2e fietsdag, 0 rustdagen.
Van Moyenmoutiers naar Archettes
Afst: 61,5 km. 700 hm.
Netto fietstijd: 3 uur en 25 min.
Hoogste snelheid: 50,6 km/u.
Aantal Cols: 1 = 6/111.
Totaal gefietst: 153 / 4092 km

Rond 9.30 uur waren we klaar voor vertrek, de lucht was staalblauw. Wat een ongelofelijk mooie overnachtingsplek! De onverharde oprit naar beneden is niet echt geschikt voor fietsers, maar voorzichtig sturend komen we natuurlijk toch beneden.
Het eerste deel van de route voerde over een voormalig spoorweg tracé en was dus vlak, dat schijnt toch wel uitzonderlijk te zijn de de 100Cols route. Als je te lang vlak rijdt, heb ik ergens gelezen, ben je vermoedelijk fout gereden 😀.

Ook nu was het eerste deel weer erg bosrijk en in de schaduw zelfs nog fris. De eerste Còte had als mooie naam: Côte de la Corvée en de daarop volgende Col had als naam Col de mon Repos!
Ergens onder de weg zagen we rechts van ons een klein kapelletje in het bos staan, waar Ellen even wilde kijken. We hebben toen de koffiespullen meegenomen en heerlijk in de stilte van het bos een pauze gemaakt.

De laatste Còte van de dag, de Còte de Fremifontaine had in de beschrijving een uitroepteken en een dubbele rode streep. Dat betekent: let op steil! Het was inderdaad wel steil, maar goed te doen.

GPS.
Harry en ik rijden allebei met dezelfde GPS en het is ons inmiddels wel duidelijk dat de gegevens zeker niet exact zijn. Hellingsgraden zijn soms niet hetzelfde en ook de grafische weergave van de klimmen is vaak niet heel nauwkeurig. Goed om daar nu achter te komen.

Het landschap werd weer opener met veel akkers en dorpjes. In de dorpjes veel lege en soms verlaten huizen. Winkeltjes of horeca zijn hier niet (meer).
Ons eindpunt van de dag is Archettes. Hier hebben Ellen en Harry 4 dagen geleden de auto neergezet, zodat Ellen morgen weer terug naar Lochem kan.
Omdat we wat te vroeg waren hebben we in het volgende dorp, Arches, nog even wat gedronken.

Vandaag logeren we ook weer een heel sfeervolle acco, totaal anders dan gisteren. Dit huis ligt midden in het dorp, met de molenbeek 4 meter van de voordeur.
De huidige eigenaar heeft het huis ,van rond 1740, helemaal verbouwd met behoud van veel oorspronkelijke onderdelen. Zo zijn de enorme balken in het huis nog origineel. De kamers zijn erg sfeervol en fraai ingericht.

In de molenbeek zwemmen een stuk of 6 grote witte eenden, ze zijn bijna handtam en nog jong. De vleugels hebben nog maar heel kleine veren. In de grote tuin zaten we heerlijk in de schaduw van een oude, inmiddels aftandse, kersenboom.

We konden hier eten en dat werd in de tuin geserveerd.
Eerst een smakelijke soep met groenten uit de moestuin, die hier naast me ligt.
Toen aardappelen met crème fraiche en kruiden met salade en een stuk Munster kaas. Als toetje een soort sponsgebak met kersen van de boom waaronder we zaten te eten.
Op dit moment scheuren de gierzwaluwen luid roepend tussen de huizen door.

We hebben nogal moeten zoeken voordat we een acco vonden voor morgenavond. Dat zal de komende weken nog wel vaker puzzelen worden.

A demain.

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg