote maar met name ook kleine putdeksels er binnen de bebouwde kom in de straat liggen en lang niet altijd op een fietsvriendelijke manier….
Het is met fietsen goed oppassen en opletten. De logica van fietspaden gaat hier in Duitsland niet op. Soms is het beter op de weg te fietsen dan op het fietspad. Overgangen tussen fietspad en weg zijn vaak 4 tot 5 cm hoog. Is ook wel logisch want zo wordt water van hellingen naar putten geleid, maar als fietser word ik niet blij van die scherpe hoogteverschillen.

Vanmorgen vroeg wakker geworden, alle ramen stonden open en buiten was het een heerlijk gezang van vroege vogels, verder was het doodstil.
Buiten op het balkon zitten ontbijten, aangenaam fris terwijl de zon net op het balkon scheen.
Na het afsluiten de sleutel weer in het sleutelkluisje achtergelaten, die aan het balkon hing (begane grond 😀). Heel handig, zo kon ik er gistermiddag ook in.

Ruim de helft van mijn route vandaag ging nog langs de Weinstrasse, door dorpjes als Wagenheim, Forst en Deidesheim. Het ene wijnhuis naast het andere, prachtige oude huizen, het ene nog mooier dan de andere, hier en daar een vakwerk huis, en soms zeer smalle straatjes. Een feest om met dit stralende weer doorheen te fietsen.
Het is hier heel mooi fietsen, veel over gemarkeerde fietspaden, die gebruik maken van de smalle weggetjes tussen de wijngaarden die gebruikt worden voor onderhoud. In die dorpjes is overigens accommodatie in overvloed!

Ik had voor ruim 70 km de hele dag, dus geen haast, een ontspannen dag, vaak stoppen en foto's maken.
Rond 10 uur al m'n eerste kaffee mit Kuchen van deze reis op een klein beschaduwde terras naast een kleine fontein in Deidesheim. Heeeerlijk!
Op een muurtje met de rug naar de fontein zat een SPD' er op leeftijd met een lijst op schoot verkeer te turven. Even later werd hij afgelost door een collega SPD' er, ook op leeftijd. Ze verzamelen gegevens over het verkeer om zich sterk te maken voor een oversteekplaats voor voetgangers.

In Anweiler am Trifels, een zeer idyllisch dorpje, met een waterrad, fraai gekleurde huizen langs een watertje met snelstromend helder water raak ik in gesprek met een jonge vrouw die een paar kleine kunstwerkjes fotografeert op een stapel houtblokken. Ik raak met haar in gesprek. Samen met een vriendin verkoopt ze die vanuit een heel klein huisje, van een paar vierkante meter. Allemaal zelfgemaakte kunst en daarnaast geeft ze ook tekenlessen aan kinderen.
Ze is iemand van teksten op haar schilderijtjes en tekeningen die prikkelen tot nadenken: zoals op het bord voor het huisje:
"Mann muss sowieso denken
Warum nicht gleich positiv?"
Een erg leuke ontmoeting.
Voordeel van nog in Duitsland zijn is dat de taal geen probleem is. In mijn Frans gaan dit soort gesprekken helemaal spaak lopen 😉.

Binnen een paar kilometer verandert het landschap totaal. De weidsheid van de wijngaarden, met enorme vergezichten, maakt plaats voor bos. Een totaal ander gezicht van de Pfalz en helaas ook minder aantrekkelijk om te fietsen. Het begint intussen wel erg warm te worden.
Ik zit nu lekker buiten in de Biergarten van mijn acco in Lemberg te schrijven en zie dat met m'n linker bovenbeen toch redelijk is verbrand, ondanks het feit dat dat al weken veel zon heeft gezien!

Het is weer een heel verhaal geworden…
Morgen fiets ik naar Saverne waar Harry met z'n vriendin morgen vertrekt. Ik moet ze dus in zien te halen 😉.

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg