35 fietsdagen, 2 rustdagen
Van Guillestre naar Le Monétier-les-Bains
Afst: 72 km. 1830 hm.
Netto fietstijd: 4 uur en 15 min.
Aantal Cols: 2 => 82 /111.
Totaal gefietst: 3089 / 4092 km
Gisteravond had ik bedacht om hier een rustdag te plannen. De benen waren erg moe van de 2 stevige beklimmingen. Iedere keer als ik de trap opliep dacht ik: moet ik daar verder mee fietsen?
Vanmorgen voelden de benen toch heel anders en besloot ik toch op pad te gaan. De hele dag in de hitte in zo'n dorp leek me niet echt aantrekkelijk.
Uiteindelijk heb ik vandaag echt heerlijk gefietst en ben de Izoard relatief makkelijk opgereden.
Hoe die benen zo verschillend kunnen zijn de ene of de andere dag: ik kan er geen verklaring voor bedenken.
Het was gisteravond weer zo warm dat ik het dekbed maar in de kast had gelegd. Ik had een laken gekregen waarvan ik dacht dat het meer dan voldoende zou zijn.
Ergens vannacht werd ik wakker van de kou en heb toen het dekbed toch maar uit de kast gehaald en verder heerlijk geslapen.
In de eetzaal, waar wel 60 man kunnen eten, zaten we met slechts een paar man aan het ontbijt. Het schijnt dat Covid hier de groepen nog steeds weerhoudt om te boeken.
Er was zelfs muesli en fruit bij het ontbijt!
Binnen 5 minuten zat ik weer op de route en al snel reed ik weer zo'n wonderschone diepe kloof in. Rivier links, weg slingerend aan de rechterkant. Ik had gelezen dat ik op dit stuk een aantal tunnels zou tegenkomen, dus had ik m'n voorlamp voor het grijpen.
Ik moet even wachten voor een stoplicht. Een deel van de weg is zo smal er maar van één kant verkeer langs kan.
Een paar kilometer verder zie ik 2 fietsers, die me gepasseerd waren, aan de rechterkant staan, aangehouden door 2 gendarmes.
Ook ik moet aan de kant en afstappen en een jonge gendarme vraagt me naar m'n ID.
Eerst snap ik niet waarom we aan de kant worden gezet, maar het blijkt dat we hier niet mogen fietsen!!
Dit stuk weg van een paar kilometer mag maar in één richting door fietsers gereden worden en we moeten terug! Volgens de gendarme staat ergens aangegeven dat fietsers een omweg hoger op de berg moeten nemen
Geen van drieën hebben we een bord gezien, maar ja, als een gendarme zegt dat je terug moet, kun je maar beter terug gaan… Boete was anders €90 hoorde ik van de andere fietsers.
Op de weg terug komen we heel wat fietsers tegen, die dus allemaal ook geen bord hebben gezien en die we aangeven dat ze maar beter kunnen omdraaien.
Bizar dat die 2 agenten bijna aan het eind van die omleiding fietsers terug staan te sturen, i.p.v. bij het omleidingsbord te gaan staan.
Er stond inderdaad een - blauw - bord "itineraire vélo's obligatoire". Nooit gezien!
De omleiding ging daar gelijk steil omhoog, dus de route kreeg vandaag zomaar extra hoogtemeters en tijd.
Vanaf het smalle weggetje van de omleiding mis je ook het mooie en spectaculaire stuk langs de rivier.
De klim naar Col D'Izoard begint eigenlijk al in Guillestre, maar pas nadat ik een keer scherp naar links ben afgeslagen gaat de versnelling op de grote plaat achter.
Rond 10 uur kom ik in het fraaie dorpje Arvieux. Op het terras voor de boulanger bestel ik een heerlijk kop koffie met zo'n chocoladevinger: een "Eclair" heet zo'n ding. Zitten veel calorieën in 😉.
Naast me staat een Belgisch gezin met 2 kleine kinderen op het punt om een paar dagen op pad te gaan met een ezel. Ik maak even een praatje met ze. Ze hebben er een kilo of 40 aan bagage opgebonden.
Na Arvieux fiets ik door een open stuk en lang stuk rechte weg. Vanaf afstand zou ik zeggen dat de weg vlak loopt, maar ik heb de versnelling bijna op z'n kleinst: optisch bedrog.
Vanaf hier is de klim behoorlijk steil met hele stukken aan 9 en 10%. Uniek is dat hier in heel veel haarspeldbochten een picknickbank staat die uitnodigt om van het fenomenale uitzicht te genieten. Als ik over Arvieux heen kijk kan ik eindeloos ver kijken naar machtige toppen in de verte.
Op 2190 meter hoogte zit er even een knik in de klim, ik kijk hier plotseling naar beneden in de Casse Déserte.
Mijn mond valt er bijna van open: wát een indrukwekkende bergkom ligt hiervoor me. Aan de rechterkant torenen de hellingen hoog boven me uit, ik heb nog nooit zulke grote puinhellingen gezien. En er staan enorme oranje/gele rotstorens die loodrecht uit het puin lijken te groeien.
De weg loopt hier misschien een 500 meter naar beneden voordat de 2 laatste kilometers naar de top beginnen.
Ik maak veel foto's en ben benieuwd of het indrukwekkende van dit stuk landschap straks zichtbaar is op de foto's.
En… het is druk, heel erg druk. Veel auto's en heel veel motoren.
Ik begin er inmiddels een behoorlijke hekel aan te krijgen. Een groot aantal motorrijders wil op deze hellingen graag zo snel mogelijk zijn banden en remmen verslijten. Aso's, zoals ik ze soms al ver onder me of boven me hoor komen aanjanken.
Op de Col D'Izoard is het ook enorm druk, er is horeca dus stoppen veel mensen - ook heel veel fietsers - hier voor een drankje.
Ook wordt hier gewerkt. Er staat een grote zuil met de naam van de Col en daar zijn ze met machines bezig iets moois omheen te maken.
Ik fiets een klein stukje aan de andere kant naar beneden en ga daar uitgebreid zitten lunchen, met het zicht op een aantal haarspelden onder me. Zo kan ik mooi de vele fietsers naar boven en beneden zien gaan.
Dan volgt echt een heerlijke lange en brede afdaling richting Briancon.
Mijn plan was om hier te overnachten, maar toen ik in de stad stond besloot ik na even twijfelen om toch verder te fietsen.
Morgen staan er 3 grote Cols op het programma en ik wil daar graag vroeg aan beginnen, zodat het nog relatief rustig is.
Die drukte met het verkeer hier, het hoogseizoen is nu op z'n top, vind ik niet aangenaam.
Ik had gezien dat er in Le Monétier-les-Bains een VVV is en ik gok erop dat in een "les-Bains" plaatsje best veel acco's zullen zijn.
Eenmaal in het VVV in Le Monétier is de dame die daar werkt me zeer behulpzaam en belt naar deze Gîte waar inderdaad nog een bed vrij is op een slaapzaal van 6. Vanuit mijn raam kijk ik op de hoge toppen.
Een prachtig dorpje is het met volop buitensportwinkels. Wandelen en verhuur van E-bikes is het hier wat de klok slaat.
Net gegeten met wel 25 man denk ik. Een 4-gangen maaltijd van grote klasse. Eerst een lekkere rauwkostsalade van o.a. wortel en kool met kruiden.
Daarna helder gele polenta, met voor mij 2 spiegeleieren en een lekkere ratatouille, dan kaas en als nagerecht flan met een lekker sausje.
Morgen om 6.45 ontbijt.
M'n 5 mede kamergenoten liggen al te bed dus ik ga afsluiten en ook slapen.
Bonne nuit.
A demain
Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg