43 fietsdagen, 3 rustdagen.
Van Villers-sous-Chalamont naar Rahon
Afst: 87 km. 1215 hm.
Netto fietstijd: 4 uur en 05 min.
Aantal Cols: 0 => 98 /111.
Totaal gefietst: 3736 / 4092 km

Het ontbijt was pas om 8 uur en we waren met 5 gasten (én een heel kleintje, die sliep).
Leuk stel eigenaren en een prachtig huis.

Het laatste stuk gistermiddag daalde af naar Villers en dan voel je hem wel aankomen: diezelfde meters moet ik vanmorgen eerst weer omhoog en zo passeer ik m'n "bonuscol" van gister voor de 2e keer.

De hoosbui van gisteravond heeft 15 mm water gebracht hoorde ik van Yves, de eigenaar, vanmorgen.
De regenkans voor vandaag is voorspeld op rond de 100%. Gisteravond nog even geoefend hoe ik m'n regenhoezen voor over de schoenen ook alweer aan moet trekken, was ik al vergeten.
Het is de hele dag grijs tot erg grijs geweest, met af en toe dreigende luchten, maar het is tot mijn opluchting de hele dag droog gebleven, met eigenlijk best een aangename fietstemperatuur en zelfs nog even een waterig zonnetje!
Wel had ik vandaag de wind tegen en inderdaad scheelt dat heuvelop snel 1 of 2 versnellingen.

Na het dorpje Levier volg ik wederom een prachtig slingerende weg, op en neer. Om me heen alleen maar grasland en bos. Geen weilanden, maar grote grasvlakten waarop af en toe een groep Montbeliardes grazen met het aangename geluid van hun koebellen. Die dieren hebben tientallen hectares tot hun beschikking.
Het is een geweldig charmant en vriendelijk landschap om doorheen te fietsen.
Ook erg leeg, ik kom maar af en toe een keer door een dorpje en losse boerderijen zijn hier niet.

Wat me wel opvalt, ik heb het geloof ik al eerder geschreven, is dat ik niets, maar dan ook helemaal niets zie aan wild.
Ik fiets hier in alle stilte langs honderden hectares aan ruig grasland en tientallen kilometers aan bosranden: geen ree, geen haas, geen konijn of fazant, geen zwijnen, gewoon helemaal niets! ik kan er eigenlijk geen verklaring voor bedenken. Ik weet dat er in Frankrijk veel wordt gejaagd, maar dat is pas in het najaar.
In dit gebied zijn wel weer veel roofvogels overigens, waarvan de rode wouw toch wel mijn favoriet, met z'n mooie bewegelijke vlucht en uitgesproken vorm.

Na het dorpje Longeville volgt er een heerlijke afdaling naar Lods en plotseling verandert het landschap weer totaal. Van de glooiende graslanden nu weer diepe beboste dalen en grijze rotsen. Vlak voordat ik Lods bereik moet ik in de remmen omdat er een groepje van zo'n 20 jonge koeien voor me op de weg loopt.
In een trekker, die er voor rijdt, zit de boer die met een grote emmer met brokken de dames probeert mee te lokken. Dat lukt goed want ze gaan geregeld in draf. Een paar honderd meter verder moeten ze links een weiland in en ook dat lukt.

Lods zelf ligt onderin het nauwe dal aan de rivier. Vanaf de brug is het een mooi gezicht, de rivier die hier een soort stroomversnelling heeft en dan het oude dorp op de steile helling daarachter.
Aan de overkant van de brug ligt 'Hotel de France'. De naam is mooi op de gevel geschilderd. Eerst zie ik geen terras, ik heb wel zin aan een kop koffie, maar achter een muur zie ik toch mensen zitten en de dame van de bediening is net de stoelen aan het droogmaken.
Na de koffie fiets ik door de smalle straat van het dorpje bergop, hier begint de klim naar de Côte d'Athose. Een lange klim met een aangenaam percentage rond de 4 - 5%.

In de afdaling van de laatste Côte zie ik voor het eerst sinds lange tijd weer een aantal windmolens staan.
In vergelijking met ons land en Duitsland staan er in Frankrijk maar bar weinig windmolens en zonnepanelen. Op huizen zie ik die ook amper en zonneparken zie ik al helemaal weinig.
In dat opzicht wordt er in dit land maar weinig geïnvesteerd in groene/duurzame stroom heb ik het idee.

In Sancey-le-Long haal ik nog een paar boodschappen en dan is het nog maar een paar kilometer naar Rahon, waar ik overnacht.
Als ik Sancey uitrij zie ik rechts boven me in de verte een prachtig kasteel liggen op een uitstekende punt in het landschap: jeetje wat ligt dat daar mooi, wat een uitzicht moet je van daaruit hebben!

Eenmaal op mijn kamer ben ik weer een hele tijd bezig met uit te vogelen waar ik morgen kan slapen. Ik moet de dagafstanden zeker niet veel langer maken dan vandaag.
De titel van vandaag is "schakeldag".
Op papier is de etappe van vandaag relatief vlak, maar in de praktijk golft die de hele dag op en neer. Ontelbare keren schakelen van klein naar groot en dan weer terug. Ans en Jos hebben het ook al wel verwoord: daar krijg je uiteindelijk erg zere en moeie benen van.
Morgen volgt er weer zo'n etappe. Ik mag hopen dat het weer vergelijkbaar is met vandaag.
Terwijl ik dit opschrijf hoor ik dat het buiten begint te hozen….

Vanavond hier gegeten, het is een Table d'Hote. Ik zat aan tafel met een jongeman - nee, die sprak dus geen Engels - die hier voor zijn werk iets van 3 weken logeert. Hij doet iets in het onderhoud van de wegen….. Voor zover het ging hebben we toch hele gesprekken gevoerd....
Het eten was prima voor elkaar, erg smakelijk.

A demain

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg