45 fietsdagen, 3 rustdagen.
Van Ballon d'Alsace naar Ferme Auberge Rothenbrunnen (Petit Ballon).
Afst: 83 km. 1840 hm.
Netto fietstijd: 4 uur en 25 min.
Aantal Cols: 1 => 101 /111.
Totaal gefietst: 3907 / 4092 km

Ik zit te schrijven op een bankje met m'n rug tegen de muur van de Ferme Auberge Rothenbrunnen. Heerlijk in de namiddag zon, ik kijk dus uit op het westen.
Links van me worden de koeien gemolken in een kleine - mobiele - melkstal (dubbele 2-stand). Het geluid van de grote en kleine bellen die de koeien om de nek hebben is vrolijk makend dat past bij het uitzicht.
Dat uitzicht is weids en vrij. Ik zit hier net boven de boomgrens en heb zicht op de heuvels met graslanden en bossen. Volgens mij worden de 'alpenweiden' hier 'Fangs' genoemd.
Ik zit nog een paar honderd meter vóór, en dus nog iets ónder, de Col du Petit Ballon, die ik rechts van me kan zien.

Het wordt hier straks, rond 19 uur druk met eters, ik denk dat er wel voor een man of 60 gedekt is. Het is blijkbaar erg populair om 's avonds bij een Ferme Auberge te gaan eten.
Overdag komen hier veel wandelaars langs die binnen of buiten op de banken die hier staan, wat kunnen drinken en eten.

Ik heb gisteravond lang zitten dubben voor m'n overnachting. Ik had ook nog kunnen afdalen van de Petit Ballon naar Munster. Een leuk klein stadje dat ik ken van de voorbereiding van de Vogezentrektocht die in het programma zit van Travellers.
Deze Auberge ligt echter op hoogte, zo'n 1150 meter, en dat leek me wel aantrekkelijk vanwege de rust en het uitzicht hierboven.
Er waren geen kamers meer beschikbaar dus slaap ik op een 'dortoir' waar wel 20 bedden staan. Naast mij slaapt er 1 of 2 anderen heb ik aan de bagage gezien die op de bedden staat.

Ik heb het vanmorgen vroeg wel horen regenen, maar toen ik rond 7 uur wakker werd (heerlijk onder een dik dekbed geslapen. De koelere temperatuur is ook een voordeel van slapen op hoogte..).
Het was buiten wel wat mistig, maar niet erg koud.

Als ik opsta hoor en zie ik onder mijn raam (ik slaap op de 1e etage) een groepje van wel 15 - 20 putters die naast de weg in de berm zaadjes pikken en gezellig te kwetteren. Ze zitten er een hele poos.

Na de afdaling van de Ballon d'Alsace kom ik in een wat groter dorp en daar begint de klim naar de Col de Bussang. Op het laatste stukje (ik zie 13% op m'n Garmin) fiets ik langs de bron van de Moezel. Ik ga even kijken en maak een paar foto's, maar de bron levert geen water. Ook toen Ans en Jos hier langs fietsten een paar weken terug, stond de bron al droog.

Onderweg bel ik naar de Ferme Auberge. Gisteravond viel de mobiele verbinding weg en kon ik niet bellen. (Ook hier kan ik, vanwege geen verbinding, niet bellen met acco's voor morgen, lastig).
Gelukkig is er dus op slaapzaal nog plek!

Er volgt een heerlijke afdaling van een km of 6 tegen 6% over een brede weg.
Beneden in Urbes moet ik rechtsaf. Dat is een heel smal weggetje, dus even goed op de Garmin kijken of ik wel op het goede moment afsla. Ik sta dan ook gelijk bijna stil, want er ligt weer zo'n uitroepteken voor me. Ik schat even bijna 20% bergop, heel smal, om een oud huis heen.
Er volgt nu weer een ontzettend mooi stuk, fraaie huizen, alles heel kleinschalig.

Vanaf het dorpje Husseren volg ik een kilometer of 7 een fietsroute, deels weer een 'via-verde', langs de rivier en later ook langs het spoor met een oud stationnetje en het fraaie kerkje van Willer-sur-Thur: prachtigprachtig! Soms mooi glad asfalt, soms ook weer van dat stuiter asfalt met hier en daar een soort verkeersdrempels. Ik kom van alles tegen!
Het is inmiddels warm en zonnig aan het worden, dus mouwstukken en windbreker kunnen in de fietstas.

Hier in Willer begint de klim naar de Grand Ballon, bijna 16 km lang met 1050 hoogtemeters. Op een bankje tank ik eerst nog wat energie voor de klim 😀.
Het is ca 11.15 uur als ik eraan begin en om 12.30 uur ben ik boven.
Gezien de beschrijving van de klim, had ik er toch wel wat schrik voor. In de praktijk valt die mee, het is een stevige klim, met stukken van de rond de 10% maar ik hoef niet in het rood te rijden om boven te komen.
Heel bijzonder aan de klim vind ik een aantal bochten waarin kleine kasseien liggen, dat heb ik nog niet eerder gezien. Waar dat nu goed voor is?? Om de klim zwaarder te maken?

Wat betreft het weer heb ik de laatste dagen wel heel veel mazzel.
Als ik zie hoe groot volgens de verwachtingen de neerslagkansen de afgelopen dagen waren, en ook vandaag weer. En ik fiets hier naar boven in eigenlijk de mooiste omstandigheden die ik maar kan wensen.
Lekkere temperatuur en prachtige luchten. Veel grijs, maar ook witte wolken. Het lijkt soms wel of er in het bos wordt gekookt als daar van die witte mist/wolkenflarden uit omhoog drijven.
Soms een paar spatjes als ik een wolkenband in fiets, dan rijd ik er weer boven. Wat een genieten!
Ik zie hier weer andere koeien. Dit type heeft een witte rug en is vaak zwart gespikkeld. Naam weet ik niet meer. Heel apart ras.
Vlak onder de top ligt een groep koeien met gedraaide horens, dat is nog weer een ander soort. Die liepen afgelopen nacht ook bij het hotel. Mooie koppen.

Bij het Colbord maakt een Nederlandse fietser een foto van me.
In het oude hotel dat hier boven staat hebben we een keer geslapen, toen we de trektocht Vogezen hebben voorbereid. De komende kilometers zijn er meer punten die ik daarvan ken en herken.

Vanaf de Grand Ballon gaat het bergaf naar Le Markstein, een skigebied. Hier lunch ik op een bankje met uitzicht richting Munster.
Zo'n 1,5 km verder gaat het rechtsaf en na een korte klim gaat het dan eindeloos bergaf. De weg is hier nog nat, dus ik doe voorzichtig in de bochten, maar er zijn ook hele stukken waar ik de fiets kan laten gaan. Ik denk dat ik de 60 km/uur net over ben geweest 😀.

In de bocht voor het plaatsnaambord Sondernach spreek ik 3 fietsers aan, dat ik hun 4e man voorbij gefietst ben, die stond onderweg iets aan z'n derailleur te prutsen was dus niet gevallen oid.

Ik rijd Sondernach binnen en gelukkig piept m'n Garmin dat ik fout rijd!
Uit het verslag van Ans en Jos weet ik dat zij op dit punt ook te ver zijn afgedaald. Ik werd afgeleid door de fietsers, maar had het gelukkig snel in de gaten!
In de bocht moest ik rechtsaf en daar begint de klim naar de Petit Ballon via een mooi smal weggetje door het bos.
Als ik m'n windbreker, na de afdaling weer uit doe, halen 3 van de groep van 4 mij in, die gaan dus blijkbaar ook de Petit Ballon nog op.
Een kwartier later zie ik er eentje voor me rijden en langzaam haal ik die in. Hij had iets met z'n klikpedaal en de andere 2 zijn doorgereden. Het blijkt een groepje uit Leiden te zijn die voor 2 dagen hierheen gekomen zijn om een aantal hellingen te beklimmen.
Samen klimmen we verder, m'n fietsmaatje heeft het zwaar, want ze hebben hiervoor natuurlijk niet getraind.
Vlak voor de top geven we elkaar een boks, want hier staat de Ferme Auberge Rothenbrunnen, waar ik overnacht.
Ook deze klim is minder zwaar als ik gedacht/verwacht had 😀.
Als ik het erf oprijd ben ik blij dat ik hiervoor heb gekozen en niet heb geboekt in Munster.
Wat een fenomenaal uitzicht heb ik hier vanaf het terras, geweldig. Het terras ligt in de zon tot dat die onder gaat.

Ik wordt naar het dortoir gebracht - hier schrijf ik dit verslag nu af. 17 Bedden staan hier, ongeveer 30 cm uit elkaar. Sommige matrassen zijn stuk of zijn nat geweest…. Het sanitair is beperkt voor zoveel mensen, maar wel vrij nieuw. We slapen hier vannacht het met z'n tweeën. Ik moet er niet aan denken dat je hier met 17 mensen slaapt die hier zeiknat binnen komen wandelen....

Ik heb voor morgen nog geen acco kunnen vinden. Kan ook niet bellen want er is hier geen netwerk of zeer slecht.
Ik hoop dat het morgen wel lukt om iets te vinden, dan zijn het nog 2 stevige etappes tot Saverne.

Vanaf 19 uur begint het avondeten en ik denk dat er wel een man of 50 was om te eten.
Ik zit samen met een Fransman aan een tafeltje: Hervé, uit de buurt van Metz. Hij is de andere slaper in het dortoir. Hij komt hier ieder jaar wel een paar dagen om te wandelen, hij vindt dit een geweldige Auberge.
Is het ook: het eten is buitengewoon lekker en veel. Mijn vegetarische hoofdgerecht bestond denk ik bijna uit een kilo aardappelen en een pond kaas, met nog iets van zuurkool: heerlijk!

Buiten is het natuurlijk aardedonker en werkelijk doodstil. Ik heb een deken gevonden, het raam staat open.
Slaap lekker als je dit vanavond nog leest.

A demain

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg