39 fietsdagen, 3 rustdagen.
Van Les Sausies naar Albertville
Afst: 46 km. 524 hm.
Netto fietstijd: 2 uur en 25 min.
Aantal Cols: 2 => 91 /111.
Totaal gefietst: 3364 / 4092 km

Om 6.45 uur had ik de wekker gezet. Ik wilde de optie hebben om eventueel een lange dag te maken. Helaas geen antwoord op mijn SMS van gisteravond, dus daarmee vervalt eigenlijk al de lange variant van ruim 100 km, dat zou me te risicovol worden.

Nog even over mijn 1 persoonskamer hier, die is nogal klein.
De "badkamer" kan worden afgesloten d.m.v. een schuifdeur.
Als ik op het toilet zit kan dat alleen maar schuin naar rechts, dan steken mijn knieën ongeveer 20 cm voorbij de kleine wastafel aan de linkerkant. Als de schuifdeur dicht is, kan ik eigenlijk mijn rechterbeen niet kwijt…
We hebben zo'n gezegde dat je je " kont niet kunt keren". Dat is hier wel heel erg op van toepassing.
Overigens gaat het in je eentje natuurlijk allemaal prima, soms wat behelpen.

In de immens grote garage waar ik mijn fiets kon stallen, heeft de hele nacht een rode Ferrari naar mijn mooie Niner mogen kijken 😉!
Ik rij de hoofdstraat van het dorp naar rechts in bergop en het blijkt dat de top van de Col des Saisies slechts een paar honderd meter verder ligt. Dit mijn de snelste Col tot nu toe!
Saisies ligt op 1650 meter en ik moet naar 930 meter. De dag begint dus heel ontspannen met een lange afdaling. Eerst een mooie weg. Nadat ik ben afgeslagen wordt het weliswaar een mooie afdaling maar jeetje, wat een slecht weggetje. Ik zal zo 1 of 2 foto's plaatsen zodat je kunt zien waar je onderweg in Frankrijk soms rekening mee moet houden.

Ondanks de hoogte is het vanmorgen niet koud.
Wel is het bewolkt en heel in de verte zie ik donkere wolken met koppen boven de bergen hangen.
Die wolken zie ik alleen maar grijzer en dreigender worden. De voorspelling geeft aan dat de kans op regen vandaag bijna 100% is met ook kans op onweer.

Als ik beneden in het dal ben steek ik de grote weg, de rivier en een spoorbaantje over en begin even later aan de Col de Vorger, die tikt gemiddeld toch 8% aan staat op het bordje langs de weg. Hele stukken staat mijn Garmin echter op 10%!
Wel leuk dat hier de bochten zijn genummerd. In totaal 12 of 13.
Terwijl ik afdaal zie ik in het dal voor me de bergen langzaam verdwijnen in een mistige waas van regen en de eerste druppels beginnen te vallen.
Bij een huis waar ik langs rij zie ik een carport en ik vraag aan een man die daar bezig is of ik daar onder mag schuilen. Dat mag, maar hij vertelt dat de verwachting is dat het misschien de hele dag zal blijven regenen.

Wat zal ik doen?
Ik sta op het punt te beginnen aan de Col de Tamié, 500 meter klimmen. De kans is groot dat ik dan zeiknat regen en dus koud word, plus misschien onweer. Lijkt me niks.
Ik vraag de man hoever het is naar het dichtstbijzijnde dorp. Blijkt de stad Albertville te zijn op een km of 5 dalen.
Ik besluit af te dalen, als het blijft regenen kan ik daar vast wel een acco vinden.

In de regen (nog lichte regen) fiets ik het centrum van de de stad in op zoek naar de VVV. Ik sta bij een kerk even te kijken, zie ik dat ik naast een "barbershop" sta die op zondag open is. Ik zie de tarieven op het raam staan en besluit om me te laten knippen, ik had de afgelopen dagen al eens rondgekeken naar een kapper, het begint langzaam tijd te worden de haren een keer in te korten.
Ik moet even wachten maar 40 minuten later sta ik fris ruikend en geknipt (met een tondeuse) weer buiten in de regen. Kosten € 12.

100 meter verder is een cafeetje open waar ik een kop koffie bestel. Ik ga binnen zitten want ik heb het inmiddels best koud.
De bardame geeft me de Wifi code en ik zit wat te zoeken naar een acco. Ik vind een hotelletje waarvan het lijkt dat die een kamer beschikbaar heeft en maar zo'n 1,5 km verder ligt.
Ik schrijf het adres op.

Als ik even buiten kijk of mijn fiets er nog staat, zie ik dat er een trekking fiets met bagage voor gezet is.
De eigenaar ervan zit ook aan een kop koffie en ik spreek hem aan. Blijkt - ook weer - een Zwitser te zijn, uit Bern, die een hele lus gereden heeft door Italië en nu op weg is naar huis. Hij is botanist en eigenlijk wel teleurgesteld in z'n reis omdat er door de droogte veel planten inmiddels het loodje hebben gelegd of in ieder geval niet meer bloeien.
Hele poos leuk zitten praten.
Toen ik hem vertelde dat ik net naar de kapper was geweest, gaf hij aan dat hij ook al op zoek geweest was naar een kapper.
"Mijn barber" zat maar een meter of 80 verder, en hij ging even kijken, terwijl ik op zijn spullen let.
Even later komt hij terug met de mededeling dat hij zich ook zal laten knippen 😀.
Inmiddels regent het nog steeds, ik zit hier nu al ruim 2,5 uur en inmiddels achter m'n 2e koffie.

Als ik later voor de deur van het kleine hotel sta, zie ik op een briefje dat de receptie pas om 16.30 uur open gaat. Ik bel het nummer dat erop staat dat gelukkig wordt opgenomen.
Er is nog een kamer vrij en via een toegangscode die ik doorkrijg kan ik naar binnen. Op de balie liggen een hele serie sleutels en ik mag kamer 10 betrekken.
Zonder mobiel is dit allemaal niet mogelijk. In het Frans vind ik het overigens altijd wel spannend. Mijn Frans is erg beperkt, en via de telefoon is het me lang niet altijd precies duidelijk wat er wordt gezegd.
Maar goed, ik kon erin, douchen en omkleden.

Uiteindelijk is het gelukkig droog geworden en te voet ben ik naar de oude Middeleeuwse stad gewandeld die hier zo'n beetje voor het hotel op een berg ligt.
Verder wat rondgewandeld en inkopen gedaan en op zoek gegaan naar een acco voor morgen.
Dat is gelukt! Ik overnacht niet ver van het begin van de klim van de Grand Colombier.
Deze - zware - Col ligt in de Jura en morgen laat ik de Alpen dus achter me.

Hopelijk gaat het allemaal lukken.
Het is nu weer droog en zelfs wat zonnig, nadat het net ook nog weer heeft geregend.
De verwachting voor morgen is OK, warm zelfs.

Vanaf mijn schrijfplek, achter het openstaande raam, met de benen op de vensterbank en met zicht op de bergen, wens ik iedereen een fijne avond.

A demain

Geschreven door Volg.Eduard.Onderweg