32 fietsdagen, 2 rustdagen
Van La Palud-du-Verdon naar Entrevaux
Afst: 76 km. 1247 hm.
Netto fietstijd: 4 uur en 01 min.
Aantal Cols: 3 => 77 /111.
Totaal gefietst: 2853 / 4092 km

Ik zit op een klein balkonnetje boven het postkantoor te schrijven. Tegenover me me, aan de andere kant van de rivier, heb ik zicht op de kerktoren, ongeveer ter hoogte van de klokken.
Kijk ik dan naar boven dan staat daar een grote burcht, waar een muur heengaat die wel een stuk of 10 zigzaggen maakt tegen de berg op. Om de zoveel meter lijkt het wel of er een poort inzit. Ik vermoed dat je zo naar de burcht kunt klimmen.
Ze hadden er vroeger wat voor over om hun burchten strategisch neer te zetten.
Net reed er een kleine trein onderlangs.

Gisteravond eenvoudig maar heerlijk gegeten. We zaten met 5 personen aan tafel. Er werd jammer genoeg niet veel moeite gedaan mij in het gesprek te betrekken of het tempo van de Franse taal wat aan te passen.

Het was eerst nog dampend warm op de - erg mooie - kamer, maar vanwege de hoogte, zo rond de 1000 meter koelt het hier 's avonds wel af. Ergens vroeg in de ochtend heb ik heerlijk het dekbed nog over me heen getrokken 😀.
Prima ontbeten.

De acco lag maar 200 meter van de route af. Eerst daal ik nog weer verder af. De temperatuur is heerlijk, in de schaduw zelfs tegen het frisse aan.
Al snel gaat de afdaling over in de eerste klim naar Point Subliem. De naam zegt genoeg.
Links staat een restaurant met die naam en rechts kijk ik in één wirwar van diepe kloven en steile hellingen, een zeer spectaculair landschap.
Even verder moet ik door een kleine en smalle tunnel, die ik herken als de "bustunnel" uit het reisverslag van Ans&Jos.
Er staat voor de tunnel een bord bij dat je even moet toeteren om auto's aan de andere kant te laten weten dat je er aan komt.
En geloof het of niet: ik ben net door de tunnel heen, komt er van de andere kant een grote bus. Verder geen bus gezien onderweg!
Dan moeten er wat personenwagens naar achter en nog verder aan de kant om de bus de draai te kunnen laten maken om door de tunnel te kunnen rijden.
Ik slinger tussen een paar auto's door en begin te dalen.
Zie ik dat er een kleine, ik denk 4x4, brandweerwagen aankomt met zwaailichten aan! Het komende half uur komen me er wel een stuk of 15 tegemoet plus ook nog kleinere wagens van de brandweer. Ergens moet boven dus weer, of nog steeds, bos in de brand staan.
Kilometers verder en lager zie ik nog meer wagens en spullen geparkeerd staan naast de weg, het lijkt wel een commandopost.

Ondertussen stop ik om de haverklap, bij iedere bocht kan ik wel foto's maken, jeetje wat is het hier spectaculair mooi. Rechts in de diepte stroomt de rivier, overal zijn kloven en grillige loodrechte wanden en de weg lijkt wel aan de rotswand vastgeplakt, soms hangen de rotsen ver over de weg.
Dit deel is nog veel mooier als het stuk dat ik gister gefietst heb, smaller, imposanter en omdat ik vroeg ben is het ook veel rustiger op de weg.

Na een lange afdaling gaat kom ik in het stadje Castellane. Boven het stadje torent een enorme rots met daar bovenop een beeld of kapel, kan ik niet eens zo goed zien vanaf afstand.
Ook hier is het markt en ik zet mijn fiets in de schaduw tegen de Mairie en loop een rondje in de warmte.
Ik zie dat er aan de overkant van de straat een Boulanger/Patisserie zit en daar bestel ik een kop koffie en een stuk gebak met de naam "randoneur". Dat lijkt me wel toepasselijk, met noten en veeel suiker. Ik eet er een deel van op, de rest doe ik in m'n stuurtas voor straks onderweg, er komen nog pittige klimmen.

Er rijdt nu een treintje vanaf het stationnetje de andere kant op en zo te horen is dat een treintje met versnellingen.

Na Castellane begint de weg langzaam te stijgen en ik hoor een fietser achter me. Het zijn er 3, jonge knullen op een racefiets met alleen een tas achter aan de zadelpen. De zadeltas van de laatste fietser schudt best heen en weer, ik vraag me af hoe dat rijd.
Even verder wordt de weg wat steiler en ik zie dat de achterste zijn 2 maten moet laten gaan.
Langzaam haal ik nr 3 in en net op het moment dat ik bij hem ben, gaat mijn route linksaf. Ik zeg nog "bonne route", maar er komt geen reactie. . . .

Na een paar honderd meter kom ik bij een "barage", een kleine stuwdam.
Het water heeft een prachtig turquoise kleur. De volgende 2 kilometer langs het stuwmeer is het nog vlak en dan begin ik aan de Col de St. Barnabé, dik 500 meter klimmen.
Mooi, mooi, mooi, wat een mooie en stille klim is dit, met af en toe een prachtig uitzicht op het gekleurde stuwmeer. De bergen rondom worden hoger en hoger het wordt steeds alpiener.

Boven moet ik rechtsaf en de stilte wordt hier "verstoord" doordat een meter of 50 verder een Ferrari of Maserati, met open vleugeldeuren, met hoge toeren staat te staan. Eigenaar er bij met de camera om de auto - en z'n vrouw(?) - te filmen.
Awel, ieder zijn ding nietwaar??

Even verder fiets ik door het minidorpje Soleilhas, waar voor het kleine kerkje een hele groep mensen staat. Ik zie wel een geestelijke, maar of het hier om een bruiloft gaat kan ik zo snel niet zien.

Ik moet vanaf de Col eerst weer 400 meter dalen voordat ik aan de volgende kan beginnen. Hier fiets ik over een stukje weg dat er surrealistisch uitziet. Een enorme rotswand waar, als met een bijl, een smalle doorgang in is gekliefd. Loodrecht zijn de rotswanden hier links en rechts in mooie geel/oranje tinten. In een bocht hangen de rotsen zover over dat er zelfs een soort openlucht kerkruimte onder is gemaakt.
Het is niet te geloven dat hier een weggetje tussendoor is gemaakt. Als ik later terug kijk weet ik dat ik er ergens doorheen gekomen ben, maar van afstand is de opening niet meer te zien.

Col de Buis ligt voor me: 2 uitroeptekens, ruim 200 meter stijgen. Pfff, hele stukken 10, 11, 12 en zelfs 13%! Daarna 400 met dalen en hup Col de Felines, ook 2 uitroeptekens.
Deze Col is echter niet half zo zwaar en steil als de Buis.
Je kunt er dus niet alles van zeggen, van die dubbele uitroeptekens.
Daarna gaat het - uiteraard - weer naar beneden, dat doe ik deze hele tocht al 😀.
Ik voel de temperatuur stijgen; in de haarspelden is het teer weer zacht, dus oppassen.
In de diepte zie ik Entrevaux liggen. Een compact en lichtgekleurd stadje, met daarboven die grote burcht.
Zwaar in de remmen kom ik beneden aan. Ik zie een bakker en supermarkt en vraag even tot hoe laat die open is. Zaterdag in Frankrijk, je weet maar nooit…..
Ook hier weer veel parkeerruimte buiten het stadje.

Ik loop met de fiets aan de hand over de brug onder een massieve toren het stadje in. Onder de toren zit toevallig het VVV!
Om 14 uur gaat het weer open, ik moet nog een kwartiertje wachten.
Ik had gisteravond gezien dat er een VVV zat en mijn eerdere goede ervaringen hebben me doen besluiten om de gok maar te wagen dat ze me aan een slaapplek kunnen helpen. Hoewel ik natuurlijk zie dat het overal wel erg druk is met toeristen.

2 Vriendelijke dames, die goed Engels spreken, helpen me en ik geef aan dat ik op zoek ben naar een eenvoudige acco. Liefst een Gîte d'Etape of zo, daar kom je makkelijk andere fietsers of wandelaars tegen.
Er is een Gîte in het dorp en ik vraag of ze voor me wil bellen om te vragen of er nog een bed vrij is.
De jongedame pakt een lijst en zegt me dat er voldoende plaats is, er is zelfs nog niemand geboekt voor de nacht!
Of zij nu de eigenaar is, of dat het VVV de boekingen aanneemt weet ik niet. In ieder geval kan ik kiezen waar ik wil slapen.
De Gîte zit boven het postkantoor, vlak naast de super en de bakker!! Hoe luxe wil ik het hebben.
Kosten: €15!
Er is verder niemand, dus ik heb de hele Gîte voor mezelf, inclusief badkamer, keuken, zitruimte en het balkon, waar ik nu zit te schrijven.
Er is alleen geen WiFi…, maar ik kan wel gebruik maken van de WiFi van het VVV.

Ik heb even geprobeerd of de wifi ook buiten het kantoor bereik heeft en dat is het geval. Ga ik straks bij de VVV nog even deze update plaatsen.
Ik heb een beperkt data-abonnement en ik ben al een keer zonder data komen te zitten, dat is niet zo handig. Ik ben dus voorzichtig geworden met roaming.

Een een relaxte middag verder vandaag. Heb een rondje gewandeld door het stadje.
Daar kan dus geen auto in!! De straatjes zijn allemaal zodanig smal en steil dat een auto er gewoon niet in kan. Soms zijn de steegjes maar een meter of 2 breed.

Vanavond is er in het stadje een Jeux-de-Boules competitie voor iedereen.
Dat doen ze hier met vierkante houten "ballen".
In de stad is geen enkel straatje horizontaal, dus met ronde ballen wordt dat niks. Prachtig!
Er werden volgens mij willekeurig teams gevormd en iedereen koos ergens een steeg of straatje. Die vierkante klossen springen natuurlijk alle kanten op, maar het is een serieus spel in dit deel van het land. Ik had het nog nooit gezien.

Ik heb super lekker gekookt vanavond al zeg ik het zelf.
Ik heb macaroni gemaakt, met een saus van een grote ui, een grote tomaat en een bolcourgette.
Een groot stuk blauwe kaas erdoor plus nog wat tunapasta. Het was genoeg voor 2 man, maar omdat ik alleen ben heb ik het allemaal maar opgegeten.
Daarna 2 bakjes met kwark en een kop koffie.
Straks nog een kop thee met wat lekkers van de bakker beneden. O ja, ik heb ook nog een liter grapefruitsap, die gaat ook op.

De komende 2 dagen heb ik een ambitieus plan, met name als het gaat om hoogtemeters, kijken of dat haalbaar is.
Morgen weer niets geboekt, ik hoop weer op hulp van de VVV.
De grote alpencols komen eraan en dat vraagt wel een goede planning.
Van Ans en Jos hoor ik dat acco in de Alpen wat ruimer voorhanden is.

Vanmiddag heeft het hier geonweerd, maar er is geen regen gevallen. Een stuk verder in het dal was de lucht inktzwart en heeft het zo te zien wel geregend.

Het is voor mijn doen nog vroeg. Ik ga de foto's van vandaag bekijken en een aantal bij dit verslag voegen.
Ik wens je een fijn weekend en…

A demain

Ps met de Wifi bij het VVV ging het gisteravond niet, vandaar de update van gisteren nu pas 😀

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg