42 fietsdagen, 3 rustdagen.
Van St. Claude naar Villers-sous-Chalamont
Afst: 95 km. 1395 hm.
Netto fietstijd: 4 uur en 30 min.
Aantal Cols: 1* => 98 /111.
Totaal gefietst: 3653 / 4092 km

. In het dorpje Boujalles, waar de route doorheen gaat ben ik linksaf geslagen naar Villers-sous-Chalamont, waar ik een overnachting heb gevonden (ca 5 km).
Helaas moest ik eerst omhoog en tot mijn verbazing kwam ik daarbij over de Col du Chalamont!
De afdaling naar Villers die volgde krijg ik morgenochtend andersom dus als bonus klim.
Die Col du Chalamont is dus een bonus col!
Morgen beklim ik die nog een keer, dus eigenlijk 2 bonus collen.
Moet ik die nu wel of niet meetellen??
In mijn overzicht blokje bovenaan heb ik ze niet meegeteld, dat doe ik namelijk ook niet met alle extra kilometers die ik fiets…..

Vanmorgen om 7.15 uur aan het ontbijt. In een kleine ruimte, zonder daglicht serveert een vrouw het weer zoete ontbijt.
In het piepkleine keukentje, waarin ze werkt, is het over- en overvol zie ik als ik na het ontbijt mijn bidons daar bij de kraan vul.

Uit de grote pijp die in het dorp staat komt vanmorgen zelfs rook. Hoe bedoel je reclame maken voor roken?? Het valt me al de hele reis op dat er hier in Frankrijk heel veel wordt gerookt.
Ik fiets eerst even naar de Spar, waar ik een lekker broodje koop en een banaan. Heb ik in ieder geval voldoende eten bij me.

150 Meter verder ga ik linksaf, steek de rivier over en …. hoppa, begint direct de klim naar de Côte de Valfin over een brede weg langs het dal. Gelukkig niet erg steil 😉.
Rechts kijk ik weer de diepte in en in het dal drijven weer allemaal van die witte wolkenflarden. Of dat komt na de enorme onweersbui van gisteravond? Een mooi en sfeervol gezicht is het wel, vooral als de zon de wolken even raakt.

Hier is de Garmin even de weg (hoogte) kwijt, die geeft op een gegeven moment aan dat de resterende klim 9% is, terwijl de weg maar tussen de 4 en 6% stijgt. Slechts heel af en toe staan er gegevens op het scherm die nergens op slaan. Voor de rest ben ik buitengewoon content met m'n Garmin!

In de afdaling kom ik terecht op een heel fraai smal en weinig meer gebruikt weggetje door het bos, dat onderlangs een spoorweg loopt. Of die nog in gebruik is weet ik niet en kan ik ook niet zien omdat het spoor boven me ligt.
Het weggetje ligt op veel plaatsen al helemaal vol met dor blad, alsof het al volop herfst is.
Het is ook hier weer heel goed opletten omdat er af en toe ook stenen op het weggetje liggen, waar je je velg lelijk op aan gort kunt rijden.
Dat hier ooit fietsers komen is haast niet voor te stellen. Laat staan fietsers uit Lochem 😀.

Op de 10 km die het weggetje lang is kom ik niemand tegen, alleen 2 reeën!
Een paar keer rijd ik onder de bogen van een viaduct van het spoor door en een paar meter verder opnieuw onder een volgende boog weer terug naar de rechterkant van het spoor. Wat een werk om zo'n spoortraject hier aan te leggen

Uiteindelijk kom ik uit in het dorpje Morez. Het spoor gaat over een grote boogbrug, hoog over het dorpje heen.
De komende kilometers zie ik nog meer van die mooie boogbruggen en zelfs op verschillende hoogtes.

Hierna begin ik aan de klim naar de Côte de Bellefontaine. Daar aangekomen kom ik uit op een soort heuvelachtige hoogvlakte en zo te zien is dit een zeer geschikt gebied voor langlaufen, daar zie ik nogal wat voorzieningen voor.

In het dorpje Chapelle des Bois zie ik tegenover de kerk een terras waar mensen zitten: tijd voor koffie!! Even later slaat de kerkklok 11 uur.
Het is het terras van een hotel restaurant en het is eigenlijk dicht, maar ik kan wel koffie bestellen!
Ik zit heerlijk in het zonnetje en onder het afdak van een bushokje, links van me, zijn een aantal wandelaars zich aan het klaarmaken om op pad te gaan.
Binnen zit ook een wandelaar, een jonge man, die nu 3 dagen onderweg is en de komende week richting de Mont Blanc wil willen wandelen via de GR05 (?).
De dame van de bediening komt me nog €0,10 terugbrengen die ik teveel betaald heb voor de koffie; hoe lief!

Een kilometer na het terras verder maak ik toch nog een pauze, naast een groepje koeien, omdat het nodig tijd wordt om wat te eten. Ik moet nog een kilometer of 50.
Terwijl ik zit te eten komen er verschillende langlaufers voorbij op wieltjes!
Het gaat niet vanzelf vandaag. Zou het de beklimming van de Colombier zijn van gister, die nog in de beenspieren zit?

Het is hierboven werkelijk een zee aan uitgebloeide gele gentianen, ik heb ze onderweg al veel gezien, maar zoveel als hier zag ik er nog niet.
Verderop fiets ik langs de paar huizen die het dorpje Le Crouzet vormen. Hier is de weg over een afstand van 300 tot 400 meter helemaal bruin van de koeienpoep. Iedere dag worden de koeien hier dus blijkbaar via de weg naar de stal gehaald. Een beetje regen erop en je hebt een prachtige (poep)glijbaan!
De koeien die hier overal veel lopen zijn Montbeliarde koeien, een ras dat hier in de Jura voorkomt. Grote koeien met donkerrode vlekken, ik vind ze erg mooi.

De dorpjes hier zijn soms echt heel klein: op de fiets ben ik er - bergaf - soms in een halve minuut doorheen.
Ik bof trouwens wel weer met het rugwindje vandaag. Scheelt toch gauw 1 of 2 versnellingen 😉.

Het dorpje Nozeroy ligt tamelijk hoog, waardoor het silhouet mooi opvalt tegen de lucht als ik uit het dal kom aanfietsen. De route gaat voor het dorp naar rechts, maar ik fiets even rechtdoor onder een poort door om een kijkje te nemen in het centrum. Het is een klein maar erg fraai middeleeuws aandoende centrum waar het behoorlijk stil is.
Op het zonnige plein is een terras waar een aantal mensen zitten te eten. Ik zie dat je hier voor €16 van een buffet kunt eten. Omdat ik bij mijn acco vanavond niets kan krijgen lijkt me dit een mooi alternatief. Ik vraag of vega eten ook kan en de dame laat me het buffet zien en daar is natuurlijk altijd de mogelijkheid om het vlees te laten staan.
Er staan zelfs diverse kazen bij en een keuze aan verschillende nagerechten. Doen dus!
Het smaakt voortreffelijk en ik neem er dan ook alle tijd voor.
Als ik weer verder fiets moet ik bekennen dat de maag me behoorlijk in de weg zit 😉.

Ik heb hier in de acco een ruime en comfortabele kamer en uiteindelijk blijkt dat een meter of 70 verder een alimentation zit waar je naast benzine best veel etenswaren kunt kopen.
Zo haal ik nog wat boodschappen om de avondmaaltijd nog wat verder op te waarderen. Ik heb namelijk de beschikking over een klein keukentje.
Tijdens het eten valt er een enorme bui, het water gutst naar beneden door de straat.
De weersverwachting voor de komende dagen is heel anders. Een graad of 20 met grote kans op regen.
We gaan het zien. Acco voor morgen is geboekt!

A demain

Vandaag gezien:
1 platgereden das en weer heel veel wouwen en buizerds.

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg